مرحله بازسازی مرحله نهایی ثانویه پنج فاز است شکستگی فرآیند درمان. در طول این مرحله ، استخوان قدیمی است توده برداشته شده و ماده جدید استخوانی از طریق فعالیت همزمان استئوکلاست ها و استئوبلاست ها ساخته می شود. که در پوکی استخوان، فعالیت استئوبلاست ها و استئوکلاست ها مختل می شود.
مرحله بازسازی چیست؟
مرحله بازسازی مرحله نهایی ثانویه پنج فاز است شکستگی فرآیند درمان. این شامل فعالیت همزمان استئوکلاست ها و استئوبلاست ها برای از بین بردن استخوان قدیمی است توده و ایجاد ماده جدید استخوانی قطع کامل استخوان توسط نیروی غیرمستقیم یا مستقیم نیز گفته می شود شکستگی. در مورد a شکستگی استخوان، دو یا چند قطعه تشکیل می شود که معمولاً می توان آنها را دوباره از نظر درمانی پیوست. شکستگی استخوان یا شکستگی اولیه مستقیم یا غیر مستقیم است. در شکستگی های مستقیم ، انتهای شکستگی به طور مستقیم در مجاورت یکدیگر قرار دارند. از طرف دیگر ، شکستگی های غیر مستقیم با شکاف بین انتهای شکستگی مشخص می شوند. ترمیم شکستگی بسته به نوع شکستگی اولیه یا ثانویه است. بهبود ثانویه شکستگی منجر به تشکیل یک ماده مرئی می شود پینه، همچنین به عنوان زخم استخوان شناخته می شود. ترمیم شکستگی ثانویه در پنج مرحله اتفاق می افتد. آسیب دیدگی و التهاب فاز توسط فاز دانه بندی دنبال می شود و پینه سخت شدن در پایان ترمیم شکستگی ثانویه ، مرحله به اصطلاح بازسازی است که شامل فرآیندهای مدل سازی و بازسازی است. در این فرایند ، استخوان دقیقاً به همان اندازه که جذب می شود رشد می کند. بنابراین ، یک سیستم اسکلتی پایدار حتی پس از شکستگی با بهبودی خوب در ارگانیسم حفظ می شود.
کارکرد و وظیفه
از مدل سازی مجدد بافت استخوان برای ساختن بافت جدید استخوان و از بین بردن بافت قدیمی استخوان استفاده می شود. این فرایند مربوط به بهبود شکستگی های غیر مستقیم است. با این حال ، همچنین در بدن به طور مستقل از شکستگی ایجاد می شود تا ساختارهای استخوانی را با تنش ها سازگار کند. علاوه بر استئوکلاست ها ، استئوبلاست ها نیز در این روند دخیل هستند. استئوکلاست ها سلول هایی با چندین هسته هستند. آنها با هم آمیختگی سلولهای تک هسته ای پیش ساز تشکیل می شوند مغز استخوان و بخشی از سیستم تک هسته ای-فاگوسیتی هستند. بنابراین ، آنها به سلولهای شبکه مشبک تعلق دارند بافت همبند. وظایف آنها عمدتا شامل کار تخریب مواد استخوانی است. از طرف دیگر ، تشکیل استخوان توسط استئوبلاست ها انجام می شود. این سلولها از سلولهای تمایز نیافته مزانشیم بوجود می آیند و بنابراین جنینی هستند بافت همبند سلول ها. آنها خود را به استخوان متصل می کنند پوست به روشی مانند لایه و بنابراین اساس ماده جدید استخوان را تشکیل می دهد. این چارچوب اساسی ماتریکس استخوان نیز نامیده می شود و با ترشح نوع 1 تشکیل می شود کلاژن و کلسیم فسفاتها یا کربناتها به فضای بینابینی وارد می شوند. در طول تشکیل استخوان ، استئوبلاست ها به داربست استئوسیت ها تبدیل می شوند که توانایی تقسیم ندارند. این داربست مواد معدنی شده و پر می شود کلسیم. شبکه استخوانها در استخوان تازه تشکیل شده گنجانده شده است. به عنوان یک