تشخیص
تشخیص با یک مصاحبه دقیق آغاز می شود و معاینهی جسمی از بیمار درد در ترکیب با محدودیت های حرکتی معمولی نشان دهنده آسیب به تاندون ها از شانه بسته به تاندون آسیب دیده ، حرکات مختلف شانه محدود می شود.
سپس یک ارتوپد باتجربه می تواند از an سونوگرافی معاینه برای تشخیص التهاب ، تغییرات دژنراتیو و پارگی در تاندون ها عضلات شانه یک اشعه ایکس معاینه همچنین می تواند برای بررسی ساختارهای استخوانی شانه و احتمال کلسیفیکاسیون در مفصل شانه. ناهنجاری های استخوان ها or کلسیم رسوبات می توانند اطلاعات مهمی در مورد علت آسیب و تحلیل رفتن سلول فراهم کنند تاندون ها.
در بیشتر موارد ، این اقدامات برای تشخیص a کافی است تاندون پاره شده. برای تشخیص بهتر آسیب های پیچیده تر تاندون ، پارگی جزئی و تغییرات دژنراتیو کوچک ، می توان معاینه MRI انجام داد. معاینه MRI می تواند علاوه بر انجام شود سونوگرافی و اشعه ایکس عیب یابی
اگرچه به سختی می توان قسمتهای استخوانی را در MRI نشان داد ، اما بافت نرم ، غضروف، تاندون ها و عضلات را می توان به تصویر کشید. معاینه ام.آر.آی به هیچ اشعه ای احتیاج ندارد و تصاویر سه بعدی با وضوح بالا را از داخل شانه ارائه می دهد. پارگی کامل تاندون های شانه را می توان به وضوح نشان داد ، اما همچنین می توان پارگی جزئی ، ضخیم شدن ، التهاب تحلیل برنده و آسیب های همراه را به راحتی تشخیص داد. MRI همچنین می تواند تغییرات التهابی در تاندون ها را نشان دهد. به طور خاص ، طولانی است تاندون دو سر بازویی اغلب پس از جراحات حاد ، تغییرات دژنراتیو و در موارد درد شدید شانه تحریک و ملتهب می شود.
درمان
آسیب های تاندون شانه را می توان به روش های محافظه کارانه و جراحی از بسیاری جهات درمان کرد. برخی از پارگی های تاندون که علائمی ایجاد نمی کنند همیشه به جراحی نیاز ندارند. اشک از طولانی تاندون دو سر بازویی به سختی محدودیت عملکردی ایجاد می کند ، به همین دلیل در بسیاری از موارد نیازی به درمان نیست. تحریک تاندون ها اغلب می تواند با صرفه جویی در تاندون ها و استفاده از روش های درمانی دارویی کاهش یابد.
سپرده های کلسیفیه شده نیز می توانند به تنهایی یا با کمک حل شوند شوک موج درمانی ، باعث کاهش علائم در شانه می شود. پارگی کامل تاندون یا پارگی جزئی قابل درمان و رفع است. این کار با استفاده از انجام می شود آرتروسکوپی یا جراحی باز
فقط به ندرت وجود دارد درد و آسیب دیدگی شانه به حدی است که پروتز شانه ضروری می شود. اگر شانه دردناک باشد ، مفصل اغلب برای جلوگیری از آسیب ، تحریک و التهاب تاندون ها ، بورس ها یا سایر ساختارهای شانه در امان مانده و بی حرکت می شود. با این حال ، برای حفظ تحرک در شانه و انجام دوباره کارهای روزمره ، تمرینات سبک می توانند شانه را تسکین دهند.
در ابتدا می توان شانه ها را در حالت ایستاده به عقب و جلو حرکت داد تا مفصل و عضلات شل شود. در تمرین بعدی ، می توان یک وضعیت زانو زده به چهار دست و پا گرفت. سپس سعی کنید به آرامی با پشت خود را به یک پشت توخالی برسانید و با بازوهای کشیده بالاتنه خود را به سمت پایین پایین بیاورید.
در تمرین سوم می توان بازوهای کشیده را در حالت ایستاده به آرامی به عقب برد. اگر حدود 30 سانتی متر پشت به دیواره ایستاده اید ، می توان بازوهای کشیده را با نیروی کم کم به دیوار فشار داد. در مورد آسیب دیدگی شانه مهم است که همه تمرینات نباید در برابر آسیب دیدگی انجام شود درد.
دارو درمانی برای درد برای شکایت از شانه بسیار مفید است. پارگی تاندون های شانه می تواند منجر به درد قابل توجهی در شب و در طول روز در طی فعالیت های روزمره شود. به منظور فعال کردن زندگی روزمره در طول دوره درمان ، باید درد را با داروی مسکن مناسب درمان کرد.
در ابتدا می توان داروهایی از گروه NSAID مصرف کرد. اینها شامل داروهایی مانند "ایبوپروفن"،"دیکلوفناک"و" ایندومتاسین ". در صورت لزوم می توان آنها را با یکدیگر ترکیب کرد ، اما حداکثر دوز آن باید رعایت شود. علاوه بر این ، برای بسیار شدید درد شانه, مخدرها از نقاط قوت مختلف مانند "تیلیدین" یا "مورفین" میتواند مورد استفاده قرار گیرد. داروی مسکن فقط باید به طور موقت و تا زمان معلولیت درمان شود تاندون پاره شده آغاز شده است.
