سندرم واترهاوس-فریدریشسن یک بیماری نسبتاً نادر است ، اما تهدیدی بزرگ برای زندگی فرد مبتلا است. به همین دلیل ، بسیار مهم است که - به محض تشخیص - درمان فوری پزشکی فوری انجام شود.
سندرم واترهاوس-فریدریشسن چیست؟
حرفه پزشکی به عنوان سندرم واترهاوس-فریدریشسن توصیف می کند شوک ناشی از سموم باکتریایی (سموم) ، که در درجه اول مستقیماً توسط آن ایجاد می شود باکتری. متعاقباً ، مصرف عظیمی از فاکتورهای انعقادی (اصطلاحاً انعقادی مصرفی) وجود دارد ، به طوری که قسمتهایی از بافت (خونریزی دهنده نکروز) قشر آدرنال از بین می رود. مرگ منجر به باکتری می شود خون مسمومیت (سپسیس مننگوکوک) در اولین علامت سندرم احتمالی واترهاوس-فریدریشسن ، باید سریعاً با پزشک تماس گرفته شود. اگر درمان به تأخیر بیفتد یا اصلاً دریافت نشود ، میزان مرگ و میر صد در صد است.
علل
سندرم واترهاوس-فریدریشسن به دلیل انتشار زیاد سموم ایجاد می شود. سموم توسط تولید می شوند باکتری. غالباً ، سندرم واترهاوس-فریدریشسن از مننژوکوک ناشی می شود. با این حال، هموفیلوس آنفولانزا و همچنین پنوموکوک ها نیز می توانند مسئول سندرم Waterhouse-Friderichsen باشند. به دلیل آزاد شدن سموم ، عوامل انعقادی متعاقباً فعال می شوند. بنابراین ، تعداد زیادی ترومب تشکیل می شود که متعاقباً انسداد می یابد خون عروق. علاوه بر این ، خونریزی های گسترده نیز رخ می دهد. مخصوصاً کسانی که در پوستاز اعضای داخلی و همچنین به طور مستقیم بر روی غشاهای مخاطی قابل مشاهده است. بیمار وارد می شود شوک با توجه به این خون ضرر - زیان. گاهی اوقات ، اندوتوکسین شوک همچنین در زمینه سندرم Waterhouse-Friderichsen رخ می دهد ، که بر عملکرد کلیه ها ، غدد فوق کلیه ، کبد و همچنین ریه ها.
علائم ، شکایات و علائم
علائم کلاسیک خونریزی گسترده ای است که مستقیماً به داخل آن وارد می شود پوست؛ حرفه پزشکی این را توصیف می کند شرط as پتشیا. علاوه بر این ، لکه های مرگ درون رحمی (زنده ، سرد مناطقی از پوست که در آن رکود خون اتفاق می افتد) و خونریزی های مخاطی نیز رخ می دهد. متعاقباً ، پزشک کلاسیک را نیز مشاهده می کند علائم شوک. کلیه ها از کار می افتند. بیمار از خروج ادرار بسیار کم یا گاهی اوقات فاقد شکایت است. علاوه بر این ، فرد مبتلا از تنگی نفس رنج می برد ، بنابراین متعاقباً ریه ها دچار شوک می شوند. بیمار به علت زردی زرد می شود کبد شوکه شدن بدن به عنوان بخشی از سندرم واترهاوس-فریدریشسن به تدریج عملکرد اندام ها را کاهش می دهد. اگر ترومبوز مانع از بروز هرگونه مغزی شود عروق، ناهنجاری های عصبی ظاهر می شود. به طور خاص ، خواب آلودگی و تشنج ممکن است. علائم سندرم واترهاوس-فریدریشسن معمولاً ظرف چند ساعت ظاهر می شود. در اولین علائم باید بلافاصله با یک متخصص پزشکی تماس گرفته شود!
تشخیص و روند بیماری
تصویر بالینی مهمترین سرنخی است که می تواند سندرم واترهاوس-فریدریشسن باشد. سندرم واترهاوس-فریدریشسن باید در اسرع وقت درمان شود. به همین دلیل ، اگر خونریزی جزئی رخ دهد و روی پوست قابل مشاهده باشد یا اگر اسهال و تب اتفاق می افتد ، باید فوراً تصور شود که بیمار مبتلا به سندرم واترهاوس-فریدریشسن است. در اولین علائم ، بلافاصله باید با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید. پزشک با استفاده از آزمایش های مختلف فیبرینولیز و همچنین آزمایش های انعقادی ، یک ناهنجاری را تعیین می کند. فاکتورهای انعقادی متعددی را می توان به عنوان کمبود گسترده ارزیابی کرد. علاوه بر این ، کاهش چشمگیری در لکوسیتها (گلبول های سفید خون) نشانه بیشتر نیز کاهش می یابد پلاکت. سندرم واترهاوس-فریدریشسن اغلب با مرگ بیمار پایان می یابد. اگر دومی خیلی دیر درمان شود یا اصلاً درمان نشود ، هیچ شانس زنده ماندن وجود ندارد. به همین دلیل ، مراقبت های پزشکی فوری ضروری است.
