پروستاسیکلین: عملکرد و بیماری ها

پروستاسیکلین یک هورمون بافتی است که متعلق به سری 2 است پروستاگلاندین ها. این هورمون عمدتا در سلولهای اندوتلیال عروقی و سلولهای عضلانی صاف از اسید آراشیدونیک تولید می شود. این یک اثر گشادی عروقی دارد ، افزایش می یابد درد با حساسیت به مفصل گیرنده ها ، باعث می شود تب، و تا حد زیادی تجمع پلاکت ها را مهار می کند.

پروستاسیکلین چیست؟

پروستاسیکلین ، که به اختصار پروستاگلاندین l2 یا PGl2 نیز شناخته می شود ، در گروه پنج بافت قرار دارد هورمون در سری 2 پروستاگلاندین ها. هورمونی که فقط در سلولهای حیوانی یافت می شود اما در سلولهای گیاهی وجود ندارد. سنتز پروستاگلاندین ها از نزدیک با متابولیسم چربی ارتباط دارد. مختلف اسیدهای چرب با 20 کربن اتم ها هر کدام از طریق مسیر تشکیل می شوند کم آبی بدن و طویل شدن کربن زنجیر آراشیدونیک اسید ، یکی از تازه تشکیل شده ها اسیدهای چرب، چهار برابر اشباع نشده و ماده اولیه پروستاسیکلین است. سنتز درون زا عمدتا در سلولهای اندوتلیال سلولهای داخلی انجام می شود عروق و در سلولهای عضلات صاف. فرمول شیمیایی مولکولی پروسیکلین C20H32O5 است. این نشان می دهد که این هورمون فقط از سه عنصر تشکیل شده است کربن, هیدروژن و اکسیژن. به استثنای پروستاگلاندین F2 که در آن 34 به جای 32 وجود دارد هیدروژن اتمها متصل هستند ، هر پنج پروستاگلاندین سری 2 دارای فرمول مولکولی شیمیایی یکسانی هستند. عملکرد آنزیمی که گاهی اوقات بسیار متفاوت است به دلیل ساختار سوم کمی متفاوت هر ترکیب است.

عملکرد ، کنش و نقش ها

پروستاگلاندین های سری 2 تا حد زیادی به عنوان آنتاگونیست پروستاگلاندین های سری 1 عمل می کنند که فعالیت ضد التهابی و ضد انعقادی از خود نشان می دهند. از طرف دیگر ، پروستاگلاندین های سری 2 ، پاسخ های التهابی را افزایش می دهند ، منقبض می شوند خون عروق، و روند لخته شدن خون را افزایش می دهد. علاوه بر این ، آنها احساس دهنده های حساس هستند به طوری که درد احساسات با شدت بیشتری درک می شوند. یکی از عملکردهای اصلی پروستاسیکلین ، که متعلق به سری 2 پروستاگلاندین ها است ، همراه با پروستاگلاندین E2 ، القا inflammatory واکنش های التهابی موضعی در بدن ، به عنوان مثال در موارد آسیب دیدگی و ایجاد افزایش درد احساس این هورمون به گیرنده های به اصطلاح IP ، گیرنده های غشایی همراه پروتئین G و مخصوص پروستاسیکلین متصل می شود و باعث واکنش سلول به روش های خاص از طریق گیرنده می شود. نفوذ پذیری عروق افزایش می یابد و در نتیجه تورم بافت ایجاد می شود. قرمزی قابل مشاهده از خارج بر اساس افزایش است خون جریان به بافت در محل آسیب دیده که باعث واکنش می شود. افزایش درد ناشی از افزایش حساسیت در انتهای عصب اعصاب دندان است. نقش بسیار مهم پروسیکلین ، که در تمام سلولهای اندوتلیال عروقی سنتز می شود ، جلوگیری از انقباض عروقی است. این از طریق افزایش تشکیل حلقوی رخ می دهد آدنوزین مونوفسفات (cAMP) ، که آنتاگونیست ترومبوکسان تشکیل شده در است پلاکت. از طریق مهار م ofثر ترومبوکسان ، پروستاسیکلین قوی ترین مهارکننده پلاکت داخلی است. این هورمون همچنین مسیر به اصطلاح MAP کیناز را که شامل مسیرهای انتقال سیگنال چند مرحله ای است ، مهار می کند. MAP کیناز در تمایز سلولی ، جنین زایی و آپوپتوز یا مرگ سلولی برنامه ریزی شده نقش دارد.

