سیتریزین

تعریف

ستیریزین یک ماده دارویی است که به عنوان آنتی هیستامین نسل دوم شناخته می شود. داروهای حاوی ستیریزین به طور مکرر در درمان آلرژی استفاده می شود. سیتریزین به دوزهای مختلفی ارائه می شود که به موجب آن داروها به طور آزاد در داروخانه ها در دسترس هستند ، به این معنا که تجویز آنها نمی باشد. قیمت ها بسته به اندازه بسته و تولید کننده متفاوت است ، به موجب آن داروهای عمومی موجود گاهی با قیمت های چند برابر پایین تر از سایر داروهای موجود که حاوی ماده م ceثر ستیریزین هستند ، ارائه می شوند.

حالت عملیات

از نظر دارویی ، ستیریزین را می توان آنتاگونیست گیرنده H1 نیز نامید. این به این معنی است که ستیریزین یک گیرنده خاص را مسدود می کند ، که به طور معمول توسط آن فعال می شود هیستامیناست. وقتی که هیستامین به گیرنده H1 متصل می شود ، این اثرات مختلفی در بدن دارد.

به خصوص در آلرژی ها ، این گیرنده نقش اساسی دارد. به طور کلی ، این گیرنده به طور گسترده ای در ساختارهای مختلف بدن توزیع می شود. بنابراین گیرنده می تواند در عضلات صاف ، سلول های عصبی و همچنین در سلول های محل قرار گیرد سیستم ایمنی بدن.

گیرنده H1 بنابراین در عضلات صاف یافت می شود عروق و ، هنگامی که توسط هیستامین، افزایش نفوذ پذیری عروق (افزایش نفوذ پذیری مایعات) و اتساع عروق را تضمین می کند. این ارتباط وجود آلرژی مانند یونجه را توضیح می دهد تب، جایی که مقدار زیادی هیستامین در آن وجود دارد خوناز بینی معمولاً اجرا می شود. با این حال ، هنگامی که گیرنده H1 توسط ستریزین مسدود می شود ، هیستامین دیگر نمی تواند به گیرنده ها متصل شود و علائم آلرژیک به طور ایده آل تقریباً به طور کامل از بین می روند.

هیستامین همچنین باعث ایجاد خارشی می شود که اغلب در برخی بیماری های پوستی یا آلرژی ایجاد می شود. بنابراین ، محاصره گیرنده های سیتریزین نیز می تواند به طور قابل توجهی این علامت را بهبود بخشد. اثر مهم دیگر ستیریزین تأثیر آن بر گیرنده های هیستامین در عضلات صاف برونش ها است.

بدون سیتریزین ، هیستامین می تواند به این گیرنده ها متصل شود و باعث انقباض عضلات برونش و ایجاد نفس نفس شود. به همین دلیل ، به ویژه در آلرژی هایی که هیستامین به مقدار زیاد در آن وجود دارد خون، تنگی نفس ایجاد می شود ، که می تواند با سیتریزین جلوگیری کند. ستیریزین یک آنتی هیستامین نسل دوم است.

در مقایسه با نسل اول از آنتی هیستامین ها، ستیریزین به سختی در آن وجود دارد مغز پس از مصرف و در نتیجه باعث عوارض جانبی قابل توجهی کمتر در فرم خستگی نسبت به نسل اول می شود. تفاوت بین دو نسل از آنتی هیستامین ها ناتوانی نسل دوم در عبور از اصطلاح است خون-مغز مانع این از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا مغز همچنین حاوی گیرنده های هیستامین است که می تواند توسط سیتریزین مسدود شود. وقتی گیرنده های H1-هیستامین در مغز مسدود می شوند ، "سیستم بیداری" در مغز مسدود شده و در نتیجه خستگی ایجاد می شود. با این حال ، از آنجا که ستیریزین از آن عبور نمی کند مانع خونریزی مغزی، این خستگی هنگام مصرف ستیرزین اتفاق نمی افتد یا به ندرت اتفاق می افتد.