سندرم Parinaud: علل ، علائم و درمان

سندرم Parinaud فلج نگاه عمودی است. فلج عضلات چشم در اثر ضایعات مغز میانی و هسته های عصبی واقع در آنجا ایجاد می شود ، همانطور که می تواند از تومورها ، سکته ها و التهاب. درمان مجموعه علائم به بیماری تحریک کننده بستگی دارد.

سندرم Parinaud چیست؟

در سندرم Parinaud ، فلج نگاه عمودی به دلیل جمجمه آسیب عصبی همراه با سایر علائم عصبی وجود دارد. این مجموعه علائم به سندرم مغز میانی پشتی نیز معروف است و اولین بار توسط Parinaud در قرن نوزدهم توصیف شد. حرکات همگرایی چشم در این پدیده محدود است. دیگر به هیچ وجه نمی توان حرکات فرمان رو به بالا را انجام داد. بیماری Parinaud باید از سندرم Parinaud تشخیص داده شود. این یک بیماری عفونی ناشی از باکتری Francisella tularensis. در طی این بیماری ، سندرم به اصطلاح oculoglandular Parinaud می تواند ایجاد شود. این اشاره به ملتحمه با تورم لنف گره های زیر فک و جلوی گوش. این پدیده نه تنها در زمینه بیماری Parinaud بلکه در زمینه بیماری نیز رخ می دهد مرض سل، عفونت های قارچی یا سیفلیس.

علل

آسیب به جمجمه اعصاب علت فلج نگاه عمودی به شکل سندرم Parinaud است. به طور خاص ، هسته های عصب جمجمه آسیب می بینند. اغلب اینها ضایعاتی در ناحیه مغز میانی هستند ، یعنی مغز استخوان بین پونز و دیسانفالون. بیشتر عضلات چشم از مغز میانی کنترل می شوند. معمولاً ضایعه مسبب سندرم Parinaud به صورت شکمی از صفحه تتراپود قرار دارد. تومور پینه آل اغلب مسئول ضایعات از این نوع است. این تومورها تومورهای غده صنوبری هستند و معمولاً در بروز می شوند کودکی. ضربه در ناحیه مغز میانی نیز می تواند باعث ایجاد ضایعاتی در نزدیکی صفحه چهار تپه شود. علاوه بر این علل ، سایر علل احتمالی شامل بیماری های التهابی از مغز، از جمله آنسفالیت or اسکلروز متعدد.

علائم ، شکایات و علائم

سندرم Parinaud در درجه اول با فلج نگاه به بالا مشخص می شود. حرکات بازتابنده در جهت فلج به عنوان بخشی از عروسک امکان پذیر است سر اثر مردمک چشم بیماران معمولاً گشاد است و نشان نمی دهد واکنش. نمای نزدیک دیگر دیگر امکان پذیر نیست یا فقط به میزان محدود امکان پذیر است. معمولاً مردمک ها دارای سختی سبک هستند ، اما سایر اختلالات مردمک نیز ممکن است رخ دهد. اختلالات همگرایی لامپ نیز وجود دارد. علاوه بر این، نیشنگموس ممکن است ایجاد شود ، یعنی لرزیدن غیر ارادی چشم. حرکت موازی چشم لزوماً نباید در سندرم Parinaud محدود شود. تعریف یکنواخت علائم برای سندرم Parinaud دشوار است. علت ایجاد ضایعه مغز میانی در علائمی که در واقع رخ می دهند نقش دارد. به عنوان مثال ، با وجود تومور در غده صنوبری ، مایع مغزی نخاعی جمع شده و فشار داخل جمجمه افزایش می یابد.

تشخیص و روند بیماری

علائم توسط متخصص مغز و اعصاب به روشی مناسب ، از جمله آزمایش عملکرد حرکتی چشم ارزیابی می شود. پس از این ارزیابی اولیه ، معمولاً یک روش تصویربرداری سفارش می شود. این ممکن است سی تی اسکن یا MRI باشد. اندازه گیری فشار مغزی مکمل تصویربرداری بیماری اساسی در پشت سندرم Parinaud باید در هنگام تشخیص مشخص شود. بیماری های التهابی مرکز سیستم عصبی با تجزیه و تحلیل مایعات مغزی نخاعی قابل تشخیص است. تومورهایی مانند تومور پینه آل در MRI نسبتاً معمولی به نظر می رسند و بر این اساس تشخیص آنها از بیماری های التهابی آسان است. علاوه بر این ، مارکرهای تومور در برخی از انواع تومور در مایع مغزی نخاعی یافت می شوند. پیش آگهی بسته به علت ایجاد ضایعات در مغز میانی در سندرم Parinaud متفاوت است.

