اثرات جانبی
عوارض جانبی مختلفی می تواند در طول درمان با تریامترن رخ دهد. ممکن است بثورات روی پوست ایجاد شود ، مانند واکنش حساسیت بالا و منجر به آن شود تب. تنش عضلانی ، سردرد، عصبی بودن ، سرگیجه و خستگی ممکن است رخ دهد
می تواند باعث تپش قلب شود قلب و بر تنظیم خون فشار به حدی که هنگام برخاستن از حالت نشسته یا دراز کشیده دچار سرگیجه شود (اختلالات تنظیم ارتواستاتیک). خشک دهان, تهوع و استفراغ و اسهال نیز می تواند رخ دهد. در خون این می تواند منجر به افزایش سطح پتاسیم (هیپرکالمی) و تغییر مقدار pH خون به محدوده اسیدی.
گاه و بیگاه، خون تغییرات شمارش نیز ممکن است رخ دهد. کاهش در گلبول های سفید خون (لکوپنی) و پلاکت (ترومبوپنی). اضافی اسید فولیک کمبود منجر به کم خونی با بیش از حد گلبول قرمز (کم خونی مگالوبلاستیک). در کلیه تریامترن می تواند منجر به تشکیل سنگهای ادراری و به ویژه در ابتدای درمان ، افزایش آن شود اوره و کراتینین در خون بسته به ترکیب با مواد فعال اضافی ، می تواند منجر به عوارض جانبی بعدی شود.
تداخلات
ترکیبات تریامترن و گروههای خاصی از داروهای دیگر می توانند اثر را کاهش دهند یا اثرات جانبی را افزایش دهند. اگر تریامترن همراه با سایر داروهای ضد فشار خون یا الکل تجویز شود ، اثر ضد فشار خون افزایش می یابد. با گروهی از داروها که احتیاط می کنند باید احتیاط ویژه داشت مهار کننده های ACE.
با این ، علاوه بر افزایش یافته است فشار خون کاهش ، نیز وجود دارد افزایش یافته است پتاسیم سطح خون ، از آنجا که هر دو دارو ، یعنی تریامترن و مهار کننده های ACE، هستند پتاسیم-صرفه جویی در. در صورت مصرف پتاسیم اضافی یا استفاده از داروهای دیگری که باعث صرفه جویی در پتاسیم می شوند ، سطح پتاسیم نیز افزایش می یابد. دولت از اندومتاسین (دارویی که برای درمان روماتیسمی استفاده می شود) درد) کاهش می یابد کلیهتوانایی دفع.
در ترکیب با تریامترن ، این امر همچنین منجر به افزایش سطح پتاسیم در خون می شود. در بیماران دیابتی ، اثر دارو برای دیابت (داروهای ضد دیابت) ، که می تواند به صورت قرص مصرف شود ، ممکن است کاهش یابد. هنگام مصرف تریامترن و لیتیوم در همان زمان ، زیرا این می تواند منجر به افزایش آسیب به قلب و اعصاب (اثرات قلبی و عصبی از لیتیوم).
