آناگرلاید یک ماده فعال از گروه آنتی نئوپلاستیک است. این دارو در آلمان به صورت سخت موجود است کپسول با نام تجاری Xagrid و به عنوان ژنریک. آناگرلاید برای درمان ترومبوسیتمی ضروری استفاده می شود.
آناگرلاید چیست؟
آناگرلاید برای درمان ترومبوسیتمی ضروری استفاده می شود. آناگرلاید برای درمان ضروری استفاده می شود ترومبوسیتوز، که با افزایش تعداد مشخص می شود پلاکت تولید شده در مغز استخوان در خون. آناگرلاید همچنین به عنوان خط دوم توصیه می شود درمان برای بیماران به اصطلاح پرخطر که درمان قبلی را تحمل نکرده و یا به اندازه کافی پاسخ نمی دهند. داروی آناگرلاید در اواخر سال 2004 به عنوان ماده ثانویه توسط آژانس دارویی اروپا - یا به اختصار EMEA - تأیید شد. درمان برای این گروه از بیمارانی که به درمان اولیه قبلی تحمل نمی کنند یا به آن پاسخ نمی دهند. آناگرلاید در اصل به عنوان یک عامل ضد پلاکت تولید شده است. با این حال ، عامل بلوغ مگاکاریوسیت را به طور موازی نیز مهار می کند.
اقدام دارویی
هنوز اثرات دارویی آناگرلید بر روی بدن و اندام ها روشن نشده است. تحقیقات اولیه منجر به فرض آناگرلاید شد حکومت باعث مهار تجمع پلاکت می شود. این اثر مهار جمع شدن است خون پلاکت، که باعث تشکیل لخته های خون - ترومبوس ها می شود. با این حال ، مطالعات بیشتر نشان داد که آناگرلید اثر ضد پلاکتی ندارد. با این وجود ، به سرعت مقدار آن را کاهش می دهد پلاکت در خون. معلوم نیست چرا. آنچه مسلم است ، این است که آناگرلاید به عنوان یک مهار کننده فسفودی استراز اردوگاه نوع 3 عمل می کند. بنابراین ، احتمالاً باید در اینجا به پاسخ عملکرد آناگرلین پرداخت. به نظر می رسد که این دارو خود را در مرحله postmitotic در تکامل مگاکاریوسیت قرار می دهد و بر بلوغ و اندازه آنها و همچنین تعداد کروموزوم تأثیر می گذارد. مهار فسفودی استراز III حلقه های پلاکتی را افزایش می دهد آدنوزین سطح مونوفسفات (اردوگاه) در خون. بالا-مقدار آناگرلاید نیز این تجمع را مهار می کند. آناگرلاید فعالیت انتخابی پلاکت از خود نشان می دهد و بنابراین بر تشکیل گلبول های سفید و قرمز تأثیر نمی گذارد. آزمایشات بالینی با بیش از 4000 بیمار مبتلا به اختلالات میلوپرولیفراتیو نشان داد که آنها به آناگرلید پاسخ داده اند درمان طی 4 تا 12 هفته.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
از آناگرلاید برای درمان استفاده می شود ترومبوسیتوز. بیماران مبتلا به ترومبوسیتوز از اختلالات میلوپرولیفراتیو مانند رنج می برند.
- ترومبوسیتمی اساسی (ET).
- پلی سیتمی ورا (PV)
- سرطان خون میلوئیدی مزمن (CML)
- استئومیلوفیبروز (OMF)
In ترومبوسیتوز، تعداد بیشتری پلاکت تولید شده در مغز استخوان و در جریان خون آزاد می شود. این پلاکت ها که به آنها ترومبوسیت نیز گفته می شود ، به راحتی بیش از حد زیاد می شوند رهبری به بیماری های خونریزی دهنده و ترومبوتیک مانند حملات ایسکمیک گذرا (TIA) ، ضربه or ترومبوز از خون کوچکتر عروق. در موارد نادر ، حاد سرطان خون ممکن است توسعه یابد هنگامی که ترومبوسیتوز تشخیص داده می شود ، بسیاری از مبتلایان ، که معمولاً بیش از 50 سال سن دارند ، هنوز هیچ علامت ذهنی ندارند. با این وجود ، به دلیل خطرات موجود ، باید اقدامات متقابل پزشکی به موقع انجام شود. شروع توصیه شده مقدار برای آناگرلید 1 میلی گرم در روز است که به دو دوز تقسیم می شود. کپسول یا می تواند همراه با وعده غذایی مصرف شود خشک دهن. بعد از یک هفته ، فردی مقدار تنظیم با حداکثر انجام می شود دوز تک 2.5 میلی گرم پس از قطع آناگرلاید ، تعداد پلاکت ها طی 10 تا 14 روز به سطح اولیه برمی گردد. نزدیک نظارت بر of کبد و کلیوی مقادیر آزمایشگاهی باید در طول درمان با آناگرلید انجام شود.
خطرات و عوارض جانبی
هنگام مصرف آناگرلاید ، عوارض جانبی جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد شکم
- تهوع
- نفخ شکم
- اسهال
- سرگیجه
- سردرد
- تپش قلب
- تاکی کاردی
- ضعف
- ادم
پس از راه اندازی آناگرلاید ، عوارض جانبی قلبی عروقی جدی می تواند در طول استفاده از آن مشاهده شود. اینها همچنین بیماران بدون مشکوک به بیماری قلبی یا یافته های طبیعی را در معاینات قلبی عروقی قبل از شروع درمان با آناگرلید تحت تأثیر قرار داده اند. بنابراین ، آناگرلاید فقط در بیماران با خطر بالا به عنوان درمان خط دوم در نظر گرفته می شود. مصرف آناگرلاید در بیماران با افزایش حساسیت به ماده فعال ، متوسط تا شدید منع مصرف دارد کبد نقصان ، و نارسایی کلیه. زنان باردار و شیرده نیز از آناگرلید درمانی مستثنی هستند. آناگرلاید با داروهای زیر تداخل می کند:
- عوامل ضد پلاکت
- بازدارنده های فسفودی استراز
- استیل سالیسیلیک اسید
- سوکرالفات