عوارض

در نتیجه سندرم Parinaud ، افراد مبتلا از مشکلات بینایی رنج می برند. سیر بعدی این بیماری بسیار وابسته به علت آن است ، بنابراین پیش بینی کلی عوارض به همان اندازه غیرممکن است. با این حال ، در بسیاری از موارد ، در صورت وجود دیگر درمان امکان پذیر نیست اعصاب صدمات جبران ناپذیری دیده اند. بیماران دیگر قادر به دیدن صحیح در یک جهت خاص نیستند. به عنوان یک قاعده ، تمرکز روی اشیا close نزدیک نیز به دلیل سندرم Parinaud دیگر امکان پذیر نیست ، در نتیجه محدودیت های قابل توجهی در زندگی روزمره فرد مبتلا ایجاد می کند. در بسیاری از موارد ، سندرم Parinaud همچنین منجر به افزایش قابل توجه فشار مغز. این اغلب منجر به شدید می شود سردرد یا احساس فشار ناخوشایند در سر و گوش درمان سندرم Parinaud به بیماری زمینه ای بستگی دارد ، اگرچه همیشه مثبت نیست. بدون درمان ، التهاب از منینژ همچنین می تواند رخ دهد ، که می تواند برای فرد آسیب دیده کشنده باشد. احتمالاً سندرم Parinaud نیز امید به زندگی بیمار را کاهش می دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

سندرم Parinaud نادر است شرط که در ارتباط با رخ می دهد فلج مرتعش، از جمله سایر شرایط افرادی که از a رنج می برند سیستم عصبی در صورت بروز فلج نگاه به سمت بالا یا پایین ، این اختلال باید پزشک را درگیر کند. یک رفلکس مردمک چشم نیز کاهش می یابد نیشنگموس علائم همراه هستند که باید بررسی شوند. همین امر در مورد اتساع اعمال می شود شاگرد یا حرکات غیرمعمول چشم مانند استرابیسم یا برون ریزشی. افرادی که از آن رنج می برند اسکلروز متعدد, فلج مرتعش, آنسفالیت یا یک اختلال عصبی به ویژه در معرض خطر است. سندرم Parinaud نیز به طور مکرر در ارتباط با a رخ می دهد مغز تومور یا سکته مغزی. افرادی که علائم فوق را مشاهده می کنند و همزمان از یکی از این بیماری ها رنج می برند باید بلافاصله اقدام کنند صحبت به دکتر مسئول بسته به بیماری ایجاد کننده ، یا متخصص مغز و اعصاب ، پزشک عمومی یا متخصص داخلی مسئول این امر هستند. سرطان شناسان و روانشناسان نیز ممکن است در درمان نقش داشته باشند. سندرم Parinaud بسته به علت درمان می شود و معمولاً نیاز به دارو دارد. آموزش چشم و همچنین ویژه عینک می تواند پشتیبانی کند درمان.

درمان و درمان

درمان سندرم Parinaud به بیماری ایجاد کننده بستگی دارد. به عنوان مثال ، تومور پینه آل باید از طریق جراحی برداشته شود. اگر CSF به عنوان بخشی از این بیماری انباشته شود ، تنظیم فشار داخل جمجمه ابتدا ضروری است. قبل از عمل ، مایع مغزی نخاعی برای این منظور تخلیه می شود. پزشک به این هدف دست می یابد ، به عنوان مثال ، طی یک بطن آندوسکوپیک ، که در آن بطن سوم مغز در قاعده باز می شود. پس از آن ، پزشک ترجیحاً عمل جراحی میکروسکوپی از تومور را انجام می دهد ، به خصوص در مورد کارسینوم ، کارسینوم جفتی و تراتوم. در طی این روش باید از بافت اطراف تا آنجا که ممکن است صرفه جویی شود. در مورد تومور بدخیم باید مراقب بود که سلولهای تومور در طول جراحی به سایر بافتها سرایت نکند. در مورد ژرمینوم ، هیچ جراحی وجود ندارد ، اما پرتوی اولیه است. در سایر تومورهای بدخیم ، سر و ستون فقرات پس از برداشتن تومور با جراحی تحت تابش قرار می گیرند تا از متاستاز از طریق مایع مغزی نخاعی جلوگیری شود. اگر علت التهابی باشد ، معمولاً به بیمار داده می شود کورتیزون به صورت داخل وریدی اگر اسکلروز متعدد مشکوک به عنوان علت ، درمان حاد با کورتیزون معمولاً با درمان طولانی مدت با همراه است داروهای سرکوب کننده ایمنی. در شرایطی که مننژیت ناشی از باکتری, آنتی بیوتیک ها به جای استفاده می شود کورتیزون در مرحله حاد بسته به علائم همراه ، درمان سندرم Parinaud ممکن است متفاوت باشد.

