سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری به ترتیب سودومونادال است. عامل بیماری زا می تواند برای انسان بیماری زا باشد. در درجه اول به عنوان یک میکروب بیمارستانی شناخته می شود.
سودوموناس آئروژینوزا چیست؟
سودوموناس آئروژینوزا باکتری میله ای شکل از جنس سودوموناس است. این عامل بیماری زا در سال 1900 توسط گیاه شناس آلمانی والتر امیل فردریش آگوست میگولا کشف شد. سودوموناس آئروژینوزا نام خود را مدیون مایل به سبز مایل به آبی است چرک رنگی که هنگام عفونت با عامل بیماری زا رخ می دهد. علیرغم کشف نسبتاً زودهنگام آن در سال 1900 ، ژنوم این باکتری تا سال 2000 به طور کامل توالی یابی نشد. اندازه آن 6.3 مگابیت بر ثانیه است و از بیش از 5500 ژن تشکیل شده است. سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری گرم منفی است. گرم منفی باکتری می تواند در لکه گرم به رنگ قرمز درآید. در مقابل گرم مثبت باکتری، آنها نه تنها دارای یک لایه پپتیدو گلیکان نازک از مورئین هستند ، بلکه دارای یک لایه بیرونی نیز هستند غشای سلولی. این تفاوت در درمان نقش دارد. گرم مثبت پاتوژن ها با متفاوت درمان می شوند آنتی بیوتیک ها نسبت به عوامل بیماری زای گرم منفی. سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری هوازی اجباری است. بنابراین به آن وابسته است اکسیژن. از نظر شرایط زندگی خارجی ، سودوموناس آئروژینوزا بسیار کم طلب است. این باکتری می تواند برای مدت طولانی تحت دو شرایط مرطوب و خشک زنده بماند. با این حال ، به طور معمول ، سودوموناس آئروژینوزا محیط مرطوب را ترجیح می دهد.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
سودوموناس آئروژینوزا یکی از بیمارستان های بیمارستانی است میکروب ها. عفونت های بیمارستانی عفونت هایی هستند که در حین بستری شدن در بیمارستان یا درمان سرپایی رخ می دهند. در طبیعت ، این باکتری گسترده است. در خاک زندگی می کند یا آب و محیط مرطوب را ترجیح می دهد. بنابراین ، میکروب در خاکهای مرطوب ، در آبهای سطحی ، در شیر آب یافت می شود آب، دوش ، توالت ، ظرفشویی یا سینک ظرفشویی. داروها، دیالیز تجهیزات یا حتی ضد عفونی کننده همچنین می تواند به سودوموناس آئروژینوزا آلوده شود. این میکروب حتی می تواند در بدن زنده بماند آب مقطر. پیش شرط این است که مقدار کمی مواد آلی در ماده مربوطه وجود داشته باشد. در بیمارستان ها ، سودوموناس آئروژینوزا نیز دیده می شود تهویه لوله ها ، در مرطوب کننده ها و دستگاه های جوجه کشی یا در ظروف صابون. گلدان های گل نیز اغلب آلوده می شوند. عفونت با پاتوژن از طریق تماس مستقیم رخ می دهد. فرد مبتلا به عفونت مورد ضعف قرار می گیرد سیستم ایمنی بدن. بیماران مبتلا به پوست یا نقص مخاطی در معرض خطر ابتلا به عفونت است. سودوموناس آئروژینوزا بسیار بیماریزا است. این بیماری زایی قابل توجه را می توان به چندین عامل حدت زدایی نسبت داد.