شکل گیری ، وقوع ، خصوصیات و سطح بهینه

پروستاسیکلین تقریباً در همه بافتهای انسان فراگیر است و در درجه اول در سلولهای اندوتلیال ، که داخلی ترین لایه دیواره های خون و لنفاوی عروق در یک لایه تک سلولی به صورت سنگفرشی اپیتلیوم. تعداد سلولهای اندوتلیال در انسان 10,000 هزار میلیارد غیر قابل تصور است و سلولها در مساحت 4,000 تا 7,000 متر مربع با خون در تماس هستند. در سلولهای اندوتلیال ، آنزیم پروستاسیکلین سنتاز پروستاسیکلین را از اسید آراشیدونیک از طریق پروستاگلاندین میانی PGH2 کاتالیز می کند. پروستاسیکلین سنتاز در انسان به عنوان یک پروتئین غشایی در شبکه آندوپلاسمی سلولهای تقریباً همه نوع بافت یافت می شود. اسید آراشیدونیک ، ماده اولیه پروستاسیکلین ، در بسیاری از غذاهای منشأ حیوانی یافت می شود. محتوای آن به خصوص در گوشت خوک بسیار زیاد است ، 1,700 میلی گرم در 100 گرم. با نیمه عمر فقط 3 دقیقه ، هورمون در معرض تبدیل سریع بیو کاتالیزوری-آنزیمی قرار می گیرد و غلظت بسته به شرایط مثلاً در طی چند دقیقه می تواند به شدت به 15 تا 20 برابر مقدار طبیعی برسد بیهوشی عمومی در عملیات. بنابراین ، مشخصات یک بهینه است غلظت یا مشخصات مقادیر مرجع نشان داده نشده است.

بیماری ها و اختلالات

در متابولیسم لیپیدها ، اختلالات مختلف عملکرد سنتز می تواند رخ دهد. اگر این دو امگا 6 و امگا 3 ضروری باشد اسیدهای چرب فاقد متابولیسم هستند ، پروستاگلاندین های سری 1 و سری 3 نمی توانند سنتز شوند ، اما پروستاگلاندین های سری 2 ، از جمله پروستاسیکلین ، می توانند. در اینجا ، دو سیکلواکسیژناز ، COX-1 و COX-2 نقش اساسی دارند. هر دو آنزیم ها توسط ژن های مختلف بیان می شوند ، و هر دو آنزیم وظایف مختلفی دارند. ساختارهای پروتئینی سیکلواکسیژنازهای COX-1 و COX-2 تا دهه 1990 قابل توالی نیستند. همچنین ، تنها در اواخر دهه 1990 بود که فهمید که سنتز پروستاگلاندین ها با در دسترس بودن COX-1 و COX-2 قابل کنترل است. دو سیکلواکسیژناز کروی هستند پروتئین ها در حدود 600 اسیدهای آمینه که مراکز فعال زیستی آنها علی رغم خصوصیات مختلف فیزیولوژیکی تقریباً یکسان هستند. اگر سنتز پروستاسیکلین خیلی کم باشد ، علائم غیر مشخصی مانند افزایش تمایل به وجود دارد ترومبوز و اختلالات گردش خون روی دادن. به عنوان مثال ، سندرم بسیار نادر و ارثی هرمانسکی-پودلاک با کاهش سنتز پروستاسیکلین همراه است. این بیماری با چشمی مشخص می شود آلبینیسم و اختلال در تجمع پلاکت ها. پروستاسیکلین و آنالوگهای آن برای درمان بیماریها استفاده می شود. اول و مهمترین موارد ، حوادث ایسکمیک هستند که به دلیل تصلب شرایین اتفاق می افتند انسداد یا تنگی عروقی به عنوان مثال ، بسیار نادر است سندرم رینود، همچنین به عنوان سفید شناخته می شود انگشت این بیماری را می توان با پروستاسیکلین درمان کرد تا انقباض متناوب اسپاستیک عروق انگشتان یا انگشتان پا را از طریق خواص اتساعی عروقی هورمون بافتی پوشانده باشد.