هر ساله ، حدود 16,000 آشیل تاندون ها پارگی ، به ویژه تحت استرس ورزشی.
تعریف
La تاندون آشیل (= تاندو کالکانئوس (آشیل)) ظاهراً قوی ترین تاندون در بدن انسان است. این در غده پیوند قلبی قرار دارد (= استخوان پاشنه) و پایان را با هم ترکیب می کند تاندون ها از سه عضله ساق پا به عنوان تاندون انتهایی عضله سه سر عضله (عضله ساق پا) - در مورد یک تاندون آشیل پارگی ، که به علت آسیب دژنراتیو ایجاد می شود ، این یک قطع کامل تاندون است ، معمولاً در نتیجه نیروی مستقیم یا غیرمستقیم.
ایجاد تاندون آشیل پاره شده
علاوه بر عوامل سایش ، که به دلیل فقیرتر است خون عرضه بافت تاندون با افزایش سن و توضیحات کاملاً مکانیکی برای وقوع یک تاندون آشیل اشک ، جنبه های بیولوژیکی نیز وجود دارد که به طور خلاصه در این مرحله توضیح داده خواهد شد. با توجه به این جنبه های بیولوژیکی ، بیماران به ویژه در معرض خطر پارگی تاندون آشیل در هر دو طرف در معرض خطر هستند. پارگی تاندون آشیل نیز می تواند با جسمی خوب اتفاق بیفتد شرط.
این امر به ویژه در مواردی اتفاق می افتد که الیاف تاندون در مرحله گرم شدن به اندازه کافی گرم نشده باشند یا به اصطلاح خستگی اسید لاکتیک به دلیل مقدار PH پایین رخ دهد. در هر دو مورد ، تاندون آشیل از نظر مکانیکی بیش از حد تحت فشار قرار گرفته و پارگی تشویق می شود. - داروهای خاصی مصرف کنید ، مانند کورتیزون or سیتواستاتیک.
آنتی بیوتیک ها از گروه بازدارنده های گیراز (فلوروکینولون) مانند سیپروفلوکساسین (Ciprobay) یا افلوکساسین (Tarivid) نیز گفته می شود که خطر را افزایش می دهد. آنها برای درمان استفاده می شوند سيستيت (التهاب مثانه) ، بلکه بیماری های حلق بینی نیز هست. - رنج بردن از دیابت (= بیماری قند).
- از بیماری های مزمن رنج می برند بافت همبند (روماتیسم, نقرس، بیماری های خود ایمنی). - به طور کلی رنج می برند اختلالات گردش خون یا مزمن بافت همبند بیماریها - از برخی بیماری های عفونی رنج می برند.
علل
پارگی تاندون آشیل معمولاً خود به خود اتفاق می افتد ، بدون اینکه فرد مبتلا قبلاً احساس کرده باشد درد یا علائم دیگر تقریباً در 90٪ موارد ، پارگی است که وقتی تاندون تحت فشار شدید ورزشی قرار می گیرد ، اتفاق می افتد. بنابراین ، بیشتر مبتلایان نیز مردان جوانی هستند که در ورزش فعالیت دارند.
با این وجود ، در بیشتر موارد از قبل آسیب دیدگی جزئی (شکستگی میکرو) به تاندون وجود داشت که باعث کاهش مقاومت آن در طی فعالیت ورزشی بعدی می شود. علاوه بر این ، تاندون می تواند در اثر صدمات ، به عنوان مثال در اثر برش در ناحیه پاشنه ، آسیب ببیند. اگر این آسیب بسیار عمیق باشد ، می توان تاندون را به طور کامل قطع کرد.
برخی از داروها نیز بر قدرت تاندون ها در بدن. بنابراین مصرف چنین داروهایی می تواند منجر به افزایش حساسیت در انواع پارگی های تاندون شود. داروهایی که می توانند پارگی تاندون را تقویت کنند شامل موارد خاصی هستند آنتی بیوتیک ها (مهار کننده های گیراز) ، کورتیکواستروئیدها و سرکوب کننده های سیستم ایمنی.
اگرچه تاندون آشیل در برابر فشارهای مکانیکی بسیار شدید مقاومت می کند ، اما به دلیل افزایش سن یا بیماری ممکن است دچار ساییدگی شود. علاوه بر این ، تاندون آشیل در افراد غیرفعال ورزشی از مقاومت کمتری برخوردار است زیرا در استرس استفاده نمی شود و بنابراین با استرس ناگهانی استرس سریعتر حاصل می شود. علائم ساییدگی و پارگی منجر به کاهش کشیدگی تاندون نیز می شود.
علاوه بر این، بافت همبند الیافی که تاندون از آنها ساخته شده است در این حالت تا حدی آسیب می بینند ، بنابراین ساختار تاندون پشتیبانی کننده دیگر سالم نیست. همه این عوامل می توانند باعث پارگی تاندون آشیل شوند. تاندون آشیل از نظر مکانیکی بسیار مقاوم است.
حداکثر ظرفیت بار تا 400 کیلوگرم فرض می شود. علت یک پارگی تاندون آشیل معمولاً تحت تأثیر فرسودگی و فرسایش قرار می گیرد ، که می تواند با یک آموزش ضعیف تشدید شود شرط. با چنین عللی ، کل عضله و دستگاه تاندون از کشش کمتری برخوردار است و باعث می شود پارگی تاندون آشیل به احتمال زیاد
در نتیجه حداکثر بار (نیروی غیر منتظره زیاد) ، به عنوان مثال هنگام شروع دو سرعت ، هنگام پرش یا بالا آمدن پس از پرش ، هنگام اسکی یا فوتبال بازی ، پارگی تاندون آشیل می تواند رخ دهد. به عنوان یک قاعده ، پارگی تاندون آشیل با صدای مهیب همراه است ، که ظاهر صوتی آن را می توان با ترک خوردن شلاق مقایسه کرد. معمولاً تاندون آشیل سپس کاملاً پاره می شود.
تاندون آشیل معمولاً در باریک ترین نقطه پاره می شود. این نکته را خودتان می توانید احساس کنید: شروع از بالاترین قسمت قسمت استخوان پاشنه (لبه عقب) حدود 5 سانتی متر بالا می روید. پس از پارگی ، خم شدن کف پا (= خم شدن فعال از مچ پا مفصل ، به عنوان مثال خم شدن نوک انگشت) پا به دلیل اتصال از بین رفته بین گوساله و لبه عقب دیگر امکان پذیر نیست استخوان پاشنه؛ بیمار دیگر نمی تواند به طور عادی راه برود.
