استرس اکسیداتیو و استرس نیتروزاتیو: عوارض

موارد زیر عوارض عمده ای است که ممکن است در اثر تنش اکسیداتیو یا تنش نیتروزاتیو ایجاد شود:

استرس اکسیداتیو بر روی موارد زیر تأثیر می گذارد:

  • میتوکندری ("نیروگاههای سلول") (برای مقادیر nitrosative به زیر مراجعه کنید) فشار).
  • آنزیم ها ("شتاب دهنده های متابولیسم" ؛ آنزیم های چرخه اسید سیتریک ، زنجیره تنفسی و بیوتین سنتاز که دارای آهن به عنوان یک فاکتور هستند ، به دلیل اکسیدان هایی که آهن را به خارج آزاد می کنند ، عملکرد خود را از دست می دهند)
  • مخازن (به زیر مراجعه کنید فشار خون / فشار خون بالا).
  • نورون ها
    • اختلال در عملکرد میتوکندری → محدودیت تولید انرژی در نورون → محدودیت در انتقال آکسون ساختاری سلول پروتئین ها.
    • نقص در هدایت تحریک (به دلیل فشارآسیب ناشی از ساختار غشایی و پروتئینی سلولهای عصبی) → بیماریهای تخریب عصبی - سایپرز ، باشگاه دانش

استرس نیتروزاتور بر روی موارد زیر تأثیر می گذارد:

میتوکندری

  • اکسید نیتریک رادیکال (NO.) به طور برگشت پذیر سیتوکروم C اکسیداز ، آنزیمی از زنجیره تنفسی میتوکندری را مهار می کند. این اثر فیزیولوژیکی است و برای کنترل فسفوریلاسیون اکسیداتیو ، یعنی سنتز ATP عمل می کند. در صورت افزایش شدید رادیکالهای سوپراکسید (O2-.) NO. با O2- ترکیب می شود. و آنیون پراکسینیتریت بسیار سیتوتوکسیک (ONOO-) تشکیل می شود که به طور غیرقابل برگشت سیتوکروم C اکسیداز را مهار می کند! این امر منجر به آسیب برگشت ناپذیر به تولید انرژی می شود. در نتیجه ، توسط O2- می آید. و ONOO- به تخریب غشای میتوکندری داخلی و در نتیجه مرگ سلول.

رادیکال های آزاد بیشتر آسیب می رسانند:

  • الاستین
  • اسیدهای چرب لیپیدهایی که غشای سلولی و اندامکهای دیگر مانند میتوکندری و همچنین لیزوزومها (اندامکهای سلولی) از آنها ساخته می شوند اکسید می شوند ، به این عمل پراکسیداسیون لیپید (تخریب اکسیداتیو لیپیدها) می گویند
  • کربوهیدرات ها
  • کلاژن
  • موکوپلی ساکاریدها (اجزای سازنده بسیاری از ماکرومولکول های بیولوژیکی).
  • پروتئین ها - اکسیداسیون پروتئین ها

علاوه بر این ، رادیکال های آزاد نیز با هسته سلول و DNA (اطلاعات ژنتیکی) واکنش نشان می دهند. نتیجه این آسیب DNA اکسیداتیو ، به عنوان مثال ، جهش های نقطه ای و اختلالات آنزیمی است که رهبری به اختلال قابل توجهی در عملکردهای سلولی و در نتیجه فرآیندهای متابولیک. جهش های مربوط به ROS نیز با افزایش سن افزایش می یابد. این به ویژه بر میتوکندریرادیکال های آزاد خطر ابتلا به بیماری های زیادی را افزایش می دهند:

چشم و زائده چشم (H00-H59).

  • آب مروارید (آب مروارید)

خون، اندام های خون ساز - سیستم ایمنی بدن (D50-D90)

  • بیماری های خود ایمنی ، مشخص نشده است
  • اختلالات سیستم ایمنی بدن

بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E99).

سیستم قلبی عروقی (I00-I99).

  • آپوکسی (سکته)
  • تصلب شرایین (تصلب شرایین ؛ تصلب شرایین)
  • بیماری کرونر قلب (CHD)
  • انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی)

بیماریهای عفونی و انگلی (A00-B99).

  • التهاب ، مشخص نشده است

دهان، مری (لوله غذا) ، معدهو روده ها (K00-K67 ؛ K90-K93).

سیستم اسکلتی - عضلانی و بافت همبند (M00-M99).

  • بیماری های روماتیسمی

نئوپلاسم ها - بیماری های تومور (C00-D48)

  • بیماری های تومور

روان - سیستم عصبی (F00-F99؛ G00-G99)

سیستم ادراری ادراری (N00-N99)

  • ناباروری مردان (منسوب به اکسیداتیو) فشار در 30-80٪ موارد) استرس اکسیداتیو و مرد ناباروری به زیر مراجعه کنید

بیشتر

  • فرایندهای پیری

با این حال ، رادیکال های آزاد نه تنها محصولات مضر متابولیکی هستند. آنها همچنین جنبه های خوبی دارند: به عنوان مثال ، آنها از سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند ، زیرا گرانولوسیت ها و ماکروفاژها (فاگوسیت ها) با از بین بردن باکتری با کمک آنها نقش مهم دیگر رادیکال های آزاد احتمالاً در آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه ریزی شده) بازی می کنند که این برای سرکوب درون زا مهم است. بیماری های تومور.

استرس اکسیداتیو طرفدار!

  • گونه های اکسیژن فعال (ROS) منجر به افزایش طول عمر در مطالعات موجودات مختلف مدل می شود:
    • ROS به عنوان یک سیگنال برای مکانیسم های دفاعی درون زا → منجر به افزایش مقاومت در برابر فشار و طول عمر می شود.

نظریه رادیکال رایگان پیری (FRTA) در مقابل میتوهرمزس.

  • نظریه رادیکال رایگان پیری (FRTA)
  • رادیکال های آزاد علت روند پیری هستند (هارمن ، 1956).
  • آسیب به سلولها ، DNA یا لیپیدها باعث روند پیچیده پیری می شود.
  • هورمسیس (به یونانی: "تحریک" ، "انگیزه").
  • دوزهای کم مواد مضر می تواند بر ارگانیسم اثر مثبت بگذارد (Paracelsus ، 1493 - 1541).

شکل گیری فیزیولوژیک (به عنوان مثال ، ورزش) رادیکال های آزاد در میتوکندری نعمت سلامتاثرات محرک در ارگانیسم.

آیا آنتی اکسیدان ها اکنون اضافی هستند؟

  • حفظ یک تعادل از پروکسیدان و آنتی اکسیدان فرآیندهای.
  • تأثیر فیزیولوژیکی آنتی اکسیدان ها لازم است
  • ریز مغذی ها (مواد حیاتی) در سطح پایین مقدار دامنه تا 3 برابر RDA (توصیه های غذایی) از نظر سرکوب منفی استرس اکسیداتیو بی خطر است! (اثرات مثبت استرس اکسیداتیو در این محدوده دوز سرکوب نمی شود).