عوارض | تراکئوتومی

عوارض

هر عمل ، هرچند اندک ، عوارضی دارد. خونریزی یا آسیب به ساختارهای اطراف معمولاً شایعترین عارضه است. این مورد نیز هست برش نای.

سازه ها و اندام های اطراف در اینجا موارد زیر است غده تیروئید، مسلم - قطعی اعصاب و عروق. اگر بیمار به خصوص بزرگ باشد غده تیروئید، ممکن است لازم باشد بخشی از آن برداشته شود. علاوه بر این غده تیروئید عضوی با کالای خوب است خون تأمین ، بنابراین صدمات ناشی از این خونریزی می تواند ایجاد شود

If اعصاب آسیب دیده اند ، این می تواند منجر به بی حسی یا فلج شدن تارهای صوتی شود ، که به نوبه خود می تواند به صدای مداوم گرفتگی صدا منجر شود. در بدترین حالت ، وقتی اعصاب در هر دو طرف قطع شده اند ، بند صوتی فلج رخ می دهد ، باعث تنفس مشکلات به این دلیل است که تارهای صوتی هنگام فلج دهانه نای را می بندند. بعلاوه ، دیگر صحبت کردن امکان پذیر نیست.

اگر عروق آسیب دیده اند ، ممکن است خونریزی در حین عمل وجود داشته باشد ، اما خونریزی ثانویه نیز داشته باشد. علاوه بر این ، اگر محکم بخیه نشود ، لوله می تواند بلغزد یا از آن خارج شود. در صورت فشار لوله بر روی بافت ، تورم ، عفونت ، اسکار و التیام زخم می تواند رخ دهد.

گفتن در واقع با لوله امکان پذیر نیست ، اما اگر بیمار برای مدت زمان طولانی تری به لوله احتیاج داشته باشد ، می توان كانول گفتاری را به اصطلاح وارد كرد تا گفتار مجدداً امكان پذیر شود. از دیگر معایب این است که بیمار دیگر نمی تواند بو، بنابراین حس طعم نیز آشفته است. مزایای استفاده از برش نای در مقابل معرفی a تنفس لوله را از طریق دهان آیا بیمار می تواند غذا بخورد ، بهداشت دهان امکان پذیر است و صحبت با یک کانول گفتاری نیز امکان پذیر است.

خطرات

بعد از یک برش نای، هوا دیگر از طریق مجرا به ریه ها نمی رسد دهان و بینی، اما از طریق اعمال شده است تهویه کانولا هوایی که از داخل عبور می کند بینی به طور معمول بینی را مرطوب می کند و بنابراین اطمینان حاصل می کند که بیمار می تواند بو. بنابراین ، افراد مبتلا به تراکئوتومی دیگر نمی توانند بو.

از آنجا که تراکئوتومی در زیر قرار گرفته است حنجره، که مسئول صحبت کردن است ، بیمار فقط می تواند با استفاده از یک دریچه گفتاری خاص صحبت کند. علاوه بر این معایب ، این عمل همچنین خطرات خاصی مانند خونریزی یا عفونت تراکئوتومی و کانول وارد شده را به همراه دارد. اعصاب مهم نیز می توانند آسیب ببینند ، خصوصاً عصب عود کننده (Nervus laryngeus recurrens) ، که حنجره و برای صحبت کردن مهم است.

با این وجود آسیب به اندام های مجاور مانند غده تیروئید یا مری نیز ممکن است. باریک شدن نای (تنگی نای) به دلیل عفونت ، پلاگین های مخاط یا تشکیل بافت یک عارضه تهدید کننده زندگی است. در این حالت ، برای اطمینان از ادامه تهویه شدن بیمار ، یک عمل جدید ضروری است.