علائم و تشخیص مننژیت

مترادف به معنای گسترده تر

پزشکی: مننژیت چرکی یا مننژیت سرووزا

• مننژیت
• انسفالیت
• مننژوآنسفالیت

مدت مننژیت (التهاب منینژ) التهاب (-itis) مننژ (مننژ) را توصیف می کند ، که می تواند توسط عوامل بیماری زای بسیار مختلف ایجاد شود. به دو شکل وجود دارد مننژیت: مننژیت چرکی (مننژیت چرکی) ناشی از باکتری. با بالا همراه است تب و یک تصویر بالینی عمومی شدید و نشان دهنده یک وضعیت اضطراری مطلق است که باید فورا درمان شود.

غیر-مننژیت چرکی (مننژیت غیر چرکی) ، که معمولاً ناشی از آن است ویروس ها، معمولاً بی خطرتر است و اغلب در زمینه عفونتهای ویروسی عمومی اتفاق می افتد (به استثنای موارد دیگر) تب خال ساده آنسفالیت، که یک اورژانس حاد است). علائم و سیر آن خفیف تر و پیش آگهی بهتر است.

• مننژیت چرکی
• مننژیت غیر چرکی

اپیدمیولوژی و توزیع جنسیتی

نسبت به مننژیت چرکی به مننژیت غیر چرکی تقریباً 1: 5 است. 3⁄4 چرکی مننژیت قبل از 10 سالگی بیمار می شود. در آلمان سالانه حدود 60 مورد مننژیت در هر 100,000 نفر وجود دارد که 5-10 مورد آن مننژیت چرکی است. به خصوص نوزادان ، کودکان نوپا و افراد مسن تحت تأثیر قرار می گیرند سیستم ایمنی بدن یا هنوز کار نمی کند یا دیگر به خوبی کار نمی کند.

علائم مننژیت

در ابتدای بیماری ، علائمی شبیه به تاثیر، از جمله تب، اندام دردناک و سردرد، روی دادن. با پیشرفت بیماری ، علائم خاص آن گردن سفتی رخ می دهد ، به این معنی که باعث می شود مبتلایان به شدت دچار شوند درد وقتی آنها خود را حرکت می دهند سر به سمت قفسه سینه. علاوه بر این ، مبتلایان غالباً از حساسیت به نور و سر و صدا شکایت دارند. از طرف دیگر ، نوزادان و کودکان نوپا علائم مشخصی مانند خستگی ، ضعف در نوشیدن و تحریک پذیری را نشان می دهند. علاوه بر این ، یک قلم برجسته یا گرفتگی عضلات می تواند رخ دهد.

طیف پاتوژن

طیف پاتوژن به طور گسترده ای گسترش یافته و بسته به سن ، بیماری های قبلی ، فصل و همچنین مسیر انتقال متفاوت است. در اصل ، هر پاتوژن همچنین می تواند علت مننژیت (التهاب قارچ) باشد منینژ) بسته به سن ، عوامل بیماری زای مختلف را می توان به عنوان محرک مننژیت (مننژیت) یافت.

اساساً ، سه گروه را می توان تشخیص داد: در نوزادان تازه متولد شده ، این اغلب است باکتری مانند اشریشیا کلی و B-استرپتوکوک، به ندرت لیستریا (لیستریا مونوسیتوژنز) ، که باعث مننژیت می شود. در طول تولد یا بلافاصله پس از تولد از مادر به کودک منتقل می شوند. علاوه بر این ، تا زمان واکسیناسیون علیه باکتری Haemophilus Influenzae (با ویروس آنفلوانزا که باعث آنفلوانزا می شود اشتباه گرفته نشود!)

در سال 1990 ، نیمی از مننژیت چرکی شدید در کودکان در سال اول زندگی خود مبتلا به نوزادان بودند. از زمان معرفی این واکسیناسیون ، این موارد به طرز چشمگیری کاهش یافته اند.

• نوزادان تازه متولد شده
• کودکان نوپا و دانش آموزان
• نوجوانان و بزرگسالان

در افرادی که ضعیف شده اند سیستم ایمنی بدن، مانند بیماران مبتلا به HIV ، سرطان خون، درمان سرکوب سیستم ایمنی (یعنی درمانی که سرکوب خود بیمار است سیستم ایمنی بدن همانطور که در روماتوئید است آرتروز) یا در افراد الكلی ، لیستریا (لیستریا مونوسیتوژنز) و انتروكوكوك ها (<10٪) پاتوژن های شایع مننژیت (التهاب منینژ).

عفونتهای قارچی و انگلی مننژ نیز شایعتر است. علاوه بر این ، عفونت های ویروسی که در آن ویروس ها در بدن باقی مانده اند یا سیستم عصبی بعد از عفونت (ماندگاری ویروس) در این بیماران بیشتر فعال می شود ، یعنی بعد از یک مرحله استراحت طولانی بدون علامت ، دوباره باعث بیماری در بدن می شوند. نمایندگان معمولی هستند ویروس ها از تب خال گروه: ویروس هرپس 1 (عامل ایجاد کننده "لب تبخال ") ، سیتومگالوویروس (CMV) ، ویروس واریسلا زوستر (VZV ، عامل ایجاد کننده ابله مرغان و "دودکش") و ویروس Epstein-Barr (EBV ، عامل سوزاندن غده) تب).

سرانجام ، نیز وجود دارد باکتری که می تواند باعث شود مننژیت غیر چرکی. اینها شامل مایکوباکتریوم هستند مرض سل (Meningitis tuberculosa) ، Treponema pallidum (عامل ایجاد کننده سیفلیس، Neurolues) و بورلیا (عامل ایجاد کننده بیماری لایم، که توسط a منتقل می شود گزش کنه). اشکال تصادفی از مننژوآنسفالیت (التهاب مننژ و مغز) توسط عوامل بیماری زایی مانند ریکتزیا ، بروسلا ، کوکسیل ، عامل بیماری زا در خواب ایجاد می شود ، مالاریا و خیلی های دیگر. اشکال قابل انتقال مننژیت باکتریایی و باکتریایی باید به مردم گزارش شود سلامت بخش به منظور جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری عفونی خطرناک.