تابش رادیواکتیو

رادیواکتیویته به عنوان یک علت در نظر گرفته می شود بیماری های تومور، از جمله: تابش از مواد رادیواکتیو و اشعه X می تواند تومورهای بدخیم را تحریک کند. انرژی این تابش به قدری زیاد است که می تواند باعث "یونیزاسیون" اتمها و مولکول ها، به عنوان مثال ، بار آنها را تغییر دهید و بنابراین ، به عنوان مثال ، پیوندهای نگهدارنده را بشکنید مولکول ها با هم.

رادیواکتیویته چیست؟

وجود دارد عناصر شیمیایی یا ایزوتوپها (نوکلیدهایی که تعداد هسته پروتونهای یکسانی دارند (تعداد اتمی یکسان) در هسته اتمی آنها اما حاوی تعداد مختلفی از نوترون ها هستند ؛ بنابراین ایزوتوپ های یک عنصر یکسان متفاوت هستند توده اعداد) به قدری ناپایدار هستند که خود به خود ، یعنی بدون تأثیر خارجی از بین می روند. آنها رادیواکتیو نامیده می شوند. تابش یونیزه کننده ای که در این فرآیند ساطع می کنند می تواند ذرات باشد یا می تواند امواج الکترومغناطیسی باشد (اشعه گاما ؛ اشعه گاما ؛ اشعه γ ؛ به عنوان مثال از سزیم -137). تابش ذرات تابش آلفا (تابش α) - به شکل هسته های هلیوم - یا تابش بتا (تابش β) - به شکل الکترون است. ساطع کننده های آلفا و بتا به دلیل دامنه کوتاه تأثیرشان ، فقط در صورت ورود به بدن خطرناک هستند. وابسته مقدار برای انسان ، یعنی "موثر مقدار"از تابش یونیزان ، در Sievert * (Sv) آورده شده است. اشعه یونیزه می تواند با آسیب رساندن به DNA باعث ایجاد تومور شود. تا حدود 5 سیورت ، احتمال شروع تومور با افزایش بیشتر می شود مقدار. * برای اشعه ایکس ، گاما و تابش بتا ، یک الک (Sv) یک خاکستری است (= 1 ژول در هر کیلوگرم ؛ واحد نماد Gy) 1 Sv = 1,000 میلی ثانیه ؛ 1 mSv = 0.001 Sv ؛ 1 μSv = 0.000001 Sv ؛ قرار گرفتن در معرض تابش طبیعی در آلمان: 2 میلیSv در سال یا 0.002 Sv در سال تأثیر مضر ایزوتوپ ها به نیمه عمر فیزیکی آن بستگی دارد ، یعنی مدت زمانی که مقدار یک ماده رادیواکتیو خاص به نصف کاهش یافته است. نیمی دیگر ناپدید نشده است ، اما به نوکلید دیگری تبدیل شده است که ممکن است رادیواکتیو نیز باشد. از سوی دیگر ، نیمه عمر بیولوژیکی به دوره زمانی مورد نیاز بدن برای کاهش نصف تعداد نوکلئوتیدهای رادیواکتیو از طریق فرآیند دفع اشاره دارد. این امر به جنسیت ، سن ، وزن بدن و عادات غذایی بستگی دارد. در زیر شرح مختصری از ایزوتوپهای مهم و محل عملکرد آنها در ارگانیسم انسان (به عنوان مثال ، پس از اثر رادیواکتیو) آورده شده است:

ید (ید)

  • ایزوتوپ ها: ید-131 (131I ؛ تابش بتا ؛ نیمه عمر فیزیکی: حدود 8 روز ؛ نیمه عمر بیولوژیکی: حدود 80 روز ایزوتوپ های ید ید (ایزوتوپ های ید) در حین کارکرد منظم راکتور در فضاهای بین میله های سوخت تجمع می یابند. از یک تصادف ، رادیواکتیو ید به عنوان یکی از اولین ایزوتوپ ها در هوای آزاد فرار می کند.
  • غذای آلوده: سبزیجات برگ دار ؛ شیر و محصولات لبنی
  • مسیرهای حمل و نقل در بدن: جذب در دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) ؛ جذب به دلیل شباهت به ید (آنالوگ ید).
  • انبار ذخیره سازی: غده تیروئید
  • پروفیلاکسی: قرص یدید

سزیم

  • ایزوتوپ ها: سزیم -134 (134C) ، سزیم -137 (137C) تابش بتا ؛ نیمه عمر فیزیکی: حدود 30.17 سال ؛ نیمه عمر بیولوژیکی: 110 روز.
  • غذاهای آلوده: شیر و لبنیات ؛ قارچ های وحشی؛ گراز وحشی و گوزن؛
  • مسیرهای حمل و نقل در بدن: جذب در دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) ؛ جذب به دلیل شباهت به پتاسیم (آنالوگ پتاسیم).
  • انبار ذخیره سازی: بافت عضلانی