عوارض
سندرم واترهاوس-فریدریشسن یک تهدید کننده زندگی است شرط. اگر شرط با مراقبت های پزشکی فوری به سرعت درمان نمی شود ، ممکن است عوارض جدی ایجاد شود ، از جمله مرگ بیمار. ترومبوزهایی که در اثر عوامل لخته شدن فعال ایجاد می شوند ، می توانند خون را در اندام آسیب دیده پس بزنند. اگر لخته به ریه ها نفوذ کند ، ریوی است آمبولی ممکن است رخ دهد. علاوه بر این ، گندیدگی و / یا نارسایی وریدی دائمی ممکن است رخ دهد. علاوه بر این ، WFS می تواند باعث خونریزی گسترده مرتبط با آن شود کم خونی و علائم کمبود همراه با از دست دادن خون ، شوک رخ می دهد ، همراه با مشکلات قلبی عروقی و عوارض بعدی. اگر به اصطلاح شوک اندوتوکسین رخ دهد ، این می تواند عملکردهای سلول را مختل کند اعضای داخلی و باعث شود ، به عنوان مثال ، کبد شکست و الف کلیه سکته. به دلیل ناراحتی تنفسی ، ممکن است ریه ها دچار شوک شوند. در مرحله نهایی بیماری ، نقص عصبی ، تشنج و سکته مغزی رخ می دهد. دارو درمان با سفوتاکسیم و پنی سیلین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. تنفس مصنوعی خطر ابتلا به عفونت های تنفسی را به همراه دارد. تزریق، مانند مواردی که برای تأمین مایعات و مواد مغذی داده شده است ، همچنین می تواند باعث عفونت و سایر عوارض شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
فرد مبتلا همیشه به ارزیابی پزشکی و درمان سندرم واترهاوس-فریدریشسن نیاز دارد. در این راستا ، تشخیص و درمان به موقع بیماری همیشه تأثیر بسیار مثبتی در روند بعدی دارد و می تواند از بروز عوارض و شکایات بعدی جلوگیری کند. از آنجا که بهبود بیماری نیز به خودی خود امکان پذیر نیست ، فرد مبتلا باید در اولین علائم و شکایات سندرم واترهاوس-فریدریشسن با پزشک تماس بگیرد. اگر فرد مبتلا از خونریزی زیر پوست رنج برد باید با پزشک مشورت شود. در بیشتر موارد ، پوست نیز بسیار ظاهر می شود سرد. به همین ترتیب ، تنگی نفس شدید ممکن است نشانگر سندرم واترهاوس-فرییدریسن باشد که بدون هیچ دلیل خاصی رخ دهد و به خودی خود برطرف نشود. زردی پوست نیز ممکن است نشان دهنده بیماری باشد و باید فوراً توسط پزشک معاینه شود. اگر این سندرم علائم حاد و تهدید کننده زندگی ایجاد کند ، معمولاً باید همیشه با پزشک اورژانس تماس گرفته یا از بیمارستان ویزیت شود. به طور کلی ، با این حال ، یک پزشک عمومی می تواند بیماری را تشخیص دهد. درمان بیشتر خود به تظاهرات دقیق علائم بستگی دارد. امید به زندگی در فرد مبتلا اغلب با سندرم واترهاوس-فریدریشسن محدود می شود.
درمان و درمان
درمان باید در اسرع وقت شروع شود. پس از تشخیص ، پزشک شروع به کار می کند آنتی بیوتیک درمان؛ در چارچوب این ، پزشک معالج از مواد فعال استفاده می کند سفوتاکسیم همچنین پنی سیلین G. اینها از مبارزه با عفونت اطمینان حاصل می کنند. بدین ترتیب، آنتی بیوتیک درمان بخشی از درمان علت سندرم واترهاوس-فریدریشسن است. بعلاوه آنتی بیوتیک درمان ، پزشک همچنین باید وضعیت شوک بیمار را درمان کند. در این صورت ، این کنترل علائم سندرم واترهاوس-فریدریشسن است. مبارزه خالص با دلایل یا علائم چنین نیست رهبری به موفقیت در زمینه کنترل علائم ، پزشک مراقبت می کند تا در درجه اول علائم شوک را درمان کند. اول و مهمترین ، این بدان معنی است که فرد مبتلا به مایعات نیاز دارد که باید مستقیماً از طریق رگها وارد بدن شود. به این ترتیب پزشک می تواند کمبود بیمار را جبران کند حجم. متعاقباً بیمار تهویه می شود. این تنها راه اسید باز است تعادل و همچنین تعادل الکترولیت می تواند متعادل باشد. هیدراتاسیون و تهویه ضروری ترین نشانه ها هستند ، به طوری که احتمال زنده ماندن بیمار افزایش می یابد. اگر پزشک خونریزی گسترده را تشخیص دهد ، می توان پلاسمای تازه و کنسانتره های پلاکت را تجویز کرد. در حال حاضر گزینه درمانی دیگری در دسترس نیست. هرچه تشخیص زودتر انجام شود ، احتمال زنده ماندن بیمار بیشتر است. اگر به موقع درمان نشود ، سندرم به مرگ ختم می شود.