بیماری ها و علائم
La باکتری با استفاده از به اصطلاح فیمبریا به سلولهای هدف خود متصل می شوند. فیمبریا ، چسبهای رشته ای است که باعث می شود باکتریها به سلولهای اپیتلیال متصل شوند. در سلول هدف ، باکتری ها اکسوتوکسین آزاد می کنند و آنزیم ها مانند پروتئاز قلیایی یا الاستاز. در اثر تعامل با همولیزین های مختلفی که آزاد می شوند ، سلول ها و بافت ها توسط باکتری ها آسیب می بینند. از آنجا که سودوموناس آئروژینوزا لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی در سطح خود دارد ، هیچ گونه عمل جراحی توسط سیستم ایمنی بدن. بنابراین باکتریها توسط فاگوسیتها شناخته نمی شوند و بر همین اساس توسط سلولهای حمله ای مورد حمله قرار می گیرند سیستم ایمنی بدن فقط در اواخر مرحله سودوموناس آئروژینوزا یکی از رایج ترین ها است پاتوژن ها عفونتهای بیمارستانی حدود 10 درصد از کل عفونت های بیمارستانی ناشی از سودوموناس آئروژینوزاست. سودوموناس آئروژینوزا می تواند ایجاد کند ذات الریه، به ویژه در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک یا در بیمارانی که تحت مراقبتهای ویژه هستند. ذات الریه هست التهاب of ریه بافت. التهاب باعث تجمع مایع التهابی (ترشح) در آلوئول ها می شود. این منجر به محدودیت می شود ریه عملکرد و در نتیجه تنگی نفس. میزان تنفس بیمار افزایش می یابد. علاوه بر این، تب و سرفه روی دادن. در بیمارانی که کاتتر ادراری دائمی دارند یا در بیمارانی که جراحی اورولوژی داشته اند ، الف عفونت مجاری ادراری اغلب توسعه می یابد علائم معمول عبارتند از: درد و سوزش هنگام ادرار کردن ، تکرر ادرار با مقادیر کمی ادرار ، یا فوریت ادرار کردن بدون خلا. در مورد عفونت های دستگاه ادراری فوقانی ، به عنوان مثال لگن کلیه التهاب, تب و درد در کلیه بستر نیز ممکن است رخ دهد. در پوست نقص ، سودوموناس آئروژینوزا می تواند باعث عفونت های پوستی شود. قربانیان سوختگی اغلب در اینجا تحت تأثیر قرار می گیرند. معمولی از پوست عفونت با سودوموناس آئروژینوزا سبز-آبی است چرک. سایر علائم عفونت پوستی ناشی از سودوموناس آئروژینوزا شامل بثورات پوستی و تاول زدن است. نوزادان همچنین می توانند در بیمارستان به سودوموناس آئروژینوزا آلوده شوند. سیستم ایمنی بدن آنها هنوز به طور کامل توسعه نیافته است ، بنابراین عفونت ها روند شدیدی را طی می کنند. به عنوان مثال ، نوزادی گندیدگی می تواند به ویژه در نوزادان نارس یا نوزادان با وزن کم هنگام تولد ایجاد شود. این یک خون مسمومیت همراه با تنگی نفس ، تغییر رنگ آبی پوست ، خونریزی در پوست ، تشنج و خواب آلودگی. در بدترین حالت ، سپتیک شوک می تواند توسعه یابد این امر برای نوزاد تازه متولد شده معمولاً کشنده است. سایر تظاهرات نوزادی شامل این موارد است مننژیت (مننژیت) و ذات الریه (ذات الریه). یک مکان معمول از تظاهرات سودوموناس آئروژینوزا نیز گوش خارجی است. در اینجا ، پاتوژن باعث اوتیت خارجی می شود. این نیز به عنوان "گوش شناگر" نامیده می شود. در اوتیت خارجی ، پوست و بافت زیر جلدی در ناحیه خارجی وجود دارد کانال شنوایی ملتهب هستند وسط عفونت گوش (اوتیت مدیا) همچنین می تواند توسط سودوموناس آئروژینوزا ایجاد شود. در صورت عدم درمان یا درمان اشتباه ، هرگونه عفونت با سودوموناس آئروژینوزا ممکن است ایجاد کند گندیدگی. درمان معمولاً با است آنتی بیوتیک ها. از آنجا که سودوموناس آئروژینوزا می تواند به اصطلاح ß-لاکتامازها را تشکیل دهد سفالوسپورین ها و پنی سیلین ها بی اثر هستند عامل بیماری زا ایجاد شده است مقاومت آنتی بیوتیکی اینجا. بجای، سفتازیدیم, پیپراسیلین، و کینولونها ، در میان موارد دیگر ، استفاده می شود.
