تست پیاده روی 6 دقیقه ای

تست پیاده روی 6 دقیقه ای (مترادف: 6MGT ؛ 6 دقیقه پیاده روی مسافت ، 6MWD) یک روش استاندارد برای ارزیابی عینی ، تعیین شدت و پیشرفت محدودیت ورزش است که به علل قلبی ریوی نسبت داده می شود. ارزیابی اثر بخشی اقدامات درمانی ، آموزش بدنی و موفقیت در یک روش جراحی تهاجمی نیز نقش مهمی دارد. با کمک این آزمایش ورزشی می توان در مورد پیش آگهی بیماری مورد نظر نیز اظهارنظر کرد. در درجه اول ، آزمون پیاده روی 6 دقیقه ای برای ارزیابی (ارزیابی) انجام شده است بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD).

موارد مصرف (مناطق استفاده)

ارزیابی های پیگیری و شدت بیماری های زیر (مثال):

  • بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD).
  • قلب نارسایی (نارسایی قلبی) - محدودیت گسترده خروجی قلب به دلیل بیماری قلب یا حتی ریه ها.
  • فیبروز ریوی - بیماری ریه بافتی که با افزایش تشکیل تشکیل می شود بافت همبند بین آلوئول (کیسه های هوا) و خون عروق اطراف آنها تصاویر بالینی بی شماری وجود دارد که می توانند رهبری به فیبروز ریوی.
  • شریانی ریوی فشار خون (PAH) - فشار خون بالا در عروق ریوی که یا بدون دلیل قابل شناسایی رخ می دهد (مانند ایدیوپاتیک) پرفشاری ریوی، IPAH) یا در شرایط دیگری ظاهر می شود شرط، مانند سیروز کبد یا خاص مادرزادی قلب بیماریها در زمینه این بیماری ها ، افزایش مقاومت عروقی در عروق ریوی و افزایش بعدی در خون فشار درون آن با پیشرفت بیماری ، این تغییر منجر به افزایش می شود فشار در سمت راست قلب (بطن راست, دهلیز راست) علل این بیماری متنوع و گسترده است ، بنابراین در اینجا به طور کامل بحث نمی شود.

علاوه بر این، درمان اثرات را می توان ارزیابی کرد ، به عنوان مثال ، در یک توان بخشی و متعاقباً بهینه سازی می شود.

موارد منع مصرف

  • ناتوانی در راه رفتن
  • عدم انطباق بیمار

علاوه بر این ، در زمینه هر بیماری که با اعمال جسمی تشدید شود ، انجام یک آزمایش ورزشی منع مصرف دارد (به عنوان مثال ، سکته قلبی - انفارکتوس میوکارد).

روش

آزمون پیاده روی 6 دقیقه ای ، توانایی جسمی بیمار را ارزیابی می کند: این آزمایش مسافت پیاده روی را طی 6 دقیقه در زمین و مسیر مشخص توسط بیمار تعیین می کند. در صورت امکان ، بیشترین مسافت پیاده روی باید در نظر گرفته شود. یک مسیر دایره ای به طول 25 متر برای آزمون بهینه است ، زیرا مسافت های پیاده روی خیلی کوتاه می توانند نتایج را مختل کنند. ابتدا با استفاده از یک متن اطلاعاتی استاندارد به بیمار آموزش داده می شود که باید در طی 6 دقیقه بیشترین مسافت ممکن را برای خود بدود یا طی کند. قبل از آزمون پیاده روی ، باید حدود 5 دقیقه یک استراحت مشاهده شود ، در این مدت نه پیاده روی و نه صحبت باید انجام شود. در طول تست راه رفتن ، تغییر سرعت و مکث مجاز است ، بیمار سرعت خود را تعیین می کند. استفاده از پیاده روی لازم ایدز یا کمک از طرف شخص دیگری مجاز است. بیمار باید انگیزه داشته باشد تا حداکثر عملکرد را برای خود بدست آورد. فاصله پیاده روی بر حسب متر ثبت می شود و علائم حیاتی زیر نیز توسط پالس اکسی متری بدست می آیند:

  • میزان تنفس
  • نرخ پالس
  • اکسیژن اشباع (SpO2) (مقداری که توصیف می کند چه نسبتی از هموگلوبین (قرمز خون رنگدانه) در خون بارگیری می شود اکسیژن و نشانه ای از تأثیر جذب اکسیژن توسط ریه ها را نشان می دهد).

علاوه بر این، فشار خون اندازه گیری می شود قبل و بعد از معاینه ، الف تجزیه و تحلیل گاز خون (BGA ؛ تعیین گازهای خون ، pH خون و الکترولیت ها از یک نمونه خون) انجام می شود علاوه بر این ، قبل و بعد از آزمون راه رفتن ، ذهنی درک شده است تنفس محدودیت بیمار با استفاده از مقیاس به اصطلاح بورگ تعیین می شود. مقیاس بورگ یک روش ارزیابی برای ارزیابی شدت تنگی نفس (تنگی نفس ذهنی) است که در دانش قلبشناسی (داروی قلب) ، ریه شناسی (ریه پزشکی) و پزشکی ورزشی. ارزیابی یا توسط پزشک با استفاده از مصاحبه بیمار انجام می شود و یا توسط خود بیمار از طریق پرسشنامه انجام می شود. مقیاس بورگ دیسترس تنفسی را در طی 24 ساعت گذشته در مقیاس 1 تا 10 ثبت می کند. ارزیابی مسافت پیاده روی با استفاده از فرمول به اصطلاح پیش بینی Troosters انجام می شود. این فرمول برای تعیین مقدار هدف استفاده می شود که با مقدار واقعی بیمار مقایسه می شود. سن ، وزن ، قد و همچنین جنسیت در محاسبه گنجانده شده است:

6 مگاوات روز (متر) = 218+ (5.14 x قد [سانتی متر] - 5.32 age سن [سال]) - (1.8 weight وزن [کیلوگرم] + 51.31 sex جنس [زنان: 0 ؛ مردان: 1]).

از نظر پیش آگهی ، مقایسه با مقادیر طبیعی افراد سالم پیشگامانه است: افراد سالم آموزش دیده بیش از 1,000 متر راه می روند ، در طی 700 دقیقه بدون آموزش حدود 800-6 متر راه می روند ، عملکرد زنان کمی پایین تر از مردان است. اگر مسافت پیاده روی کمتر از 300 متر باشد ، می توان پیش بینی را محدود دانست.

عوارض احتمالی

با توجه به موارد منع مصرف ، معمولاً عوارضی انتظار نمی رود. خستگی جسمی معاینه را محدود می کند. اگر بیمار بیش از حد خسته شده باشد ، معاینه باید قطع شود. یادداشت های بیشتر