پارسیس را دوباره بهبود دهید

مترادف

فلج طناب صوتی ، فلج چین صوتی ، دیسفونی

تعریف

پارسیس مکرر (بند صوتی or فلج برابر صوتی) به ضعف یا نارسایی عضلات حنجره و تارهای صوتی در اثر آسیب به عصب طناب صوتی (عصب حنجره) اشاره دارد. این اصطلاح از نام عصب (عصب راجعه حنجره) آسیب دیده و اصطلاح یونانی فلج (پارزی) تشکیل شده است. تار های صوتی یا تارهای صوتی متعلق به دستگاه صدا ساز از حنجره.

این ماده از موارد زیر تشکیل شده است: عصب راجعه حنجره دستورالعمل هایی را برای حرکت به عضلات حنجره داخلی ارائه می دهد ، که برای تشکیل صدا مهم است. عصب عود کننده حنجره به دلیل سیر تشریحی خاص ، نام خود را دارد ، زیرا ابتدا عصب را ترک می کند گردن تا قسمت قفسه سینه ، اما سپس برمی گردد و به قسمت باز می گردد حنجره (از لاتین: recurrere). در هنگام تشکیل صدا (آوایی) ، آکوردهای صوتی ، که به طور مناسب توسط عضلات حنجره پیش تنیده می شوند ، از ریه ها منفجر می شوند ، به صورت لرزش در می آیند و بنابراین صدای هر فرد را تولید می کنند.

اگر یکی از اینها باشد اعصاب از کار می افتد ، آکوردهای صوتی دیگر نمی توانند به اندازه کافی پیش تنیده شوند و بنابراین نمی توانند به لرزش مناسب درآیند. اگر این اتفاق بیفتد ، علائم معمولی پارسیس مکرر می تواند رخ دهد. اینها ناشی از این واقعیت است که آکوردهای صوتی باید برای صدای عالی در چند میلی متر از یکدیگر قرار بگیرند ، اما در عین حال باید در حین تنفس تا هوا بدون مزاحمت وارد و خارج شود. این دو عملکرد مهم در پارسیس مکرر مختل می شوند.

• یک چپ و
• یک حق بند صوتی.

نشانه ها

با توجه به علائم پارسیس مکرر ، باید بین پارزی مکرر یک طرفه و دو طرفه تمایز قائل شد ، این بستگی به این دارد که فقط یک یا هر دو تار صوتی به دلیل از کار افتادن آسیب عصبی. در فلج عصب عودکننده یک طرفه به دلیل نارسایی عصب صوتی در این طرف ، بند صوتی در طرف آسیب دیده در موقعیت اصطلاح پیراپزشکی است. این بدان معنی است که تحرک این طناب صوتی محدود است.

این سو malاستفاده می تواند به طور متوسط ​​بیان شود خشونت و از دست دادن صدا در صدای بیمار مبتلا. بیماران اغلب توانایی فریاد زدن یا آواز خواندن را نیز از دست می دهند. در مورد پارسیس مکرر دو طرفه ، یعنی از کار افتادن کل عضلات حنجره ، علائم شدیدتر است.

از جمله اینکه ، بیماران از حساسیت بیش از حد شکایت دارند: نفس نفس ناشی از این واقعیت است که هر دو تار های صوتی در موقعیت به اصطلاح پیراپزشکی هستند ، بنابراین پنجره هوای ورودی و خروجی را تا حدی کاهش می دهد که تنفس مشکلات ممکن است رخ دهد. علاوه بر این ، موقعیت باریک تارهای صوتی ، برداشتن مخاط از لوله های برونش و ریه ها را دشوار می کند ، به طوری که عفونت های ویروسی و باکتریایی می توانند بیشتر رخ دهند.

• تنگی نفس،
• گرفتگی صدا و
• Stridor ، که به معنای صدای شدید سوت یا سوت هنگام است تنفس.