استرانسیوم-90

  • ایزوتوپ ها: استرانسیم -90؛ تابش بتا ؛ نیمه عمر جسمی: ​​حدود 28.78 سال ؛ نیمه عمر بیولوژیکی: 17.5 سال.
  • غذاهای آلوده: شیر و لبنیات ؛ قارچ های وحشی؛ گراز وحشی و گوزن؛
  • مسیرهای حمل و نقل در بدن: جذب در دستگاه گوارش (دستگاه گوارش) ؛ جذب به دلیل شباهت به کلسیم (آنالوگ کلسیم) و از طریق آئروسل.
  • انبار ذخیره سازی: اسکلت ، مغز استخوان سلول.

گزنون

  • ایزوتوپ ها: xenon-133 (133Xe) ، xenon-135 (135Xe) ؛ 135Xe طی چند ساعت به هسته های سزیم رادیواکتیو (جامدات) تجزیه می شود. نیمه عمر فیزیکی: زنون -133: 5.253 روز؛ زنون -135: 9.14 ساعت ؛
  • غذای آلوده: -
  • مسیرهای حمل و نقل در بدن: ریه ها
  • انبار ذخیره سازی: اندام های تنفسی

پلوتونیوم

  • ایزوتوپ ها: پلوتونیوم (Pu) ؛ 240Pu ؛ ساطع کننده آلفا؛ نیمه عمر فیزیکی: 240Pu؛ 6,564،XNUMX سال
  • غذای آلوده: -
  • مسیرهای حمل و نقل در بدن: از طریق ریه ها!
  • انبار ذخیره سازی: کبد; استخوان ها; لنف گره ها

نمونه هایی از بیماری های تومور که می توانند توسط رادیواکتیویته ایجاد شوند:

  • سرطان برونش (ریه سرطان) - بعد از استعمال دخانیات، غیر ارادی استنشاق رادیواکتیو رادون - یک گاز نجیب رادیواکتیو بدون بو - در خانه شایع ترین محرک کارسینوم برونش است. وقتی در ریه ها خراب شود ، تابش آلفا ساطع می کند.
  • سرطان پستان (سرطان پستان) - به دلیل تابش یونیزه کننده.
  • نئوپلاسم های سیستم خونساز (سرطان خون / خون سرطان), تومورهای استخوانی [استرانسیم 90] (بمب های اتمی در هیروشیما و ناگازاکی ریخته می شود).
  • سرطان تیروئید (تیروئید سرطان) - به دلیل ایزوتوپ های ید رادیواکتیو (به عنوان مثال حادثه راکتور چرنوبیل).

اشعه یونیزه می تواند باعث سقط جنین (سقط جنین) از طریق آسیب به DNA شود (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک؛ DNA کوتاه ، DNA انگلیسی) (lat.-fr.-gr کلمه مصنوعی) ؛ حامل اطلاعات ارثی).

خطر سرطان در نیروگاه های هسته ای ، تولید سلاح هسته ای یا صنایع زباله هسته ای

  • محققان آمریکایی در مرکز پزشکی دانشگاه کارولینای جنوبی داده های 136 نیروگاه هسته ای را در رابطه با بروز آن بررسی کرده اند کودکی و نوجوان سرطان خون (خون سرطان). آنها نتیجه می گیرند که خطر ابتلا به سرطان خون در نزدیکی نیروگاه های هسته ای افزایش می یابد. احتمال ابتلا به این بیماری 7-10٪ افزایش یافته و میزان مرگ و میر (مرگ و میر) 2-18٪ افزایش یافته است.
  • یک مطالعه سوئیسی در مورد کودکانی که در نزدیکی پنج نیروگاه هسته ای سوئیس در حال رشد هستند ، هیچ افزایشی در بروز سرطان خون نشان نداد.
  • در زیر نتایج مطالعه بین المللی کارگران هسته ای (INWORKS) است که در آن 15 کشور شرکت کردند: از 66,600،19,750 کارگر هسته ای ، 29.7،18,000 نفر مبتلا به سرطان هستند (XNUMX/XNUMX٪). به نوبه خود ، از این تعداد ، حدود XNUMX نفر در اثر تومورهای جامد و سایر افراد در اثر سرطان خون و لنفوم. این مقایسه با خطر مرگ سرطانی در کشورهای صنعتی در حدود 25٪ است. 5٪ افزایش خطر مرگ و میر (خطر مرگ) برای تومورهای غیر جامد پیدا شد ، و به نظر می رسد خطر وابسته به دوز است: در هر 1 گرم ، خطر مرگ از تومور جامد 48٪ افزایش یافته است.