اهداف درمانی
- تسکین علائم
- اجتناب از عوارض
توصیه های درمانی
- علی (علی) درمان of سرخک ممکن نیست.
- بسته به علائم و عوارض اصلی ، تب بر (تب-کاهش) دارو با پاراستامول ممکن است سودمند باشد
- آنتی بیوتیز (آنتی بیوتیک ها) برای باکتری فوق عفونی (عفونت ثانویه).
- در بزرگسالان ، درمان با ریباویرین (آنالوگ نوکلئوزید که ماده ویروستیک / فعالی است و از تکثیر جلوگیری می کند ویروس ها) را می توان در نظر گرفت (فقط گزارش موارد موجود است).
- پیشگیری از Postexposure (PEP) [به زیر مراجعه کنید].
- همچنین به بخش «بیشتر درمان".
پیشگیری از Postexposure (PEP)
پیشگیری پس از مواجهه تهیه دارو (یا ضد سرم) برای جلوگیری از بیماری در افرادی است که با واکسیناسیون در برابر بیماری خاصی محافظت نمی شوند اما در معرض آن قرار گرفته اند.
موارد مصرف (مناطق استفاده)
- از سن 9 ماهگی واکسینه نشده است.
- در دوران کودکی فقط یک بار واکسینه شوید
- افرادی که وضعیت واکسیناسیون نامشخص دارند در تماس با یک فرد بیمار.
- افراد مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی (نقص ایمنی) که در خانه با سرخک تماس داشته اند
پیاده سازی
- واکسن منفرد با واکسن MMR باید در صورت امکان 3 روز پس از قرار گرفتن در معرض قرار گیرد ("قرار گرفتن در معرض").
- حکومت of ایمونوگلوبولین ها (آنتی بادی؛ مقدار مصرف: 0.2-0.5 میلی لیتر در کیلوگرم وزن بدن یا 1.0-2.0 میلی لیتر در کیلوگرم وزن بدن) باید برای افراد آسیب پذیر در معرض خطر بالای عوارض (به عنوان مثال ، نوزادان زیر 6 ماه ، افراد دارای نقص ایمنی) و زنان باردار در نظر گرفته شود. این اندازه گیری می تواند در طی 2-3 روز پس از مواجهه از عفونت جلوگیری کند یا تا 6 روز پس از مواجهه ، آن را کاهش دهد.
