میزان تنفس به تعداد نفس کشیده شده توسط یک موجود زنده در یک زمان مشخص گفته می شود. معمولاً برای مدت یک دقیقه اندازه گیری و مشخص می شود. یک انسان بالغ در طی یک دقیقه حدود دوازده تا 18 نفس می کشد. سرعت تنفس مناسب برای بهینه سازی ضروری است اکسیژن اشباع خون.
میزان تنفس چیست؟
میزان تنفس به تعداد نفس کشیده شده توسط یک موجود زنده در یک زمان مشخص گفته می شود. میزان تنفس نشان می دهد که چند واحد تنفس در یک واحد زمان مشخص انجام می شود. بیشتر اوقات ، میزان تنفس در تنفس در دقیقه داده می شود. میزان تنفس یکی از علائم حیاتی است. به خصوص در پزشکی مراقبت های ویژه در بیمارستان ها ، آن است نظارت بر مهم تلقی می شود میزان تنفس در حالت استراحت ، مانند قلب میزان ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل مختلف جسمی و روانی بستگی دارد. با این حال ، مقادیر طبیعی وجود دارد که در آن میزان تنفس متغیر است. چی تنفس میزان آن طبیعی تلقی می شود بستگی به سن فرد مورد نظر دارد: نوزادان حدود 30-40 بار در دقیقه ، کودکان حدود 15-25 بار و بزرگسالان حدود 12-18 بار نفس می کشند.
کارکرد و وظیفه
یک شخص تنفس بسته به شرایط می تواند افزایش یابد یا آرام شود. به عنوان مثال ، در هنگام خواب ، الف تنفس نرخ کمی پایین تر از حد نرمال نیز کافی در نظر گرفته می شود. تنظیم میزان تنفس به عنوان مثال برای اجازه دادن به موارد بیشتر ضروری است اکسیژن برای ورود به خون در طی دوره های اعمال جسمی به عنوان یک قاعده ، میزان تنفس به طور ناخودآگاه در مغز. با این حال ، تا حدی می توان میزان تنفس را نیز داوطلبانه تحت تأثیر قرار داد. علاوه بر میزان تنفس ، عمق تنفس نیز برای شخص مهم است شرط. اگر نفس کم باشد ، کافی نیست اکسیژن اشباع می تواند با وجود یک فرکانس طبیعی رخ دهد. با این حال ، به عنوان یک قاعده ، سرعت و عمق تنفسی ارتباط تنگاتنگی دارند و اختلال در یک پارامتر بر پارامتر دیگر نیز تأثیر می گذارد. میزان تنفس برای تنظیم میزان اکسیژن در خون بسیار مهم است خون و آن تعادل با کربن اشباع دی اکسید در هنگام اعمال جسمی ، میزان تقاضای بدن برای اکسیژن افزایش می یابد. در این حالت ، افزایش میزان تنفس در واقع سالم است ، زیرا تنها راه پاسخگویی به تقاضای بیشتر برای اکسیژن و کربن دی اکسید برای بازدم. حتی در مورد کاهش فشار هوا ، به عنوان مثال هنگام پیاده روی در ارتفاع زیاد ، فرکانس تنفس به طور خودکار توسط بدن تنظیم می شود. فرکانس افزایش می یابد زیرا فشار هوای پایین به این معنی است که اکسیژن کمتری توسط بدن جذب می شود. دریافت اکسیژن کافی از طریق نفس برای تأمین اندام های بدن بسیار مهم است. به طور خاص ، اندام های حیاتی مانند مغز به تأمین اکسیژن مداوم بستگی دارد و تنها پس از چند دقیقه تأمین ناکافی می تواند آسیب جدی ببیند.
بیماری ها و بیماری ها
تغییر در میزان تنفس می تواند تأثیرات جدی بر روی اکسیژن رسانی بدن داشته باشد. به همین دلیل ، میزان تنفس و میزان اشباع اکسیژن خون مرتبط با آن باید در مراقبت های ویژه دقیق کنترل شود. نظارت اشباع اکسیژن به ویژه در صورت تهویه مصنوعی بیمار ضروری است. اگر میزان تنفس بیش از حد زیاد باشد ، این حالت تاکی پنه نامیده می شود. در بزرگسالان گفته می شود که تاکی پنه زمانی اتفاق می افتد که سرعت تنفس بالاتر از 20 باشد. بیش فعالی. اغلب هر دو با هم اتفاق می افتند. که در بیش فعالی، خیلی زیاد کربن دی اکسید بازدم می شود و باعث ایجاد غلظت از ماده ای که در خون رها می شود. اگر سرعت تنفس بسیار زیاد باشد ، ممکن است در درجه اول فضای به اصطلاح مرده سیستم تنفسی تهویه شود. با این حال ، این فضا در تبادل گازها بین ریه ها و خون نقش ندارد. در نتیجه ، اکسیژن غلظت در خون می ریزد. حالت اشباع اکسیژن ناکافی را کمبود اکسیژن می نامند. اگر هیپوکسی به مدت طولانی ادامه یابد ، آسیب قابل توجهی در بافت ایجاد می شود. پدیده دیگری که اغلب همراه با تاکی پنه رخ می دهد ، تنگی نفس است. این احساس ذهنی تنگی نفس است. این احساس در اثر کمبود اکسیژن با وجود عملکرد سیستم تنفسی ایجاد می شود. از طرف دیگر ، اگر میزان تنفس خیلی کم باشد ، به این حالت برادیپنه گفته می شود. این اشاره به a شرط که در آن یک فرد بالغ کمتر از 10 نفس در دقیقه می کشد. میزان تنفس بسیار پایین باعث مشکلات مشابه سرعت بسیار زیاد می شود: خون دیگر نمی تواند به اندازه کافی با اکسیژن غنی شود. در نتیجه ، دی اکسید کربن سطح افزایش می یابد زیرا CO2 دیگر نمی تواند به اندازه کافی بازدم شود. اگر سطح CO2 در خون به طور قابل توجهی افزایش یابد ، این می تواند رهبری به بیهوش شدن افزایش برادیپنه آپنه است. این به قطع کامل تنفس اشاره دارد. در این حالت ، اکسیژن کمبود چشمگیری نیز در بدن وجود دارد. از آنجا که حتی اندام های حیاتی ، از جمله مغز، دیگر نمی تواند از طریق اکسیژن تأمین شود ، مرگ می تواند فقط پس از سه تا پنج دقیقه ایست تنفسی رخ دهد. یکی از اشکال آپنه است آپنه خواب. بیماران مبتلا به این سندرم مکث تنفسی چند ثانیه ای در هنگام خواب دارند. با این حال ، زیرا بدن آزاد می شود آدرنالین در نتیجه کمبود اکسیژن به مغز ، بیمار پس از قطع تنفس به طور شنیدنی هوا را گاز می گیرد. با این حال ، او بیدار نمی شود. از عواقب آپنه ممکن است افزایش خواب آلودگی در روز یا آریتمی قلبی.
