مشروبات الکلی
تشخیص مننژیت، کمر پنچر شدن و بررسی مایع مغزی نخاعی یک روش استاندارد مطلق است. با این حال ، نوع مننژیت در فرد منعکس می شود مقادیر آزمایشگاهی. بنابراین مهم است که بدانیم مننژیت می تواند توسط ایجاد شود باکتری همچنین ویروس ها و قارچ ها
پاتوژنهای معمولی باکتریایی عبارتند از مننژوکوک ، پنوموکوک ، استافیلوکوک و غیره در میان ویروس ها هستند تب خال، انتروویروس ها و TBE. در حال حاضر به طور کلان علائم مننژیت در مایع مغزی قابل تشخیص است.
کدر بودن مایع مغزی نخاعی نشان دهنده افزایش تعداد سلول ها و محتوای پروتئین است. باکتری آنها همچنین می توانند مایع مغزی نخاعی را کدر کنند. اگر سفید خون محتوای سلولی به ویژه زیاد است ، مایع مغزی نخاعی حتی ممکن است چرکی به نظر برسد.
برای بررسی دقیق تر ، مایع مغزی نخاعی ابتدا به صورت میکروسکوپی مورد بررسی قرار می گیرد تا تعداد سلول ها مشخص شود و در صورت لزوم برای ایجاد باکتری با کمک لکه گرم قابل مشاهده است. البته باید توجه داشت که در مورد مننژیت باکتریایی ، همیشه باکتری ها در مایع مغزی نخاعی یافت نمی شوند. علاوه بر این ، درمان با آنتی بیوتیک ها می تواند جستجو را حتی دشوارتر کند.
اگر تعداد باکتریها کمتر از حد قابل تشخیص باشد ، معمولاً از کشت استفاده می شود. با این حال ، این می تواند تا 3 روز طول بکشد. به منظور تشخیص اینکه کدام نوع عامل بیماری زا باعث ایجاد مننژیت می شود ، فرد سفید پوست است خون سلول ها دقیق تر مورد بررسی قرار می گیرند و تعداد آنها مشخص می شود.
اگر مننژیت باکتریایی برای مدت طولانی تری ادامه یابد ، تعداد بیشتری گرانولوسیت نوتروفیل در مایع مغزی یافت می شود. در صورت بروز مننژیت ویروسی ، تعداد لنفوسیت ها افزایش می یابد. برای تشخیص عفونت ویروسی ، از روشهای آزمایشگاهی مدرن مانند واکنش زنجیره ای به نام پلیمراز به طور فزاینده ای استفاده می شود.
عفونت قارچی نسبتاً نادر منینژ می توان با محتوای بالای گرانولوسیت های ائوزینوفیل تشخیص داد. علاوه بر بررسی میکروسکوپی مایع مغزی ، شیمی بالینی نیز برای تشخیص اهمیت زیادی دارد. در این زمینه ، فرد به پروتئین کل و همچنین گلوکز و لاکتات تمرکز.
در مننژیت ، پروتئین کل افزایش می یابد ، گلوکز کاهش می یابد و لاکتات افزایش یافته است. این به این دلیل است که بیشتر آنتی بادی تشکیل شده و گلوکز قوی تر تجزیه می شود ، که به نوبه خود منجر به لاکتات.
