استئوساركوم: تست و تشخيص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

  • بافت برداری (نمونه بافت) - برای تعیین نوع تومور و همچنین تهاجمی بودن آن. مهمترین اقدام تشخیصی در موارد مشکوک به تومور ؛ زیر مراحل تصویربرداری انجام شده است (نگاه کنید به "تشخیص دستگاه پزشکی") Caveat: هنگام انجام این روش ، باید اثرات احتمالی در برداشتن تومور در آینده و بازسازی بعدی در نظر گرفته شود.
  • ایزوآنزیمهای آلکالن فسفاتاز (AP) ، استاز ، ادرار کلسیم (هیپرکلسمی تومور (مترادف: هیپرکلسمی ناشی از تومور ، TIH) یکی از رایج ترین علائم در سندرم های پارانئوپلاستیک است) ، PTHrP (هورمون پاراتیروئیدپروتئین مرتبط صورت فلکی با کاهش هورمون پاراتیروئید (PTH) و افزایش PTHrP برای هیپرکلسمی تومور معمول است).
  • پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
  • Wg ممکن کم خونی (کم خونی): شمارش خون کوچک, فریتین * ، اسید فولیک, ویتامین B12, رتیکولوسیت ها.

* کم فریتین سطح ممکن است با پاسخهای التهابی "پوشانده شود". بنابراین ، ارزیابی از فریتین در صورت لزوم باید به موازات پروتئین واکنش پذیر C (پروتئین فاز حاد) انجام شود.