به عنوان پیشگیری برای آلوده نشدن چه کاری می توانید انجام دهید؟ | قارچ های مخمر چقدر مسری هستند؟

به عنوان پیشگیری برای آلوده نشدن چه کاری می توانید انجام دهید؟

در مورد عفونت با قارچ های مخمری ، باید بخاطر داشت که اینها معمولاً به دلیل تولید مثل استعمار قارچی موجود در بدن ، و کمتر به دلیل عفونت در سایر افراد مبتلا است. به عنوان مثال ، کاندوم در برابر آن محافظت نمی کند میکوز واژن. با این حال ، برای جلوگیری از اثر مداوم پینگ پنگ در صورت استعمار بدون علامت شریک ، ممکن است درمان شریک زندگی نیز مفید باشد.

برای جلوگیری از عفونت در چین های پوستی ، پوست باید همیشه بعد از شستشو کاملاً خشک شود و از تعریق زیاد و مالش آن جلوگیری شود ، به عنوان مثال با قرار دادن پارچه های نخی خشک. برای جلوگیری از میکوز واژن، منطقه صمیمی باید یک بار در روز با آب گرم یا لوسیون شستشوی خنثی با pH تمیز شود و سپس با حوله تمیز پاک شود هنگام رفتن به توالت ، باید مراقب باشید که همیشه از جلو به عقب پاک شود تا از ورود قارچ از روده به واژن جلوگیری شود.

آیا قارچ مخمر روده مسری است؟

قارچهای مخمر مانند Candida albicans به ندرت به روده حمله نمی کنند مخاط حتی در افراد سالم بدون ایجاد علائم. در زنان ، قارچ همچنین می تواند از طریق روزنه های نزدیک روده و واژن وارد واژن شود و در آنجا قارچ واژن ایجاد کند. در هنگام مقاربت جنسی ، عفونت های اسمیر نیز می توانند باعث انتقال این بیماری شوند قارچ مخمر از روده گرفته تا شریک جنسی. بدون تماس بین فردی نزدیک (به عنوان مثال ترافیک R) ، به عنوان مثال هنگام استفاده از توالت مشترک ، عفونت امکان پذیر نیست.

مسیر انتقال چیست؟

اساساً ، قارچهای مخمر از طریق لکه و عفونتهای تماسی منتقل می شوند ، یعنی از طریق تماس مستقیم از شخصی به فرد دیگر یا تماس با ترشحات بیماری زا ، عفونی مانند بزاق یا ترشح واژن. نحوه انتقال قارچهای مخمر از فردی به فرد دیگر به محلی سازی استعمار قارچ بستگی دارد. اگر قارچ مخمر در واقع دهان از طریق یک فرد آلوده ، می توان آن را بوسه زد ، به عنوان مثال.

اگر روده یا واژن آلوده باشد ، قارچ نیز می تواند از طریق مقاربت جنسی منتقل شود. با این وجود ، قارچ واژن به معنای دقیق آن را بیماری ونریال نمی نامند (به زیر نگاه کنید). انتقال از طریق نواحی پوستی آلوده (اغلب چین های پوستی مانند زیر بغل ، کشاله ران یا ناحیه زیر پستان تحت تأثیر قرار می گیرد) نیز قابل تصور است ، اما در عمل نقش نسبتاً جزئی دارد.

در بدترین حالت ، عفونت با قارچ های مخمری مانند کاندیدا از طریق دستان کارکنان یا تجهیزات آلوده نیز در بیمارستان امکان پذیر است. این امر عمدتا بیماران مریض جدی در بخشهای مراقبت ویژه را تحت تأثیر قرار می دهد. به طور کلی ، تشخیص اینکه یک عفونت عارضه ای تازه بوجود آمده از قارچهای مخمر از داخل بیمار ایجاد می شود دشوار است (عفونت درون زا) ، یعنی بیمار قبلاً بدون علامت با کاندیدا کلونی شده بود و اکنون به دلیل ضعیف شدن قادر به تولید مثل نیست سیستم ایمنی بدن از قارچ؛ یا اینکه آیا علائم تازه بروز شده به دلیل عفونت در یک فرد تماس (عفونت برون زا) است.