چوب بست
طبقه بندی سوختگی چشم به چهار مرحله تقسیم می شود. طبقه بندی بر اساس شدت و عمق آسیب و پیش آگهی مورد انتظار انجام می شود. مرحله I و II آسیب های جزئی و سطحی را توصیف می کند.
مشخصه آنها با پرخونی (بیش از حد) است خون تأمین به منطقه آسیب دیده به دلیل گشاد شدن عروق) و کمیوز (ورم آن ملتحمه، احتباس مایعات در بافت). علاوه بر این ، فرسایش های جزئی قرنیه قابل مشاهده است. اینها آسیب هایی مانند قرنیه مانند دهانه هستند که در اثر مواد شیمیایی موجود در آن ایجاد می شوند.
La اپیتلیوم اغلب رنگ شیشه مایل به خاکستری روشن تری به خود می گیرد. مراحل III و IV سوختگی شدیدتری است که ناحیه بزرگتر و به ویژه لایه های عمیق چشم را تحت تأثیر قرار می دهد. برخلاف آسیب جزئی ، مراحل III و IV بیش از حد را نشان نمی دهد ، بلکه فقدان آن است خون گردش خون (ایسکمی)
ترومبوز (انبوهی از خون پلاکت) اغلب در عروق، که می تواند منجر به عروق شود انسداد. آسیب به قسمت های سطحی و عمیق چشم نیز باعث تغییراتی در چشم می شود جنس زنبق و سوسن و لنز تغییر رنگ از جنس زنبق و سوسن و کدر شدن لنز رخ می دهد.
علاوه بر این ، نکروزها (مناطقی که سلولهای مرده دارند) در این مناطق دیده می شوند ملتحمه. آسیب یا التهاب ممکن است شامل درگیری اتاق قدامی چشم باشد. ترشح (مایعی با سلولهای التهابی ، چرک) تشکیل می شود.
بسته به میزان خورنده بودن ماده ، هیچ آسیبی نمی تواند داشته باشد ، از تغییرات جزئی تا شدید تا جدی ترین عواقب ، از جمله کوری. به طور کلی ، سوختگی های سوزاننده بسیار شدیدتر از سوختگی های اسیدی هستند ، زیرا می توانند بیشتر به اعماق چشم نفوذ کنند. سوختگی سبک باعث آسیب دیدگی سطحی قرنیه در اثر جزئی و یا جزئی جزئی آن نمی شود.
گردش خون از ملتحمه پس از آن دست نخورده است و انتظار خسارت ناشی از آن نیست. با این حال ، سوختگی های متوسط تا شدید می توانند منجر به سایش شدید قرنیه شوند. قرنیه همچنین می تواند کدر شود (احتمالاً به طور دائمی).
کاهش خون رسانی به قسمت های ملتحمه امکان پذیر است. گاهی اوقات ملتحمه کره چشم و پلک همچنین به هم می چسبد (سیمبلارون). از بین رفتن کامل سطح قرنیه و ملتحمه در لبه قرنیه در اثر سوختگی شیمیایی بسیار شدید ایجاد می شود.
گردش خون وجود ندارد و قرنیه کاملاً کدر است. چسبندگی ملتحمه (سمبلفرون) ایجاد می شود و به ویژه سوختگی های سوزاننده نیز باعث آسیب به داخل چشم می شود (لنز ، جنس زنبق و سوسن، افزایش فشار چشم). نابینایی ممکن است.
پیگیری
هنگامی که کمک های اولیه اقدامات انجام شده و مشورت با پزشک ، درمان بیشتر می تواند انجام شود. استفاده از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت بیشتر چشم آسیب دیده مهم است. معاینه دقیق چشم توسط پزشک برای ارزیابی مرحله سوختگی لازم است.
اگر یک مرحله بالاتر وجود دارد ، یعنی یک آسیب عمیق تر با مناطق نکروزه ، درمان جراحی اغلب لازم است. بنابراین باید از بین بردن بافت تخریب شده از طریق جراحی انجام شود. این را می توان تحت انجام داد بیهوشی موضعی، بلکه زیر بیهوشی عمومی.
در صورت آسیب گسترده تر ، می توان پیوند را روی چشم انجام داد. این بدان معنی است که قرنیه یا ملتحمه توسط سایر بافت ها ترمیم می شود. غشا Am آمنیوتیک پیوند اصولی است که مدتی است مورد استفاده قرار گرفته است.
در اینجا ، بافت جفت (سلولهای آندومتر که به خوبی تقسیم می شوند) به مناطقی که نکروز برداشته شده اعمال می شود. ایده پشت این ایده جدید است اپیتلیوم (لایه سلول محافظ سطحی) بهتر تشکیل شده و التهاب و درد کاهش می یابد یک روش جدیدتر جراحی پلاستیک تنون است که در آن عملکردی است بافت همبند (بافت متوسط و پشتیبانی کننده) از چشم بر روی سطح چشم قرار می گیرد و در عمق چشم ثابت می شود.
مشاهده شده است که نکروزهای بیشتر در ناحیه کره چشم قدامی (Bulbus oculi) کمتر اتفاق می افتد. با این حال ، یک شکل گیری کاملاً جدید از قرنیه اپیتلیوم به ندرت اتفاق می افتد ، به همین دلیل استفاده از اهدا کننده یا قرنیه مصنوعی ضروری است. استفاده از پیوند قرنیه به طور کلی زمانی مرتبط است که قرنیه به دلیل سوختگی به طور غیرقابل برگشت ابری شود.
