اورولوژی شاخه ای از پزشکی را نشان می دهد. این بیماری عمدتاً با اندامهای ادرار ساز و منحرف کننده ادرار (کلیه ها ، مثانه و شرکت.) اتفاقاً ، ریشه های ارولوژی به دوران باستان برمی گردد ، گرچه اورولوژی هنوز هم یک متخصص پزشکی جوان است.
اورولوژی چیست؟
اورولوژی شاخه ای از پزشکی را نشان می دهد. این بیماری عمدتاً با اندامهای ادرار ساز و منحرف کننده ادرار (کلیه ها ، مثانه و شرکت.) در طب مدرن ارتدوکس ، ارولوژی شاخه ای از دارو است که عمدتا و به طور جزئی با ارگان های تشکیل دهنده ادرار و ارگان های انحرافی ادرار - یعنی کلیه ها ، مثانهاز میزنای و مجرای ادرار. با این حال ، طیف درمانی اورولوژی همچنین شامل بیماری ها و شکایات مربوط به اندام های تولید مثل مردان ، یعنی بیضه ها, اپیدیدیم، وازدفرنس ، وزیکولهای منی ، آلت تناسلی مرد و پروستات. این تخصص و فوق تخصص را پوشش می دهد آندرولوژی. فوق تخصص دیگر و تخصص جداگانه اورولوژی نفرولوژی است که به طور خاص با کلیه سرو کار دارد. علاوه بر این ، اغلب بین اورولوژی و زنان ، نورولوژی ، انکولوژی و جراحی هم پوشانی وجود دارد.
روشهای درمانی و درمانی
اورولوژی وظیفه پزشکی پیشگیری یا درمان بیماری ها و اختلالات اندام های ادراری و انحرافی ادرار را دارد. همین امر مربوط به اندام های جنسی داخلی و خارجی مرد است. بنابراین ، معاینات پیشگیرانه منظم به همان اندازه که تشخیص و درمان در صورت بروز بیماری و شکایت. بیماری های شایع که تحت تخصص اورولوژی هستند ، به عنوان مثال ، سنگ مثانه ، تومور مثانه ، سنگ ادرار ، عفونت های دستگاه ادراری ، ضعف مثانه و بیاختیاری. از طرف دیگر ، فوق تخصص نفرولوژی مسئول بیماریهای کلیه است ، به عنوان مثال کلیه غاری ، کلیه سنگ ، سو kidney عملکرد کلیه و صدمات کلیوی. اورولوژی همچنین شامل بیماری هایی مانند نعوظ دائمی عضو مرد ، اختلال نعوظ، اختلالات قدرت ، ناتوانی جنسی ، ناهنجاری های عضو یا بیضه ها، خوش خیم پروستات بزرگ شدن ، هیدروسل (آب احتباس در بیضه ها) ، باریک شدن پوست ختنه گاه و هر گونه صدمه به اندام های جنسی داخلی یا خارجی مردان. به عنوان مثال می توان به آلت تناسلی اشاره کرد شکستگی، که غالباً نه تنها اجسام غارنوز را درگیر می کند بلکه همچنین شامل آن می شود مجرای ادرار. در این حالت ، جراحی ممکن است لازم باشد ، و همچنین در مورد انقباض پوست ختنه گاه. با این حال ، بسیاری از متخصصان اورولوژی ، خودشان چنین روال های معمول را انجام می دهند ، به شرطی که مجاز به انجام این کار باشند (جراحی اضافی). سرطان هایی مانند سرطان بیضه و پروستات از طرف دیگر ، سرطان معمولاً توسط متخصص ارولوژی تشخیص داده می شود ، اما در نتیجه توسط یک متخصص سرطان (با مراجعه به آنکولوژی) درمان می شود. با این حال ، تشخیص اولیه بیماری های جدی مانند تومورهای سرطانی و موارد دیگر ، نیز از وظایف اصلی اورولوژی است. هنگامی که علت علائم یا بیماری آشکار شد ، می توان رویکردهای درمانی مختلفی را اتخاذ کرد. التهابات دستگاه ادراری ، مثانه و ... معمولاً با دارو درمان می شوند. به همین ترتیب ، از نظر جسمی باعث اختلالات قدرت مانند ضعیف می شود خون جریان به بافت نعوظ آلت تناسلی مرد ، با اصطلاحات تقویت کننده جنسی قابل درمان است (عواملی که جریان خون را در دستگاه تناسلی تقویت می کنند) از طرف دیگر ، تومورها یا ناهنجاری هایی که بر عملکرد اندام ها یا بدن تأثیر می گذارد ، یا به دلیل درد و پریشانی عاطفی ، اغلب با جراحی قابل درمان است. یک نمونه معمول از این موارد برداشتن یا برش پوست ختنه گاه آلت تناسلی مرد در موارد انقباض است. بله بسته به تشخیص موجود ، ممکن است لازم باشد که متخصص ارولوژی با یک پزشکی دیگر مشورت کند یا بیمار را به طور کامل به آن ارجاع دهد.
روشهای تشخیص و معاینه
در بیشتر موارد ، تشخیص شکایات و بیماری های موجود از طریق روش های مختلف معاینه انجام می شود. یکی از این موارد مشاهده دقیق و معاینه اندام های خارجی مجاری ادراری است. با این حال ، از آنجا که این بیماری فقط به میزان محدودی در بیماران زن و مرد امکان پذیر است ، متخصص اورولوژی اغلب به روش های تشخیصی مانند سونوگرافی معاینات ، مثانه و کلیه آندوسکوپی ، معاینات ادرار ، توموگرافی با رایانه و رزونانس مغناطیسی ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و در موارد نادرتر اشعه ایکس امتحانات با این حال ، در اورولوژی ، همانطور که در زنان ، برای جلوگیری از قرار دادن بیش از حد فشار در اندام های تولید مثل زنان و مردان.