چشم انداز و پیش آگهی

چشم انداز و پیش آگهی سندرم Parinaud به بیماری ایجاد کننده بستگی دارد. یک دوره شدید منجر به آسیب دو طرفه به چشم و درنهایت می شود کوری. انتظار می رود دوره های شدید ، به عنوان مثال ، در نتیجه تومورهای مغزی، سکته مغزی یا مولتیپل اسکلروزیس. اگر سندرم Parinaud به دلیل افزایش فشار داخل جمجمه باشد ، پیش آگهی بهتر است. اگر این به موقع درمان شود ، بهبودی محتمل است. تنگی قنات و آنسفالیت همچنین در صورت سریع درمان شدن پیش آگهی خوبی را ارائه می دهیم. امید به زندگی ممکن است توسط سندرم Parinaud محدود شود. بسیاری از بیماران در اثر علائم همزمان بیماری علت زودرس می میرند. سندرم Parinaud به طور منفی بر امید به زندگی تأثیر نمی گذارد. با این حال ، کیفیت زندگی توسط اختلال بینایی و علائم همراه آن محدود می شود. چشم انداز و پیش آگهی توسط متخصص مسئول تعیین می شود. معمولاً یک متخصص داخلی یا متخصص مغز و اعصاب مسئول این امر است. سندرم Parinaud خود در زمینه بیماری زمینه ای ارزیابی می شود و پیش آگهی باید متناسب با روند بیماری تنظیم شود. فلج نگاه عمودی می تواند رهبری به تصادفات و سقوط در زندگی روزمره. به طور معمول ، افراد آسیب دیده به کمک بستگی دارند و همچنین نمی توانند مانند گذشته شغل خود را انجام دهند.

پیشگیری

واکسن در برابر برخی از عفونت های مغزی ناشی از عفونت در دسترس هستند. با خوردن غذای سالم می توان از سکته مغزی جلوگیری کرد رژیم غذایی، ورزش کافی ، و پرهیز از سیگار و الکل. از طرف دیگر ، نمی توان از ابتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس جلوگیری کرد ، زیرا علل این بیماری هنوز مشخص نیست. تومورهای مغز میانی نیز به سختی قابل پیشگیری هستند.

پیگیری

در بیشتر موارد ، فقط محدود و تعداد کمی است معیارهای مراقبت های ویژه مستقیم در دسترس افراد مبتلا به سندرم Parinaud است. از آنجا که این یک فلج چشم است که معمولاً دیگر به طور کامل قابل درمان نیست ، افراد مبتلا در درجه اول به تشخیص سریع و سریع بیماری بستگی دارند. این تنها راه جلوگیری از عوارض بعدی یا سایر شکایات است. هرچه زودتر با پزشک تماس گرفته شود ، روند بعدی بیماری معمولاً بهتر است. افراد مبتلا به مداخلات مختلف برای از بین بردن تومور ، که مسئول این بیماری است ، وابسته هستند. پس از چنین عملیاتی ، بیمار باید آن را راحت کرده و استراحت کند. باید از انجام ورزش خودداری شود. بررسی و معاینات منظم توسط پزشک نیز به منظور تشخیص تومورهای بعدی در مراحل اولیه بسیار مهم است. هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها، همیشه اطمینان حاصل کنید که به طور منظم و در دوز مناسب مصرف می شوند. اینها را نیز نباید با هم مصرف کرد الکل. در بسیاری از موارد ، سندرم Parinaud امید به زندگی فرد مبتلا را کاهش می دهد.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

کودکان و نوجوانان مبتلا به سندرم Parinaud معمولاً آسیب دائمی می بینند. میزان اختلال بینایی می توان با مشورت فوری با پزشك ، محدود كرد. پس از تشخیص ، اطمینان حاصل شود که چشم می تواند به خوبی بهبود یابد. این با پوشیدن لباس مخصوص به دست می آید عینک که بینایی را اصلاح می کنند در برخی از بیماران ، تمرینات بینایی ، مانند تمریناتی که در درمان استرابیسم استفاده می شود ، کمک می کند. کودکان مبتلا برای جلوگیری از حوادث یا زمین خوردن باید تحت نظر والدین باقی بمانند. در مورد علائم مزمن ، باید تغییراتی در خانه ایجاد شود. از آنجا که کودک قادر به دیدن صحیح نیست ، باید از پله ها محکم شود. در مورد سندرم Parinaud که ملایم تلفظ می شود ، کافی است که کودک را در انجام کارهای روزمره در طی چند ماه اول کمک کند. بعد از مدتی فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری یا بالا رفتن از پله ها به تنهایی انجام می شود. سندرم Parinaud فراتر از آن به درمان بیشتری نیاز ندارد. فرد مبتلا می تواند رهبری یک زندگی عادی با پشتیبانی لازم ، بدون نیاز به درمان بیشتر معیارهای. با این حال ، اگر علائم افزایش یابد ، مناسب است چشم پزشک باید مشورت شود