قارچ های مخمر چقدر مسری هستند؟

معرفی

قارچ های مخمر (قارچ های شاخه ای نیز نامیده می شوند) متعلق به میکروارگانیسم ها هستند و به طور قابل توجهی بزرگتر از هستند باکتری، مثلا. مهمترین قارچهای مخمر از نظر پزشکی عبارتند از: کاندیدا (بیشتر کاندیدا آلبیکانس) و مالاسزیا فورفور. کاندیدا آلبیکانس همچنین باعث استعمار پوست ، غشاهای مخاطی و دستگاه گوارش از تعداد زیادی از افراد سالم ، اما بدون ایجاد علائم.

به عنوان به اصطلاح پاتوژن های فرصت طلب ، بسیاری از قارچ های مخمر معمولاً فقط در شرایط خاص مانند نقص ایمنی (مثلاً به دلیل دیابت ملیتوس ، شیمی درمانی or ایدز) یا آنتی بیوتیک درمانی. به همین ترتیب ، مالاسزیا فورفور بدون اینکه مورد توجه قرار گیرد ، پوست اکثر مردم را کلونیزه می کند. در برخی موارد ، قارچ باعث تغییر رنگ قهوه ای لکه دار می شود ، که در اثر قرار گرفتن در معرض UV سفید می شود (پیتریازیس رنگارنگ)

قارچ های مخمر چقدر مسری هستند؟

قارچ های مخمری مانند Candida albicans را نمی توان به عنوان یک بیماری عفونی کلاسیک بسیار مسری حساب کرد ، زیرا قسمت زیادی از جمعیت سالم از قبل عامل بیماری زا را بر روی پوست یا غشاهای مخاطی خود حمل می کنند بدون اینکه علامت دار شود. علائم به معنای عفونت واقعی معمولاً فقط در شرایط ضعف بدن رخ می دهد سیستم ایمنی بدن، هنگامی که قارچ بدون نقص ایمنی یا آنتی بیوتیک درمانی می تواند بدون کنترل تکثیر شود. فقط در این شرایط علائم معمولی مانند پوشش های سفید دهان مخاط، التهاب قرمز خارش دار در چین های پوستی مانند زیر پستان ، التهاب دیواره ناخن یا قارچ واژن همراه با ترشحات خارش دار و ریز ایجاد می شود.

اساساً ، قارچ های مخمری مانند Candida albicans می توانند از طریق عفونت های اسمیر ، مانند هنگام بوسیدن یا مقاربت جنسی ، از طریق غشاهای مخاطی مملو از قارچ منتقل شوند. با این حال ، در اکثر موارد ، این انتقال به علائم منجر نمی شود ، بلکه قارچ در پوست و غشاهای مخاطی ساکن می شود و هیچ صدمه ای نمی زند. انتقال بدون تماس مستقیم و نزدیک بین فردی معمول نیست (برخلاف بیماری های عفونی مانند سرخک).

قارچ مخمر در حین رابطه جنسی چقدر مسری است؟

اگرچه قارچ های مخمری می توانند از طریق مقاربت جنسی منتقل شوند ، اما به معنای دقیق آنها یک بیماری وریدی محسوب نمی شوند. اکثر زنان از این بیماری رنج می برند میکوز واژن حداقل یک بار در زندگی آنها. از آنجا که قارچ ها به خصوص در محیط گرم و مرطوب واژن احساس راحتی می کنند ، واژن زنان سالم اغلب توسط قارچ های مخمری مانند کاندیدا بدون علامت مستعمره می شود.

میکوز واژن بنابراین بیشتر اوقات نتیجه یک تکثیر کنترل نشده قارچهای مخمری است (به عنوان مثال تحت درمان با آنتی بیوتیک) و به ندرت به دلیل عفونت در شریک زندگی ایجاد می شود. در موارد مکرر یا مزمن میکوز واژن، ممکن است برای جلوگیری از به اصطلاح اثر پینگ پنگ (عفونت مکرر به دلیل استعمار شریک زندگی) ، توصیه شود که برای درمان شریک زندگی نیز اقدام شود. که می تواند برای شما نیز جالب باشد: درمان میکوز واژن