درمان
امروزه قطعاً روش درمانی انتخابی برای خط مرزی اصطلاحاً DBT (دیالکتیک) است رفتاردرمانی) این فرم درمانی ، که توسط پروفسور آمریکایی Marsha M. Linehan ساخته شده است ، عناصر مختلفی را از رویکردهای مختلف درمانی مانند هیپنوتیزم و رفتار درمانی. یکی از افکار اساسی که فراتر از این است ، از ZEN وام گرفته شده است تفکر.
این عمل تعادل بین پذیرش خود و میل به تغییر را توصیف می کند. درمان واقعی از م componentsلفه های مختلفی تشکیل شده است: مکالمات کاملاً ساختاریافته ای انجام می شود که در آنها از مناطق مختلف زندگی بیمار خواسته می شود ، با توجه به شعار "اول بدترین ها". در این آموزش به بیماران ماژولهای مختلف درون گروهی آموزش داده می شود: در طی تماس تلفنی ، درمانگر باید به عنوان یک همراه بیمار عمل کند ، به طوری که بیمار در موقعیت هایی قرار می گیرد که خطر از دست دادن کنترل خود را دارد.
در این زمینه ، هیچ تلفنی درمانی وجود ندارد ، بلکه تمرکز مشورتی بر آنچه قبلاً آموخته شده است. انجمن تحقیقات و درمان اختلالات شخصیتی توصیه های دارویی را ارائه می دهد. باید توجه داشت که این داروها معمولاً فقط اثر حمایتی دارند.
به همین دلیل آنها اغلب ، اما نه همیشه ، جای خود را در درمان اختلالات مرزی دارند. در نظارت درمانگر ، همه کارکنان درگیر در درمان باید هفته ای یک بار جلسه داشته باشند تا از حمایت و حرفه ای لازم در برخورد با بیماران خود اطمینان حاصل کنند. - توجه داخلی
- تحمل استرس
- مهارت های بین فردی
- برخورد با احساسات
چگونه می توان تغییرات خلقی را درمان کرد؟
تغییر سریع خلق و خو ، بدخلقی و طغیان های عاطفی علائمی است که می تواند در بیماری مرزی رخ دهد. از نظر درمانی ، روان درمانی اولویت دارد ، همانطور که برای درمان سایر علائم نیز وجود دارد. این مهمترین م componentلفه در درمان بیماران با مرز است اختلال شخصیت.
در زمینه روان درمانی انواع مختلفی از درمان وجود دارد. رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به طور خاص برای خط مرزی ایجاد شده است اختلال شخصیت. سه روش روان درمانی دیگر وجود دارد که بطور منظم مورد استفاده قرار می گیرند: درمان مبتنی بر ذهن آگاهی (MBT) ، طرحواره درمانی یانگ و درمان متمرکز بر انتقال.
به طور خاص ، درمان دیالکتیکی-رفتاری با هدف یادگیری کنترل رفتاری و تنظیم عاطفی بهبود یافته است. بنابراین هدف آن ، از جمله چیزهای دیگر ، کنترل خلق و خوی متغیر و نوسانات خلقی. بعلاوه روان درمانی، مواد مخدر اغلب استفاده می شود.
در اینجا ، مواد فعال از گروه تثبیت کننده های خلق و خو به احتمال زیاد خود را ایجاد کرده اند. اینها شامل مواد موثری مانند لاموتريژين، والپروات /والپروئیک اسید و تاپیرامات. همچنین مطالعات كوچكتر اثبات اثربخشی داروی ضد روان پریشی آریپی پرازول را یافته اند.
تثبیت کننده های خلق تصور می شود که از طغیان های تکانشی و حالت های برانگیختگی شدید می کاهند و بنابراین در کاهش حالت های عاطفی شدید عمل می کنند. با این حال ، هیچ یک از داروهای ذکر شده به دلیل نتایج ناکافی از مطالعات بزرگ ، به طور رسمی برای درمان بیماری مرزی تأیید نشده است. بنابراین استفاده از آنها خارج از برچسب است. با این وجود ، دارو درمانی در بسیاری از بیماران اثر مثبت اضافی را نشان می دهد.
