درمان استئوكندروز دیسكانس

زمان بندی استئوکندروز بیماری دیسکانس قابل پیش بینی نیست. مراحل مختلف بیماری بسته به فرد می تواند با سرعت های مختلف پیشرفت کند. تداوم ناگهانی در یک مرحله از بیماری در هر زمان امکان پذیر است.

بهبودی خود به خودی نیز گاه گاهی مشاهده می شود. احتمال بهبودی خود به خودی هرچه سن بیمار بیشتر باشد (به خصوص قبل از 12 سالگی) ، اما حداکثر در حدود 50٪ است. به طور کلی ، انتخاب روش درمانی به مرحله بستگی دارد استئوکندروز دیسکان

درمان محافظه کارانه از استئوکندروز dissecans در بیماران جوان در مراحل اولیه بیماری امکان پذیر است. یک راه حل جداکننده هنوز اتفاق نیفتاده است. از نظر آرتروسکوپی ، این مناطق تجزیه کننده دست نخورده اما نرم شده را نشان می دهند غضروف پوشش

این درمان شامل یک دوره استراحت از ورزش و در صورت لزوم ، تسکین بخشی از آسیب دیده است پا به مدت 6-16 هفته. MRI - معاینات پیگیری برای ارزیابی درمان لازم است. اقدامات فیزیوتراپی ، فیزیوتراپی ، دارو ، نفوذ یا عوامل تغذیه ای هیچ تاثیری در روند بیماری ندارند استئوکندروز دیسکانس.

آنها برای درمان علائم ثانویه بیماری (علائم ثانویه) استفاده می شوند استئوکندروز دیسکانس) مانند درد و تحلیل رفتن عضله (آتروفی عضله). جراحی درمانی درمانی انتخابی برای افراد پیشرفته است استئوکندروز دیسکانس. نشانه مطلق برای جراحی ، کالبد شکافی کالبد شکافی است.

کالبد شکافی رسوب حداکثر آسیب را به مفصل زانو. از یک طرف ، کالبد شکافی سوراخی در محل ایجاد می کند غضروف ترکیب در محل اصلی خود قرار دارد ، و از طرف دیگر ، به عنوان یک بدن مشترک آزاد ، قطعه قطعه به سالم مانده آسیب می رساند مفصل زانو غضروف. به همین دلایل ، در صورت امکان ، درمان جراحی استئوكندروز دیسكسان باید در مرحله قبل از تشریح انجام شود.

هدف اصلی همه تلاش ها حفظ سطح غضروف سالم است. گزینه جراحی 1: ماده حل کننده حل نشده است ، سطح غضروف سالم است. گزینه جراحی 2: غضروف کالبد شکافی تا حدی یا کاملاً از کامپوزیت غضروف جدا شده اما سالم است.

  • در این حالت ، حفاریهای رتروگراد یا آنتروگراد منطقه OD با یک مته نازک (2 میلی متر) انجام می شود. هدف این است که ناحیه اسکلروتیک شکسته شود و منطقه OD احیا شود. در حفاری آنتراگراد ، سوراخهای نازکی از طریق غضروف سالم از سوراخ می شوند مفصل زانو سمت.

    حفاری یکپارچه سعی دارد با سوراخ کاری در منطقه OD از خارج ، از آسیب غضروف جلوگیری کند. با این حال ، ضربه زدن به نقطه درست دشوارتر است. بارگیری جزئی بعد از عمل 6 هفته ضروری است.

  • احتمال دیگر جایگزینی استخوان مرده با استخوان سالم بدن است.

    برای این منظور ، به عنوان مثال ، استخوان اسفنجی حیاتی (استخوان اسفنجی) از استخوان خارج می شود تاج ایلیاک یا سر از استخوان درشت نی و پس از حفره خارج شده در ناحیه استئوکندروز دیسکانس مرده ، در این مکان قرار می گیرد. این باید غضروف ها را به یک پایه حیاتی و پایدار برگرداند.

  • دیسكات با استفاده از سیستم های مختلف اتصال دهنده (پیچ ، پین ، پیچ و مهره) اصلاح می شود. بدین منظور ابتدا بستر موش تازه می شود تا رشد بعدی امکان پذیر باشد.

    حداقل یک بار بعد از عمل جراحی حداقل 6 هفته لازم است. پیچ ها باید در یک عمل دوم پس از رشد گلدان جدا شوند.

گزینه جراحی 3: دیسکتات شل شده است اما دیگر برای اصلاح مجدد مناسب نیست.

  • در این حالت ، درمان فقط می تواند شامل بستن سوراخ موجود در غضروف مفصل زانو و حتی الامکان باشد.

    روشهای مختلف در اینجا موجود است.

  • Pridie DrillingMicrofracturing سوراخ های کوچک مته (عمیق در استخوان سالم برای تحریک رشد غضروف رشته ای جایگزین). این غضروف فیبروکلاک ، که در مقایسه با غضروف سالم از کیفیت پایین تری برخوردار است ، از استخوان رشد می کند و باید سوراخ را ببندد.
  • استوانه های غضروف / استخوان از یک قسمت مفصل زانو که تخلیه نشده است خارج می شوند و با استفاده از یک روش فشرده سازی در بستر موش قرار می گیرند.
  • در مرحله اول ، سلول های غضروفی برداشت می شوند ، رشد می کنند ، روی یک محیط حامل قرار می گیرند و در مرحله دوم به مفصل زانو پیوند می شوند تا سوراخ پر شود. این روش گران است و همیشه کاملاً تحت پوشش نیست سلامت بیمه با این حال ، استئوچندروز دیسکانس در فرد جوان نشانه کلاسیک این روش جراحی امیدوار کننده است.