تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): دلایل و روش

تصویربرداری با تشدید مغناطیسی چیست؟

ام آر آی چیست؟ بسیاری از بیماران زمانی این سوال را می پرسند که پزشک چنین معاینه ای را تجویز می کند. مخفف MRI مخفف تصویربرداری تشدید مغناطیسی است که به عنوان توموگرافی تشدید مغناطیسی (MRI) یا به طور عامیانه، اسپین هسته ای نیز شناخته می شود. این یک روش تصویربرداری متداول است که برای ایجاد تصاویر مقطعی دقیق و با وضوح بالا از بدن استفاده می شود. پزشک می تواند از این تصاویر برای ارزیابی ساختار و عملکرد اندام استفاده کند. اگر کل بدن با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بررسی شود، به آن MRI کل بدن گفته می شود. با این حال، تنها بخش های جداگانه بدن یا اندام ها نیز قابل بررسی هستند. مثال ها

• ام آر آی روده کوچک (سللینک، هیدرو ام آر آی)
• ام آر آی شکم (شکم)
• عروق کرونر (MRI قلب، گاهی اوقات تحت استرس به عنوان MRI استرس)
• MRI جمجمه (جمجمه) (cMRI)
• مفاصل (به عنوان مثال MRI شانه یا مفصل زانو)

اطلاعات بیشتر: MRI – سر

اطلاعات بیشتر: MRI – زانو

با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی می توانید متوجه شوید که کدام تصاویر بالینی و آسیب های مفصل زانو را می توان در مقاله MRI: زانو تشخیص داد.

اطلاعات بیشتر: MRI – ستون فقرات گردنی

در مقاله MRI: ستون فقرات گردنی می توانید از نحوه عملکرد MRI ستون فقرات گردنی و زمان انجام آن مطلع شوید.

MRI: نحوه کار و اصول فیزیکی

MRI از این واقعیت استفاده می کند که هسته های اتمی حول محور خود می چرخند. این چرخش اسپین هسته ای نامیده می شود و یک میدان مغناطیسی کوچک در اطراف هر هسته ایجاد می کند. اتم های هیدروژن موجود در سراسر بدن انسان نیز این چرخش هسته ای را نشان می دهند. به طور معمول، محورهای چرخش آنها در جهات مختلف است. با این حال، این در طول تصویربرداری رزونانس مغناطیسی تغییر می کند:

توالی های MRI

رادیولوژیست ها به پالس های الکترومغناطیسی ساطع شده توسط دستگاه MRI به عنوان توالی اشاره می کنند. توالی های مختلف بافت را متفاوت نشان می دهند. به عنوان مثال، توالی های پرکاربرد در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی

• دنباله اسپین پژواک (SE)
• توالی اکو گرادیان (GRE) (برای کلسیفیکاسیون یا خونریزی)
• بازیابی وارونگی ضعیف شده مایع (FLAIR-MRI برای بیماری های التهابی مانند مولتیپل اسکلروزیس)
• اشباع چربی اسپین اکو (SE fs)

MRI: وزن T1/T2

همانطور که توضیح داده شد، بازگشت اتم ها به موقعیت اولیه خود به عنوان آرامش شناخته می شود. کامپیوتر از این برای محاسبه تصاویر مقطعی استفاده می کند. بسته به اینکه بر اساس جهت طولی یا عرضی اتم ها باشد، به آن وزن T1 یا T2 گفته می شود. با وزن T1، بافت چربی سبک تر از محیط اطراف خود به نظر می رسد، در حالی که با وزن T2، مایعات نمایش داده می شوند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با ماده حاجب

اطلاعات بیشتر: MRI – رسانه کنتراست

شما می توانید هر آنچه را که باید در مورد استفاده از مواد حاجب در MRI بدانید را در مقاله مواد حاجب MRI مطالعه کنید.

تفاوت: CT – MRI

یک تفاوت مهم (MRI / CT) مربوط به قرار گرفتن در معرض تابش است: توموگرافی کامپیوتری (CT) با اشعه ایکس کار می کند که به معنای قرار گرفتن در معرض تابش برای بیمار است. از طرف دیگر در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی استفاده می شود که بیمار را در معرض تشعشع قرار نمی دهد.

عیب MRI این است که طول می کشد: معاینه بین 30 تا 45 دقیقه طول می کشد. از سوی دیگر، توموگرافی کامپیوتری با مدت زمان متوسط ​​10 دقیقه به طور قابل توجهی سریعتر است و بنابراین در موارد اورژانسی که پزشک نیاز به تصویر مقطعی از بدن در سریع ترین زمان ممکن دارد، روش انتخابی است. تصمیم گیری در مورد اینکه آیا بیمار احتمالاً از MRI ​​یا CT سود بیشتری می برد، باید همیشه بسته به تشخیص مشکوک توسط پزشک گرفته شود.

بر خلاف CT، که به ویژه در تصویربرداری از ساختارهایی با محتوای آب کم مانند استخوان ها خوب است، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی روش انتخابی زمانی است که بافت نرم نیاز به بررسی دقیق تری دارد. بنابراین اغلب در تشخیص سرطان، به عنوان مثال برای ارزیابی پیشرفت تومور یا تشخیص متاستازها استفاده می شود. پزشک معالج نیز اغلب در موارد زیر دستور MRI می دهد:

• ام اس (مولتیپل اسکلروزیس)
• بیماری های التهابی استخوان
• بیماری های التهابی اندام ها (لوزالمعده، کیسه صفرا و غیره)
• آبسه و فیستول
• ناهنجاری ها و برآمدگی های عروق (مانند آنوریسم)
• آسیب مفاصل (آرتروز، آسیب به تاندون ها، غضروف ها و رباط ها)

در اسکن MRI چه کاری انجام می شود؟

پزشک از قبل هدف معاینه، روش و عوارض احتمالی MRI را برای شما توضیح خواهد داد. همچنین متوجه خواهید شد که آیا برای معاینه باید ناشتا باشید (مثلاً برای MRI روده کوچک).