پیشگیری
تا به امروز ، هیچ واکسنی وجود ندارد که از بروز گروه مننگوکوک جلوگیری کند. این گروه عامل اصلی ایجاد سندرم واترهاوس-فریدریشسن است. با این حال، آنتی بادی در برابر مننگوکوکها بعداً در زندگی تشکیل می شوند ، به طوری که بدن در برابر "حمله" به محافظت می شود باکتری. به همین دلیل ، سندرم واترهاوس-فریدریشسن نسبتاً نادر است. واکسنی علیه هموفیلوس آنفلوانزا و پنوموکوک وجود دارد که می تواند از سندرم واترهاوس-فریدریشسن جلوگیری کند. این یک واکسن به اصطلاح 6 برابر است که می تواند از قبل در ماه 3 زندگی تزریق شود. سایر موارد پیشگیرانه معیارهای در حال حاضر مشخص نیست
مراقبت پس از آن
در مورد سندرم Waterhouse-Friderichsen ، گزینه ها و معیارهای برای مراقبت های مستقیم مستقیم در بیشتر موارد بطور قابل توجهی محدود است و در بعضی موارد حتی برای افراد مبتلا نیز در دسترس نیست. بنابراین ، فرد مبتلا به طور ایده آل باید در مراحل اولیه به پزشک مراجعه کند و همچنین برای جلوگیری از بروز علائم و عوارض دیگر ، درمان را آغاز کند. هیچ درمان مستقیمی وجود ندارد ، بنابراین فرد مبتلا همیشه به درمان توسط پزشک وابسته است. بنابراین باید در اولین علائم با پزشک مشورت شود. در بیشتر موارد ، سندرم واترهاوس-فریدریشسن می تواند به خوبی توسط بیماری تسکین یابد معیارهای of تن درمانی یا فیزیوتراپی. با انجام این کار ، مبتلایان می توانند بسیاری از تمرینات را در منازل خود انجام دهند تا از بروز علائم دیگر جلوگیری کرده و به سرعت بهبود یابند. در بیشتر موارد ، مراقبت های بعدی نیز شامل مصرف داروهای مختلف است. بیماران باید اطمینان حاصل کنند که دارو را به طور منظم و در دوز مناسب مصرف می کنند تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنند. در بسیاری از موارد ، این سندرم همچنین امید به زندگی فرد مبتلا را محدود می کند.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
سندرم واترهاوس-فریدریشسن یک فوریت پزشکی است. فعالیتها یا اقدامات خودیاری در این شرایط بسیار کم است. همکاری هماهنگ با یک تیم پزشکی باتجربه برای تسکین علائم بسیار مهم است. بنابراین رابطه اعتماد بین پزشک و بیمار باید در حد توانایی فرد ایجاد و پشتیبانی شود. به طور معمول ، بیمار خود به اندازه کافی پاسخگو نیست. بنابراین ، با در نظر گرفتن خواسته های بیمار ، بستگان مسئول تصمیم گیری های مهم هستند. اگر س openالاتی باز وجود دارد ، باید از آنها سال شود تا بتوانند بهترین وضعیت را برای شرایط و توسعه بیشتر داشته باشند. بعلاوه ، در صورت کمبود دانش ، مسئولیت به دست آوردن اطلاعات نباید فقط بر عهده پزشک باشد. خویشاوندان باید همزمان تحقیق کنند و تبادل نزدیک بین خود برقرار کنند تا دانش مورد نظر از سطح یکسانی برخوردار باشد. در این مرحله باید از تعارض یا عوارض بین فردی اجتناب شود. از آنجا که مرگ زودرس قریب الوقوع است ، اقدامات احتیاطی مناسب توصیه می شود. طبق دانش علمی فعلی ، احتمال زنده ماندن برای بیمار بسیار کم است. بنابراین اگر نزدیکان در کنار آمدن با شرایط احساس خستگی عاطفی می کنند ، باید کمک بگیرند. در غیر این صورت ، ممکن است تحولات نامطلوبی رخ دهد که رهبری به مشکلات در گذشته نگاه کنید.
