بی اختیاری ادرار: دارو درمانی

هدف درمانی

ترمیم ادرار یا بهبود کیفیت زندگی.

توصیه های درمانی

توصیه های درمانی بر اساس نوع بی اختیاری ادرار است:

یادداشتهای بعدی

  • طبق آخرین بررسی کاکرین ، درمان محلی با استروژن ممکن است بهبود یابد بیاختیاری در زنان (نسبت خطر [RR] 0.74 ؛ 95٪ فاصله اطمینان [95٪ -CI] 0.64-0.86).
  • استروژن ها رهبری برای بهبود روند رو به زوال فیزیولوژیکی در ادرار مثانه (به خصوص در مثانه بیش فعال) بر خلاف بی اختیاری استرس، درمان امکان پذیر است.
  • بهبود یا درمان بی اختیاری ادرار توسط محلی استریول درمان هنوز اثبات نشده است.
  • بیماران باید قبل از درمان سیستمیک با استروژن / استروژن-پروژستین که ممکن است باشد مطلع شوند رهبری به وقوع یا بدتر شدن بی اختیاری ادرار [دستورالعمل S3].
  • طبق یک متا آنالیز ، مزایای آن دوولتسستین برای بی اختیاری استرس از آسیب ها بیشتر نشوید. بعلاوه ، بسیاری از بیماران تحت این دارو تجربیات ناخوشایندی را تجربه می کنند که می تواند باعث اعمال خشونت یا خودکشی شود.
  • In جنون بیماران مبتلا به پرکاری مثانه، عوامل ضد موسکارینی انتخابی (مصرف سلیفناسین در 95٪ موارد) 40٪ مرگ و میر کمتری در مقایسه با عوامل غیر انتخابی نشان داد (اکسی بوتینین; تولترودین).

توجه: اگر کنترل علائم ناکافی است ، ترکیب آنتی کولینرژیک با را در نظر بگیرید معجزه گر بیش از درمان تهاجمی [رهنمودها: 3].