از جمله ، ما از ایلیاد هومر می دانیم که در زمان های بسیار دور مسابقات پرتاب و هل دادن با سنگ برگزار می شده است. در دو و میدانی مدرن چهار رشته پرتاب مختلف وجود دارد: تیر انداختن ، پرتاب چکش ، پرتاب دیسک و پرتاب نیزه. ما نکاتی برای سلامت برای هر یک از این رشته های پرتاب دو و میدانی.
شات قرار داده شده است
در تیر انداز ، یک توپ 7.257 کیلوگرمی (معادل 16 پوند) برای مردان ، یا یک توپ فلزی چهار کیلوگرمی برای زنان ، توسط ورزشکار که به طور انفجاری بازوی خود را گسترش می دهد ، تا آنجا که ممکن است تحت فشار قرار می گیرد. قطر توپ برای مردان بین 110-130 میلی متر و برای زنان بین 95-110 میلی متر است. یک دایره 2.13 متری (هفت فوت) برای چرخش در دسترس است که ممکن است از آن عبور نشود و پس از ضربه توپ باید به عقب رها شود. رکورد جهانی مردان 23.12 متر ، برای زنان 22.63 متر است. با توجه به افزایش فشار جسمی ، اندام فوقانی به ویژه در تمام رشته های پرتاب در معرض خطر است. حرکت چرخشی منجر به مشکلات ستون فقرات کمر و مسدود شدن پدیده ها می شود. آسیب به دست و انگشت مفاصل همچنین معمولی هستند. علاوه بر این ، آسیب های عضلانی از جمع كننده ها رخ می دهد ، با ایسکیم به خصوص تحت تأثیر قرار در دراز مدت ، پاتوزهای رادیوکارپال اغلب در اثر آسیبهای بیش از حد ایجاد می شوند.
پرتاب چکش
اگرچه امروزه پرتاب چکش یک رشته المپیکی است ، اما ریشه آن در ایرلند و اسکاتلند قرون وسطی است. در آن زمان ، مسابقات پرتاب چکش آهنگر قبل از حرکت به وزنه های دسته دار در نیمه اول قرن نوزدهم برگزار می شد. چکش پرتاب امروز شامل یک توپ فلزی روی سیم فولادی است. وزنه های پرتاب چکش دقیقاً همان اندازه هایی است که در تیر انداز به کار رفته و قطر دایره برخورد نیز یکسان است. طول سیم 19 متر (چهار پا) است و ورزشکار با دو دست آن را نگه می دارد. پرتاب چکش تنها رشته پرتاب است که پوشیدن دستکش در آن مجاز است. در عوض ، ورزشکاران ممکن است از بانداژ استفاده کنند. علاوه بر مصدومیت های معمولی فوق الذکر در رشته های پرتاب ، به ویژه عضلات تنه نیز مورد شدید قرار می گیرند فشار به دلیل نیروهای گریز از مرکز زیاد انگشت تاندون ها و کپسول همچنین می تواند به راحتی آسیب ببیند. پاتروز مفصل آرنج می تواند به عنوان یک آسیب دیررس احتمالی ایجاد شود ، همچنین باسن اغلب از اثرات دیررس رنج می برد.
پرتاب دیسک
پرتاب دیسک از سال 708 قبل از میلاد به عنوان یک رشته المپیکی قابل ردیابی است. کلمه یونانی discos بشقاب یا دیسکی را توصیف می کند که در دوران باستان از برنز ساخته شده و وزن آن از پنج تا شش کیلوگرم بوده است. از طرف دیگر ، دیسک امروزی برای مردان فقط دو کیلو و برای زنان یک کیلو وزن دارد و همچنین بسیار کمتر از دیسک باستان است. پرتابگر دیسک در دوران باستان یک ورزشکار عالی محسوب می شد. دیسک همچنین می تواند به عنوان سلاح مورد استفاده قرار گیرد و در بازی های مبارزه ای مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود ، در افسانه های یونان ، مرگ های ناخواسته رخ داده است ، مانند زمانی که پرسیوس به طور تصادفی پدر بزرگش آکریسیوس را با دیسک کوبید. هنگام پرتاب دیسک ، مهمترین نکته این است که از تکنیک مناسب استفاده کنید تا دیسک در حین چرخش 1.5 برابر حول محور خود در دایره ای به قطر 2.5 متر ، تا حد ممکن شتاب بگیرد. پرتاب دیسک خطرات کلی رشته های پرتاب را که در بالا توضیح داده شد ، به همراه دارد ، اما در میان آنها رشته ای است که کمترین آسیب را دارد.
پرتاب نیزه
نیزه از عصر حجر به عنوان سلاح استفاده می شده است. اساطیر یونان هراکلس را به عنوان یک نیزه انداز برجسته توصیف می کند. طول نیزه برای مردان 2.70 متر - 2.80 متر و برای زنان 2.20 متر - 2.30 متر است. وزن به ترتیب 800 گرم و 600 گرم است. نیزه باید در وسط گرفته شود و پس از دویدن کوتاه ، با نوک در جهت پرتاب پرتاب شود. در میان انواع مختلف گرفتن ، انگشت شست است انگشت گرفتن بیشترین استفاده را دارد. پرتاب نیزه بیشترین خطر آسیب دیدگی و آسیب دیدگی طولانی مدت را در بین رشته های پرتاب دارد. از آنجا که نیزه گاهی اوقات در بالا نگه داشته می شود سر قد ، آسیب تاندون به روتاتور کاف معمول هستند. صدمات ناشی از پرتاب بازو و آرنج نیز از موارد معمول است. علاوه بر این ، پرتاب نیزه اغلب از این بیماری رنج می برند اسپوندیلولیستیس عواقبی برای دیسک های بین مهره ای ایجاد می کند و گاهی اوقات در ناحیه کمر پایین می تواند از بین برود. شکایات طولانی مدت نیز به دلیل فشارهای شدید روی آرنج ایجاد می شود کپسول و رباط وثیقه اولنار. به عنوان یک نتیجه دیررس ، موارد شدید از آرتروز در شانه ، آرنج یا مفصل ران غیر معمول نیستند