روانشناسی مکالمه: گفتاردرمانی

زمینه کلاسیک کاربردی برای مکالمه روان درمانی به اصطلاح بیماری های عصبی است ، که شامل اضطراب ، افسردگی، بیماریهای روان تنی ، اختلالات جنسی و غیره همچنین یک روش درمانی موفق برای اختلالات اعتیاد ، اختلالات شخصیت و اختلالات روان پریشی در نظر گرفته شده است.

درمان سرپایی

در درمان سرپایی ، معمولاً درمانگر یک جلسه 50 دقیقه ای را هفته ای برنامه ریزی می کند. طول دوره درمان در طول دو سال حدود 70 جلسه است - اما این به شدت اختلال بستگی دارد. گفتگو روان درمانی به عنوان یک مزیت قانونی تایید نشده است سلامت بیمه ، و همچنین کلیه بیمه های خصوصی هزینه های خود را جبران نمی کنند. محدوده اینها از 50 تا 100 یورو در ساعت است درمان.

خلاصه

Jochen Eckert برخی از توصیه ها را در مورد چگونگی تشخیص این مسئله به عنوان یک بیمار ارائه می دهد صحبت درمان یا درمانگر مناسب هستند. اصولاً روان درمانگر مکالمه چیزی بیش از درک او از بیمار خود نمی خواهد ، که نتیجه آن این است که بیمار نیز بهتر خودش را درک می کند. در کلینیک های روانپزشکی و روان تنی توصیه هایی در مورد این موضوع ارائه می شود روان درمانی یک درمان احتمالی است و اگر چنین است ، چه نوع درمان.

اگر فردی دسترسی مستقیم به درمانگر پیدا کند ، معمولاً و توصیه می شود که قبل از تنظیم درمان واقعی ، سه تا پنج بحث مقدماتی ترتیب داده شود. در پایان این مباحث مقدماتی ، بیمار باید مطمئن باشد که می خواهد درمان خود را شروع کند و باید احساس خوش بینانه ای از دستیابی به او ایجاد کند.

اگر بیمار باشد بیماری روانی قبلاً یك یا چند مورد درمان بستری را ضروری كرده است ، مطمئناً او نباید این كار را از جمله اقدام به خودكشی قبلی از نظر درمانگر پنهان كند. از طرف خود ، او باید اطمینان حاصل کند که در صورت تکرار چنین بحران هایی ، درمانگر به طور خودکار درمان را قطع نمی کند.

عناصر اصلی گفتاردرمانی عبارتند از:

همدلی / درک همدلی: درمانگر باید سعی کند مشتری / بیمار خود ، واقعیت و نگاه او به جهان را درک کند. با این کار ، او نه تنها باید به آنچه بیان می شود توجه کند ، بلکه باید شامل حرکات ، حالت های صورت و غیره باشد. مواردی که درمانگر درک کرده و درک کرده است ، باید به طور مداوم با مشتری خود ارتباط برقرار کند.

تقدیر / پذیرش: مشتری / بیمار باید احساس کند - مهم نیست که چه احساسی دارد ، چه چیزی را بیان می کند یا چگونه عمل می کند - توسط درمانگر کاملاً پذیرفته شده است. او باید احساس کند که قدردانی درمانگر به رفتار مطلوب خاصی بستگی ندارد. این نگرش مثبت اساساً اعتماد به نفس مشتری را تقویت می کند و اعتماد او را به درمان تقویت می کند.

همرنگی / اصالت: نکته اینجاست که درمانگر باید یک شخصیت یکپارچه را نشان دهد. این بدان معناست که افکار ، احساسات و اعمال او باید همزمان باشد (بدون تناقض). علاوه بر این ، محتوای آنچه که ابلاغ می شود ، لحن صدا ، حالات چهره ، حرکات و احساسات باید در گفته های آنها سازگار باشد. بنابراین ، درمانگر لزوماً باید در بیشتر موارد از خود و احساسات خود آگاه باشد. او نباید نقشی برای مشتری های خود داشته باشد.