اگر پیس میکر یا دستگاه دیگری کاشته شده دارید، باید قبل از اسکن MRI به پزشک خود اطلاع دهید. از آنجایی که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی می تواند در عملکرد دستگاه حساس اختلال ایجاد کند، پزشک باید تصمیم بگیرد که آیا اصلاً می توانید معاینه شوید یا خیر. اگر شک دارید، او باید قبل از آن از سازنده سوال کند.

علاوه بر این، قطعات فلزی در بدن می توانند در طول اسکن MRI جابجا شوند یا آنقدر گرم شوند که سوختگی ایجاد شود. بنابراین مراقبت های ویژه باید در مورد:

• پروتز با قطعات فلزی
• ناخن ها، صفحات یا پیچ ها در بدن (به عنوان مثال پس از شکستگی استخوان وارد شده است)
• کویل های ضد بارداری
• استنت ها
• ترکش های فلزی که پس از تصادف یا جراحات گلوله در بدن باقی می مانند

برای معاینه باید روی کاناپه باریک و متحرک جلوی دستگاه ام آر آی دراز بکشید. سپس به داخل لوله رانده خواهید شد. در طول معاینه باید تا حد امکان دراز بکشید تا بتوان تصاویر واضح گرفت. همچنین ممکن است مجبور شوید برای مدت کوتاهی نفس خود را حبس کنید - از طریق بلندگو به شما دستور داده می شود که این کار را انجام دهید.

معاینه MRI با صداهای کوبنده شدید ناشی از روشن و خاموش شدن سیم پیچ های مغناطیسی همراه است. بنابراین از قبل هدفون های محافظ شنوایی یا ضد صدا همراه با موسیقی به شما داده می شود.

MRI: کلاستروفوبیا در لوله

MRI را باز کنید

MRI باز جایگزین خوبی برای بیمارانی است که از کلاستروفوبیا رنج می برند. بیمارانی که دارای اضافه وزن هستند و معاینه آنها در یک اسکنر MRI معمولی به دلیل کمبود فضا دشوار است نیز از ام آر آی باز بهره می برند.

مزیت مهم دیگر این است که پزشک همیشه از طریق لوله باز به بیمار دسترسی دارد. برای مثال، او می‌تواند از توده‌های سرطانی مشکوک نمونه بگیرد یا داروهای مؤثر محلی را تحت کنترل تصویر تجویز کند.

همه مطب ها و کلینیک های رادیولوژی دارای اسکنر MRI باز نیستند. اگر ترجیح می دهید در یک سیستم باز معاینه شوید، در این مورد با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند یک عمل مناسب را توصیه کنند. از طرف دیگر، می توانید خودتان در اینترنت جستجو کنید تا متوجه شوید کدام رادیولوژیست ها MRI باز ارائه می دهند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی: روش های خاص

برای سؤالات خاص، پزشک از روش های ترکیبی نیز استفاده می کند، به عنوان مثال PET/MRI، که در آن فرآیندهای متابولیک نیز به تصویر کشیده می شوند. PET مخفف توموگرافی گسیل پوزیترون است.

خطرات اسکن MRI چیست؟

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یک ابزار تشخیصی بسیار ایمن و بدون درد است. فقط زنان باردار در سه ماهه اول بارداری و بیمارانی که دارای ایمپلنت های حساس یا قطعات فلزی در بدن خود هستند، فقط در صورت لزوم اسکن MRI داده می شوند.

عوارض جانبی که ممکن است از ماده حاجب ایجاد شود عبارتند از

• احساس گرما
• سردرد
• تنگ شدن یا بی حسی
• اختلال عملکرد کلیه
• واکنش های عدم تحمل

تا زمانی که تمام اجسام حاوی فلز و قابل مغناطیسی شدن قبل از MRI ​​خارج شده باشند، هیچ خطری (مانند سوختگی) از این طرف انتظار نمی رود.

ام آر آی و بارداری

بعد از اسکن ام آر آی باید به چه نکاتی توجه کنم؟

اگر برای اسکن MRI به شما داروی آرام بخش داده اند، حداقل تا 24 ساعت نباید رانندگی کنید. اگر اسکن ام آر آی به صورت سرپایی انجام می شود، بهتر است فردی را از قبل سازماندهی کنید تا شما را تحویل بگیرد.

تصاویر MRI بلافاصله پس از معاینه در دسترس هستند. البته پزشک ابتدا باید آنها را ارزیابی کرده و گزارشی تهیه کند. سپس معمولاً گزارش MRI را ظرف چند روز از طریق پست دریافت خواهید کرد، اگرچه گاهی اوقات ممکن است مجبور شوید خودتان آن را از مطب رادیولوژی جمع آوری کنید. همچنین یک سی دی دریافت خواهید کرد که تصاویر مقطعی در آن ذخیره شده است. در قرار بعدی خود با پزشک، یافته ها و سی دی MRI را همراه داشته باشید.