موارد مصرف
سیتریزین به طور عمده در درمان آلرژی های موجود یا بیماری های پوستی استفاده می شود. مثلا، ستیریزین می تواند برای یونجه استفاده شود تب (رینیت آلرژیک) و در نتیجه علائم معمول مانند خارش ، آبریزش را درمان می کند بینی، قرمزی چشم ، سوزش و عطسه. در مزمن کهیر, ستیریزین می تواند به کاهش علائمی مانند قرمز شدن پوست و خارش کمک کند و به عنوان یک ماده فعال برای درمان این علائم در موجود مورد تایید است. کهیر. از اثر نسبی عضلات نایژه ها می توان در درمان حمایتی آسم مزمن استفاده کرد. از آنجا که مزمن است آسم برونش با مجاری باریک برونش و تنگی نفس همراه است ، می توان از ستیریزین برای حمایت از درمان این علائم استفاده کرد.
سوخت وساز
به اصطلاح فارماکوکینتیک نحوه جذب ، توزیع و در نهایت تخریب و دفع یک ماده فعال خاص را در بدن بیان می کند. این ماده فعال معمولاً به صورت خوراکی مصرف می شود و سپس ابتدا به دستگاه گوارش می رسد ، جایی که از طریق غشای مخاطی جذب شده و وارد دستگاه گوارش می شود. خون. حداکثر غلظت سیتریزین در خون پس از حدود 1-2 ساعت پس از مصرف دارو به دست می آید.
اگر به جای فرم قرص ، فرم دوز مایع مانند قطره یا آب میوه انتخاب شود ، حتی می توان به حداکثر غلظت نیز رسید. حدود 60٪ ماده فعال بدون تغییر از طریق کلیه دفع می شود و بنابراین می تواند از طریق ادرار پیدا شود. حدود 10 ساعت پس از مصرف ماده فعال ، فقط 50٪ از مقدار آن هنوز در خون موجود است خون.
به اصطلاح "حالت پایدار" ، که در آن تقریباً همان مقدار ماده فعال دائماً در خون وجود داشته باشد ، پس از سه روز با مصرف روزانه 10 میلی گرم ستیریزین به دست می آید. فارماکوکینتیک نقش مهمی در مصرف ستیریزین در افراد کم توان دارد کلیه تابع. این مورد در مورد افراد مسن نیز صدق می کند ، مانند کلیه عملکرد با گذشت زمان کاهش می یابد.
از آنجا که ستیریزین از طریق کلیه دفع می شود ، در صورت اختلال در عملکرد کلیه ، ماده فعال برای مدت طولانی تری در خون باقی می ماند. این می تواند و باید در این گروه از افراد با دوز تنظیم شده و پایین تر اصلاح شود. در هر صورت ، مهم است که در صورت شناخته شدن اختلال عملکرد کلیه ، پزشک معالج قبل از مصرف ماده فعال ستیریزین در مورد بیماری قبلی مطلع شود.
فارماکوکینتیک ماده فعال در کودکان با بزرگسالان تفاوت چندانی ندارد. با این حال ، دوز باید متناسب با وزن بدن تنظیم شود. به عنوان مثال ، کودکان معمولاً دوز 5 میلی گرم در روز مصرف می کنند.
مصرف آن برای کودکان زیر دو سال توصیه نمی شود. فعل و انفعالات بین ستریزین و سایر داروها یا مواد شناخته شده نیست. اثر الکل نیز با مصرف ستریزین افزایش نمی یابد. مصرف همزمان سیتریزین و سایر مواد غذایی باعث کاهش سرعت جذب ماده فعال می شود.
