سیستم عصبی رویشی: ساختار ، عملکرد و بیماری ها

خودمختار سیستم عصبی در نظر گرفته می شود به کل عصب و گانگلیون سلولهایی که بطور مستقل عملکردهای حیاتی ارگانیسم انسان را تنظیم می کنند. بیماری های اولیه خودمختار سیستم عصبی به طور کلی به ندرت رخ می دهد.

سیستم عصبی خودمختار چیست؟

بخش خودمختار از سیستم عصبی که عملکرد ارگانهای حیاتی ارگانیسم انسان را کنترل می کند ، مانند تنفس ، متابولیسم ، هضم ، و خون فشار ، بدون اینکه مورد اراده یا آگاهی انسان باشد ، سیستم عصبی خودمختار نامیده می شود. بسته به روند و عملکرد رشته های عصبی ، بین سیستم های عصبی سمپاتیک (سمپاتیک) ، پاراسمپاتیک (پاراسمپاتیک) و روده ای تفاوت قائل می شود. در حالی که سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک سیستم های مختلف ارگان ها را در یک تقابل ضد و نقیض تنظیم می کند ، سیستم عصبی روده ای که به آن سیستم عصبی روده نیز گفته می شود ، عملکرد روده و هضم را از طریق شبکه عصبی واقع در بین لایه های عضلانی دیواره روده کنترل می کند.

آناتومی و ساختار

سیستم عصبی خودمختار به سیستمهای عصبی سمپاتیک ، پاراسمپاتیک و روده تقسیم می شود. رشته های عصبی سمپاتیک از شاخ های جانبی منشا می گیرند نخاع (مدولا اسپینالیس) و در سر, گردنو قفسه سینه نواحی از طریق عصب نخاعی (عصب نخاعی) به سمت راست یا چپ تنه سمپاتیک (نخاع مرزی) ، که متشکل از یک زنجیره گانگلیونی (مجموعه سلولهای عصبی خارج از CNS) است و در نزدیکی اجسام مهره قرار دارد. از طرف truncus sympathicus ، سلولهای عصبی سمپاتیک به صورت منفرد یا در ترکیب با ستون فقرات گسترش می یابند اعصاب به اندام هایی که به طور خاص عصب کشی می شوند. در مناطق شکم و لگن ، رشته های سمپاتیک به گانگلیون های پیش مهره ای تبدیل شده و متعاقباً بهمراه فیبرهای پاراسمپاتیک شبکه های عصبی (شبکه) تشکیل می دهند رهبری با خون عروق به اندام های مربوطه. علاوه بر اعضای داخلیاز دستگاه عصبی سمپاتیک تامین می کند عروق، عضلات صاف ، و پارگی ، بزاقی و غدد عرق. از طرف دیگر ، الیاف پاراسمپاتیک از منشا می گیرند مغز استخوان و مدولای خاجی (نخاع بخش S1 تا S5) ، از آنجا که آنها هستند رهبری، همراه با جمجمه و ستون فقرات اعصاب، به گانگلیون های پاراسمپاتیک ، که در نزدیکی یا در اندام های موفقیت قرار دارند. شبکه های عصبی پاراسمپاتیک در معده, مثانه، روده ها و همچنین رحم، بین دیگران. سیستم عصبی روده عمدتاً عملکرد روده را از طریق دو شبکه (شبکه مینتریک ، شبکه زیر مخاط) واقع در بین عضلات روده کنترل می کند که کل عضلات روده را عصب می دهد.