مکانیسم ترمیم ، مرحله بازسازی سایش استخوان را به حداقل می رساند و یک اسکلت پایدار و عملکردی را برای انسان حفظ می کند. آسیب ساختاری ناشی از تنشهای روزمره با بازسازی اصلاح می شود و ریز معماری استخوان با فشار شرایط در ترمیم شکستگی ، بازسازی عمدتا به شکل پینه بازسازی فرایندهای بازسازی منجر به استخوانی کاملاً تحمل کننده می شود. در طی بازسازی ، استئوکلاست ها ماتریکس استخوان را تجزیه می کنند و استئوبلاست ها از طریق مرحله استئوئید میانی ماده جدید استخوانی ایجاد می کنند. استئوکلاست ها از طریق لیتیک در ماتریکس استخوان فرو می روند آنزیم ها مانند کاتپسین K ، MMP-3 و ALP ، جایی که آنها لاکون های جذب را تشکیل می دهند. در زمینه های حدود 50 سلول ، استئوبلاست ها ماتریکس استخوان جدید ترشح می کنند. با ادامه روند ، این ماتریس کلاژنی کلسیفیه می شود و در نتیجه استخوان پایدار می شود. احتمالاً فرایندهای بازسازی تحت کنترل فوق العاده ای قرار می گیرند که کوپلینگ نیز نامیده می شود. با این حال ، مکانیسم های نظارتی دقیق بازسازی هنوز مشخص نیست.
بیماری ها و اختلالات
بازسازی در شرایط بیماری مانند پیری نقش دارد پوکی استخوان. تراکم استخوان در این بیماری کاهش می یابد. مواد استخوانی خیلی سریع تجزیه می شوند پوکی استخوان. استئوبلاست ها به سختی می توانند با تجمع ماده جدید همگام شوند. این باعث می شود بیماران مستعد شکستگی شوند. علاوه بر این بدن مهره شکستگی ، شکستگی استخوان ران در نزدیکی مفصل ران، شکستگی شعاع نزدیک مچ دست، و شکستگی استخوان بازو سر اغلب رخ می دهد شکستگی لگن نیز یکی از علائم شایع پوکی استخوان است. شایع ترین علت پوکی استخوان ، تشکیل ناکافی استخوان در سه دهه اول زندگی است. تا سن حدود 30 سالگی ، ماده استخوانی به دلیل فعالیت استئوبلاست ها برای همیشه افزایش می یابد. یک فرد سالم در سه دهه اول زندگی آنقدر ماده استخوانی جمع می کند که افزایش تجزیه در دهه های بعدی زندگی هیچ عارضه ای ایجاد نمی کند. این واقعیت که بیماران پوکی استخوان در دهه های اولیه زندگی مقدار کمی ماده استخوانی در خود جمع کرده اند می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال تغذیه ممکن است در این امر نقش داشته باشد. سایر دلایل قابل تصور بیماری های التهابی یا هورمونی است. پوکی استخوان تنها بیماری نیست که می تواند در مدل سازی و بازسازی مشکل ایجاد کند. فرآیندهای استئوکلاست یا استبلاست نیز می تواند مختل شود ، به عنوان مثال ، به دلیل عوامل ژنتیکی. به عنوان مثال ، در پیکنودیزوستوز ، فعالیت استئوکلاست به شدت کاهش می یابد. همین مورد در مورد استئودایسپلازی پلی لیستیک لیپوممبران یا بیماری Nasu-Hakola اعمال می شود. افزایش فعالیت استئوکلاست در وجود دارد هایپرپاراتیروئیدیسم, بیماری پیج، یا نکروز استخوان آسپتیک. روماتوئید آرتروز, استخوان سازی یا تومورهای سلول غول پیکر نیز می تواند باعث فعالیت بیش از حد شود. از طرف دیگر ، فعالیت های نامنظم استئوبلاست ها ، بیشتر در تکثیر استخوان نقش دارند. به عنوان مثال ، تخریب استئوبلاست ها می تواند باعث استئوبلاستوما و در نتیجه نوعی از آن شود سرطان استخوان.
