آیا پرسشنامه ADHD وجود دارد؟
پرسشنامه های زیادی در مورد ADHS وجود دارد. آژانسهای مختلفی چنین آزمایشهای خود را برای بزرگسالان ، کودکان ، نزدیکان آنها و معلمان طراحی کرده اند. در این پرسشنامه ها علائم معمولی و علائم همراه آن پرسیده می شود.
این که این تست ها چقدر مفید ، جدی و با پایه باشند به ارائه دهنده آن بستگی دارد. علاوه بر این ، ظاهر ADHD بیش از حد متغیر است که به طور قابل اعتماد توسط آزمون های استاندارد تشخیص داده نمی شود. بنابراین این آزمایشات فقط نشانه های اولیه اختلال نقص توجه را ارائه می دهند و نمی توانند جایگزین تشخیص توسط پزشک شوند.
چگونه تشخیص در بزرگسالان انجام می شود؟
در بزرگسالان تشخیص تا حدودی پیچیده تر از کودکان است. پس از سالها علائم شناسی ، بزرگسالان استراتژی های جبرانی را توسعه می دهند ، از شرایطی که اختلال نقص توجه آنها آشکار می شود و بیشتر از مشکلات اجتماعی و روانی رنج می برند ، اجتناب می کنند. آنها معمولاً از اختلال خود آگاهی ندارند و بنابراین علائم را به شخصیت خودشان نسبت می دهند.
از آنجا که تشخیص مبتنی بر علائمی است که ممکن است خود را در بزرگسالان مخفی کند ، تشخیص در بزرگسالان دشوارتر است. بیماران غالباً تحت معالجه بیماریهای همزمان هستند ، به عنوان مثال افسردگی، و فقط در این صورت است که پزشک علائم آن را تشخیص می دهد ADHD. اگر سو susp ظن ایجاد شود ، تشخیص همانند کودک است.
پزشک بر روی علائم اصلی اختلال کمبود توجه ، تکانشگری و بیش فعالی متمرکز است و در مصاحبه با بیمار و با استفاده از پرسشنامه از آنها س asksال می کند. از آنجا که این علائم می توانند در بزرگسالان کاملاً متفاوت ظاهر شوند ، با این حال پزشک باید با دقت بسیار زیادی تحقیق کند ، سالها را پردازش کند تاریخچه پزشکی و هرگونه استراتژی جبران خسارت را فیلتر کنید. محیط و خانواده نیز مصاحبه می شوند ، زیرا آنها از آن زمان بیمار را می شناسند کودکی و اغلب چندین نفر از اعضای یک خانواده از آن رنج می برند ADHD علائم.
علاوه بر سingال از بیمار ، آزمایشات اضافی مانند هوش ، رفتار و همچنین معاینات فیزیکی انجام می شود تا علل دیگر علائم را از بین ببرد و بتواند نوع ADHD را محدود کند. در بزرگسالان ، تشخیص توسط پزشکی صورت می گیرد که علائم ADHD را مشاهده کرده یا خود بیمار به او روی می آورد. در بیشتر موارد ، این پزشک خانواده است که بیمار یا روانشناس را معالجه می کند روانپزشک اگر بیمار قبلاً تحت درمان بیماریهای همزمان ADHD مانند مانند باشد افسردگی.
خود بیمار بندرت از بیماری خود مطلع است و معمولاً توسط محیط اطراف وی یا پزشک معالج در جریان آن قرار می گیرد. با توجه به خطر بالای بیماری های همزمان ، معاینه توسط متخصصان مختلف توصیه می شود. رهنمودهای تشخیص براساس سه علامت اصلی اختلال نقص توجه ، تکانشگری و بیش فعالی است.
برای هر یک از این علائم ، تظاهرات و مثالهای معمولی وجود دارد که پزشک درخواست خواهد کرد. بعلاوه ، علائم باید از زمان طولانی مدت وجود داشته باشد کودکی و باید بیمار را در چندین زمینه از زندگی خود محدود کند. درست به همان اندازه که ثبت علائم مهم است ، کنار گذاشتن علل دیگر است ، از آنجا که ناهنجاری های ADHD می تواند در سایر بیماری ها و حتی در افراد سالم نیز رخ دهد.