توابع و وظایف

تقریباً تمام اعضای بدن انسان توسط سیستم عصبی خودمختار ، به خصوص فیبرهای عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک عصب می گیرند. در اینجا ، سیستم های عصبی دلسوز و پاراسمپاتیک به عنوان همتایان متضاد عمل می کنند ، که تعامل آنها عملکرد مطلوب اندام ها را در هماهنگی با نیازهای خاص ارگانیسم. در حالی که دستگاه عصبی سمپاتیک به طور کلی افزایش عملکرد را با توجه به اصل "جنگ یا گریز" تضمین می کند ، سیستم عصبی پاراسمپاتیک عملکردهای منظم بدن را در هنگام استراحت و همچنین بازسازی جسمی و تجمع ذخیره بدن را تضمین می کند. بر این اساس ، دستگاه عصبی سمپاتیک کنترل می کند ، به عنوان مثال ، افزایش فرکانس و انقباض قلب، در حالی که سیستم عصبی پاراسمپاتیک باعث کاهش هر دو پارامتر می شود. به طور مشابه ، تعامل سیستم های عصبی سمپاتیک (اتساع) و پاراسمپاتیک (انقباض) باعث تنظیم عروق کرونر، برونش و عملکرد مردمک. علاوه بر این ، دلسوز و پاراسمپاتیک اعصاب در کنترل جنسیت مرد نقش دارند هورمون، با رشته های عصبی سمپاتیک باعث انزال و پاراسمپاتیک باعث نعوظ می شود. علاوه بر این ، رشته های عصبی سمپاتیک تنگی خفیف مغز را تضمین می کنند عروق همچنین پوستعروق ، مخاطی و احشایی. سیستم عصبی روده ای باعث مهار حرکات عضلات روده ، ترشح دستگاه گوارش و خون جریان و عملکردهای ایمونولوژیک روده به روشی وابسته به دلسوز-پاراسمپاتیک.

بیماری

به طور کلی ، بیماری های اولیه سیستم عصبی خودمختار ممکن است به ندرت مشاهده شود. ضربه ممکن است منجر به اختلال شود آب تعادل و تنظیم درجه حرارت بدن به عنوان آسیب مستقیم به هیپوتالاموس، در حالی که بیماری های سیستمیک مانند دیابت ملیتوس یا سرطان بر عملکرد عصبی سمپاتیک کلی تأثیر می گذارد. یک تصویر بالینی معروف به اصطلاح است سندرم هورنر، که به دلیل نارسایی سیستم عصبی سمپاتیک دهانه رحم ایجاد می شود و با سه گانه علائم خاص مشخص می شود. به دلیل نارسایی عضلات گشاد کننده عضله ، که توسط سیستم عصبی سمپاتیک کنترل می شود ، شاگرد منقبض شده است (میوز) ، در نتیجه اختلال در عضله tarsalis عضلانی دلسوز پلک آویزان است (پتوز) و به دلیل نارسایی عضله اربیتال کره کره چشم پایین تر می شود (enophthalmos). اگر سیستم عصبی روده یا شبکه روده تحت تأثیر قرار گیرد ، عملکرد روده مختل می شود. بیماری هایی مانند بیماری کرون (مزمن التهاب روده) ، بیماری هیرشپرونگ (مگاکولون مادرزادی) ، و کولیت اولسراتیو (مزمن التهاب از روده بزرگ) ممکن است نتیجه دهد. آسیب های ناشی از سیستم عصبی پاراسمپاتیک به ویژه با مرتبط هستند اختلالات خواب. علاوه بر این ، اختلالات رویشی می توانند بر تنظیم خون (نوسانات خون) ، تنظیم تنفس (بیش فعالی، تنگی نفس) ، تنظیم عروق (سندرم رینود) ، تنظیم دستگاه گوارش (روده تحریک پذیر, معده), مثانه کنترل (مثانه تحریک پذیر) ، تنظیم مجدد حرارت (تعریق یا (تعریق یا انجماد), قند خون کنترل (افت قند خون ، حملات ضعف) ، عملکرد گوش داخلی (وزوز گوش, سرگیجه), شاگرد عملکرد حرکتی (تاری دید) ، درد تنظیم (ولوودینیا ، فیبرومیالژیا سندرم) و دفاع ایمنی (افزایش حساسیت به عفونت). علاوه بر این ، اختلالات سیستم عصبی خودمختار به طور کلی منجر به افزایش حساسیت می شود.