تنش عضلانی بازتابی از دنیای عاطفی ما است. وقتی استرس زیادی در مدت زمان طولانی وجود داشته باشد ، آزاد شدن استرس افزایش می یابد هورمون و همچنین واکنشهای باقی مانده بدن در برابر استرس. این نه تنها شامل افزایش نبض، بلکه لحن بالایی نیز دارد.
در صورت عدم وجود مرحله استراحت ، عضله می تواند برای همیشه متشنج شود. به منظور کاهش دوباره تونس ، عضلات مختلف تمدد اعصاب می توان از روش ها استفاده کرد در زیر لیستی و شرح مختصری از عضلات مورد آزمایش قرار گرفته است تمدد اعصاب مواد و روشها.
آرامش پس سنجی
اگر عضله به صورت ایزومتریک کشیده شود ، طول بین مبدا و پیوست ثابت می ماند. تنش مدتی نگه داشته می شود و سپس آزاد می شود. بعدی تمدد اعصاب نامیده میشود آرامش پس سنجی.
در اینجا ، درمانگر می تواند عضله را به سمت یک کشش هدایت کند و سپس دوباره آن را به صورت ایزومتریک کشیده کند. به این ترتیب عضله بیشتر و بیشتر وارد بدن می شود کشش. عضله کشش بیشتری پیدا می کند و تن در بدن برای همیشه کاهش می یابد ، زیرا عضلات نیز خسته می شوند. این یک اثر آرامش بخش در فرد است.
آموزش خودکار
آموزش اتوژنیک از خودكارگیری استفاده می كند (خود متأثر است). این هدف برای قرار دادن فرد در موقعیت آرام مانند حالت خوابیده است. موقعیت باید تا حد ممکن شل باشد تا هیچ کشش اضافی در عضله ایجاد نشود.
سپس فرد بر روی افکار آرام بخش تمرکز می کند. همچنین یک هوشیار و آرام تنفس، توانایی آرامش در طول را افزایش می دهد آموزش اتوژنیک. این اتفاق می افتد به طور فعال در سر و ابتدا باید تمرین شود. اگر فرد بتواند درگیر شود ، این روش های شل شدن عضلات به اثرات خوبی می رسند.
شل شدن عضلانی پیشرونده
مشابه آرامش پس سنجی، یک گروه عضلانی متشنج شده و نگه داشته می شود. سپس عضله دوباره آزاد می شود. این کار با تمام اعضای بدن انجام می شود.
پس از تنش ، هنگام آزاد شدن عضله ، اثر آرامش بخشی ایجاد می شود. با گذشت زمان ، فرد باید تفاوت بین بدن تنش و بدن آرام را بیاموزد. مزیت آرامش عضلانی پیشرفته این است که ساده ترین استفاده از آن است.
