تون عضلانی کشش ذاتی دستگاه عضلانی است. حتی در حالت استراحت ، عضلات از تنش ذاتی و مقاومت در برابر محرک های بیرونی برخوردارند که به آن حالت استراحت نیز گفته می شود. اختلالات در تون عضله خود را به صورت کاهش یا افزایش تنش نشان می دهد.
تون عضلانی چیست؟
تون عضلانی کشش ذاتی دستگاه عضلانی است. حتی در حالت استراحت ، عضلات درجاتی از تنش ذاتی را نشان می دهند. عضلات بدن درجاتی از تنش را از خود نشان می دهند. این درجه از تنش به عنوان تونوس یا تون عضلانی نیز شناخته می شود. این تنش به دلیل خاصیت ویسکوالاستیک بافت ها و محرک ها از قسمت مرکزی ایجاد می شود سیستم عصبی. حتی در حالت استراحت ، عضلات دارای درجه خاصی از لحن هستند که به آن بنام استراحت یا تون عضلانی پایه نیز می گویند. پزشکی تون عضلانی غیرفعال را از تون عضله فعال متمایز می کند. تون عضلانی منفعل توسط خواص مواد ، ساختارهای بافت آناتومیک ، فیبر عضلانی ترکیب و مکان تشریحی. علاوه بر این ، حالت پر شدن حفره های مایع خارج سلول و داخل سلول نیز بر لحن غیرفعال تأثیر می گذارد. در مورد خون جریان و اکسیژن تامین و همچنین دما ، نوع فشار و درجه خستگی عضله از نظر فیزیولوژیکی ، تون عضلانی معمولاً به تون فعال اشاره دارد. برخلاف لحن غیرفعال ، اندازه فعال با عصب کشی عضلات و برنامه حسی حرکتی تعیین می شود. به تون عضلانی طولانی مدت و دردناک کشش نیز گفته می شود. از طرف دیگر ، نور رفلکس توسط متخصصان مغز و اعصاب به عنوان کششی غیرارادی در چارچوب واحدهای حرکتی درک می شود.
کارکرد و وظیفه
تن عضلانی اسکلتی توسط پی در پی تولید می شود انقباضات فیبرهای عضلانی منفرد حرکات انقباضی متناوب باعث می شود سطح مشخصی از کشش حتی در حالت استراحت نیز حفظ شود. از طرف دیگر ، سلولهای عضلانی صاف به طور دائمی منقبض می شوند و بنابراین صدای عضله ایجاد می کنند. لحن استراحت به نیرویی گفته می شود که عضله با آن با یک نیروی وارد شده مخالفت می کند. این به دلیل خود عضلات نیست ، بلکه توسط فیبرهای آوران و وابران قوس های رفلکس روی عضله کنترل می شود. این قوس های رفلکس فرآیندهای عصبی هستند که باعث بازتاب بدن می شوند - در این حالت ، تنش. عضلات اسکلتی با لحن عضلانی خود قسمت فعال سیستم اسکلتی عضلانی هستند. این عضله قادر به انقباض و تمدد اعصاب و بنابراین در وهله اول حرکات را قابل تصور می کند. فقط از طریق تون عضلانی است که انسان قادر به حرکت است. بدون تون عضلانی ، فرد حتی قادر به حفظ وضعیت خود بدون تلاش نیست. نه ایستادن و نه نشستن برای شخص امکان پذیر نیست. تون عضلانی نیز در حرکات هماهنگ و ریز حرکتی نقش ویژه ای دارد. برای اینکه عضله وظایف زیادی را انجام دهد و تن عضله مورد نیاز را حفظ کند ، به انرژی زیادی نیاز دارد. از نظر انرژی بدن تعادل، حتی تون عضلانی پایه حدود یک چهارم کل انرژی مورد نیاز را تشکیل می دهد. در حین حرکات فعال ، انرژی مورد نیاز حتی بیشتر می شود. رژیم های غذایی و ورزشکاران این ارتباط را می دانند. عضله بیشتر توده یک شخص ، بیشتر کالری he سوختگی حتی در حالت استراحت این پدیده مربوط به تون عضلانی اساسی هر سیستم عضلانی است. هرچه عضلات بیشتر باشند ، بنابراین تبدیل انرژی نیز بالاتر است. بنابراین عضله سازی برای کسانی که می خواهند لاغر شوند بخشی از برنامه استاندارد است. از جمله ، گرما به عنوان یک محصول جانبی از تولید می شود سوخت و ساز انرژی عضلات در این زمینه ، تون عضلانی اساسی حتی نقش مهمی در حفظ گرمای بدن خود دارد.
بیماری ها و بیماری ها
تون عضلانی مختل شده توسط متخصصان مغز و اعصاب دیستونی عضلانی نیز نامیده می شود. چنین دیستونی عضله می تواند خود را به عنوان افزایش تنش ، بلکه به عنوان کاهش تن نیز نشان دهد. لحن کاملاً گمشده ای وجود دارد ، به عنوان مثال ، در فلج. به این تصویر بالینی شل [[فلج | فلج] نیز گفته می شود. تمام موتور اعصاب بخشی از بدن در فلج شل خارج از عمل است. متمایز شدن از این پارزی است. این نیز یک پدیده فلج کننده است. با این وجود ، این پدیده با خرابی کامل همراه نیست ، بلکه با خرابی جزئی موتور همراه است اعصاب اندامهای خاص پارسیس می تواند توسط ایجاد شود سیستم عصبی اختلالات ، اختلالات انتقال محرک یا خود عضلات. اغلب ، تن اصلی عضله تا حد زیادی سالم باقی می ماند. فلج ناشی از تخریب فرد آسیب دیده است اعصاب یا حتی قطع مجاری عصبی هرمی در نخاع. تون عضلانی اساسی در فلج حفظ نمی شود. علاوه بر فلج ، هیپوتونی عضلانی همچنین می تواند باعث کاهش تون عضلانی شود. این پدیده باعث کاهش لحن اساسی می شود ، اما آن را از بین نمی برد. مثلاً اگر یکی باشد پا تحت تأثیر قرار می گیرد ، پزشک می تواند با وجود علائم فلج ، پای بیمار را در هر موقعیتی قرار دهد. افت فشار خون می تواند در نتیجه رخ دهد ضربه- یا خونریزی مخچه مرتبط با تروما. هیپوتونیا نیز در بیماری التهابی خود ایمنی قابل تصور است اسکلروز متعدد، که می تواند هر دو مسیر حرکتی را تحت تأثیر قرار دهد نخاع و مخچه. پدیده های افزایش تون عضلانی از نظر پاتولوژیک باید از شکایات ناشی از کاهش تون عضلانی متمایز شود. چنین پدیده هایی ممکن است خود را نشان دهند ، به عنوان مثال ، در اسپاسم یا سفتی در سفتی ، کشش عضله به قدری زیاد است که اندام سفت می شود. به عنوان مثال اگر بازو تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، به سختی می تواند خم شود. مقاومت عضلانی در برابر تأثیرات خارجی افزایش یافته است. اسپاسماز طرف دیگر ، به افزایش تنشی اشاره دارد که اندام ها را مجبور به حالت های غیر طبیعی می کند. اسپاسم معمولاً از فلج شل ناشی می شود. این فلج شل ، به نوبه خود ، معمولاً مربوط به آسیب به قسمت مرکزی است سیستم عصبی.
