آهسته دویدن با دیسک بین مهره ای آسیب دیده
محل دویدن و پیاده روی مدتی است که تمرینات از محبوبیت روزافزونی برخوردار است و به یک ورزش محبوب تبدیل شده است. برای بسیاری از ورزشکارانی که بوده اند آهسته دویدن سالهاست که این ورزش به بخش مهمی از زندگی روزمره آنها تبدیل شده است. عواقب یک دیسک آسیب دیده می تواند برای دونده ها جدی تر باشد.
اما قبل از هر چیز: در اصل ، آهسته دویدن با آسیب دیده دیسک بین مهره ای هنوز امکان پذیر است با این حال ، باید توجه داشت که با وجود همه مزایای گردش خون ، در حال اجرا می تواند برای افراد بسیار استرس زا باشد مفاصل و ستون فقرات مخصوصا زمانی که در حال اجرا در سطوح سخت ، ستون فقرات در هر مرحله در معرض ضربه قرار می گیرد ، که می تواند باعث آسیب بیشتر به دیسک های بین مهره ای شود.
اگر هنوز نمی خواهید دویدن را رها کنید ، بنابراین باید برخی اقدامات را برای جلوگیری از التهاب انجام دهید دیسک لغزشبه اول از همه ، باید مسیرهایی را انتخاب کنید که به مسیرهای غیر آسفالته یا بتونی منتهی می شوند. به ویژه مسیرهای جنگلی بسیار نرم هستند و بنابراین برای دویدن مناسب هستند.
علاوه بر این ، باید از کفش هایی استفاده کرد که تأثیرات اجتناب ناپذیر بر دیسک های بین مهره ای را تا حد ممکن جذب می کند. نکته آخر اما مهم این است که باید گفت که دویدن به تنهایی برای آموزش کافی عضلات پشت در صورت آسیب به دیسک های بین مهره ای کافی نیست. بنابراین ، علاوه بر تمرین دویدن ، تمرینات عضلات تنه و پشت نیز باید همیشه در عضلات بدن باشد برنامه آموزشبه اطلاعات و توصیه های دقیق تر در مورد این موضوع قطعاً باید از پزشک خانواده یا سایر پزشکان درمانگر دریافت شود. در صورت شک ، او کسی است که شکایات شما و میزان بیماری دیسک شما را بهتر می داند و می تواند خطرات را ارزیابی کند.
آیا می توان دیسک بین مهره ای را بازسازی کرد؟
بافت دیسک های بین مهره ای ما شامل شکل خاصی از غضروف بافت ، غضروف فیبری علاوه بر دیسک های بین مهره ای ، منیسک ها و ارتباط مفصلی بین دو ناحیه تناسلی استخوان ها (symphysa pubica) نیز از این بافت ساخته شده است. مانند سایر اشکال از غضروفبیشتر غضروف فیبری از یک شبکه سازمان یافته تشکیل شده است کلاژن الیافی که مقادیر زیادی آب را به هم متصل می کنند.
سلولهای طرف دیگر به سختی در اینجا یافت می شوند ، که معمولاً برای آنها مشخص است غضروفبه در واقع ، غضروف فیبروک حتی بیشتر از سایر انواع غضروف سلول های غضروفی دارد. اینها قادر به حفظ عملکرد غشای فیبروقضه موجود تحت بار متوسط هستند ، می توانند صدمات جزئی به دیسک های بین مهره ای را ترمیم کنند و همچنین می توانند تا حدودی در برابر بارهای مزمن واکنش نشان دهند.
با این حال ، آنها نمی توانند آسیب شدید به ساختار دیسک های بین مهره ای ناشی از بارگذاری نادرست دائمی را جبران کنند. چند سالی است که تحقیقات فشرده ای در مورد امکان بازسازی غضروف انجام می شود و در این بین روشهای مختلفی به ویژه برای غضروف مفصلی ابداع شده است که با هدف دستیابی به بهبود غضروف آسیب دیده انجام شده است. با این حال ، هیچ یک از این روش های درمانی تا به امروز نتوانسته است نتایج رضایت بخشی را ارائه دهد. متأسفانه این نتیجه گیری که وقتی بافت غضروف از بین رفت ، حتی برای غضروف فیبری دیسک های بین مهره ای نیز نمی توان آن را بازسازی کرد.
