سندرم Tourette (TS) (مترادف: سندرم Gilles-de-la-Tourette ؛ بیماری ژیل ؛ بیماری Tourette ؛ ICD-10 F95.2: ترکیبی صوتی و چند حرکتی تیک [سندرم تورت]) نوعی اختلال در سیستم عصبی. به اختلالات حرکتی عصبی مرکزی و در اینجا به هایپرکینزهای اکستراپیرامیدال (حرکات صاعقه مانند) اختصاص داده می شود. علت آن اختلال در عملکرد برخی از قسمتهای آن است ganglia basal (پایه های هسته ؛ منطقه هسته در مغز) - به "علت شناسی / علل" مراجعه کنید. ویژگی سندرم حرکات غیرارادی است که اصطلاحاً گفته می شود تیک (فرانسوی) ، که به معنی "عصبی انقباض"، همراه با گفته های صوتی یا کلامی تیک مانند. این بیماری به نام متخصص مغز و اعصاب فرانسوی و روانپزشک ژرژ ژیل د لا توره ، که اولین بار آن را در سال 1884/85 توصیف کرد.
ویژگی های زیر سندرم توره را تعریف می کند:
- موتور چندگانه تیک و حداقل یک تیک صوتی (آوایی).
- این اختلال قبل از 18 سالگی شروع می شود
- این بیماری بیش از یک سال ادامه دارد
- نوسانات (نوسانات / تغییرات) تیک ها در روند بیماری از نظر تعداد ، شدت ، فراوانی ، پیچیدگی.
- سایر بیماری ها را می توان رد کرد (به "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).
نسبت جنسیت: پسران به دختران 3: 1 است.
اوج فرکانس: تیک ها در سن دبستان ، بین 6 تا 8 سال اتفاق می افتند و تا 12 سالگی کاملاً رشد می کنند.
شیوع (بروز بیماری) در گروه سنی 1 تا 5 سال (در سراسر جهان) 18٪ است.
دوره و پیش آگهی: علائم از بیمار به بیمار دیگر بسیار متفاوت است. در دوران بلوغ ممکن است تیک ها افزایش یابد. بعد از 16 سالگی ، اغلب کاهش مشاهده می شود. ظاهر ممکن است در این دوره نوسان داشته باشد (تغییر کند / تغییر کند). تأثیرات خارجی مانند فشار، هیجان یا حتی خستگی می تواند تیک ها را تشدید کند. با افزایش سن ، شکایات ناشی از تیک به طور قابل توجهی کاهش می یابد. اساس درمان is آموزش روانی (آموزش جامع افراد و بستگان آسیب دیده). در مورد کودکان ، آگاهی دادن به معلمان در مورد تصویر بالینی بسیار مهم است تا برنامه روزانه مدرسه به صورت جداگانه تنظیم شود. والدین می توانند برای جبران آسیب های فرزندان خود درخواست جبران کنند. دارو درمان فقط برای تیک های شدید توصیه می شود. در بیشتر موارد ، تیک ها فقط خفیف هستند ، بنابراین نیازی به درمان دارویی نیست. برخی حتی موفق می شوند تیک ها را برای مدت زمان مشخصی سرکوب کنند. مشکل برای افراد مبتلا واکنش دیگران به تیک های آنها است که اغلب خود را در درک ، تحریک و حذف نشان می دهند. به عنوان یک قاعده ، درمان بیماری های مشترک (به زیر مراجعه کنید) در پیش زمینه است ، زیرا آنها اغلب کیفیت زندگی را بیش از خود تیک ها مختل می کنند. درمان این بیماری امکان پذیر نیست.
امید به زندگی توسط محدود نمی شود سندرم تورت.
بیماری های همراه: سندرم تورت در 80-90٪ موارد با اختلالات زیر همراه است: ADHD (اختلال نقص توجه بیش فعالی), اختلالات اضطرابی، خودهاجمی ، افسردگیو اختلال وسواس فکری. تعداد و شدت بیماری های همراه با شدت تیک ها افزایش می یابد. در کودکان ، همبودی ADHD (اختلال کمبود توجه / بیش فعالی) شایع ترین (50-90٪) است ، به ویژه در پسران. سایر بیماریهای همراه در کودکی شامل اضطراب و اجبار ، مورد دوم خصوصاً در دختران ، بی نظمی عاطفی ، اختلالات کنترل تکانه ، اختلالات رفتار اجتماعی و اوتیسم اختلالات طیف (ASD) مانند سندرم آسپرگر یا عملکرد بالا اوتیسم.
راهنما
- دستورالعمل S1: اختلالات حرکتی خارج از هرم - تیک ها. انجمن عصب شناسی آلمان ، سپتامبر 2012.
