تب روماتیسمی: علائم ، علل ، درمان

روماتیکی تب (مترادف: استرپتوکوکی روماتیسم؛ ICD-10 I00 / I01) یک بیماری واکنشی است که معمولاً پس از عفونت با گروه ß-همولیتیک گروه A رخ می دهد استرپتوکوک (طبقه بندی لنسفیلد). در زمینه بیماری ، درگیری قلبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به صورت پانکراتیت (التهاب کل) ظاهر می شود قلب) بعلاوه ، روماتیسمی تب همچنین ممکن است در مفاصل, مغز, خون عروق، و بافت زیرپوستی (بافت زیرپوستی).

نسبت جنسیت: پسران به دختران به همان اندازه رایج است.

اوج بروز: این بیماری معمولاً پس از 4 سالگی رخ می دهد. حداکثر بروز روماتیسمی تب در 10 سالگی زندگی است.

شیوع (بروز بیماری) به دلیل آنتی بیوتیک کم است درمان عفونتهای استرپتوکوکی در کشورهای صنعتی - سایپرز ، باشگاه دانش در گذشته، تب روماتیسمی معمول بود کودکی مرض. این بیماری هنوز به طور مکرر در کشورهای فقیر در حال توسعه رخ می دهد.

دوره و پیش آگهی: یک تا سه هفته پس از عفونت ، ماده ضدعفونی کننده واکنشی وجود دارد (بدون حضور باکتری) التهاب سیستم های مختلف اندام (مفاصل, قلب, پوستو مغز) پیش آگهی در درجه اول به این مسئله بستگی دارد که آیا کاردیت (التهاب کل) است قلب) وجود دارد ، که اگر درمان نشود ، می تواند رهبری تا شدید بیماری قلبی دریچه ای. تقریباً 50٪ از مبتلایان به بیماری روماتیسمی مزمن قلب مبتلا می شوند. بدون درگیری قلبی ، پیش آگهی خوب است. کسانی که قبلاً از آن رنج می بردند تب روماتیسمی باید از عود محافظت شود ، به عنوان خطر ابتلا به بیماری قلبی دریچه ای با هر عود افزایش می یابد.

کشنده بودن (مرگ و میر نسبت به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) 2 تا 5 درصد است.