محصولات
هگزتییدین به صورت محلول و اسپری به صورت تجاری در دسترس است و از سال 1966 در بسیاری از کشورها مورد تأیید قرار گرفته است (اصلی: Hextril ؛ Drossadin). علاوه بر این ، واژن قرص نیز موجود هستند (Vagi-Hex). این مقاله به استفاده در دهان و گلو
ساختار و خواص
هگزیدیدین (سی21H45N3، Mr = 339.6 گرم در مول) به عنوان یک مایع روغنی زرد بی رنگ و ضعیف وجود دارد که بسیار کم در آن حل می شود آب. این یک مشتق 1,3،XNUMX-دیازینان است.
اثرات
هگزیدیدین (ATC A01AB12) دارای ضد باکتری ، ضد قارچ ، ضد ویروس ، ضعیف است بی حسی موضعی، و خواص دئودورانت. میل آن به غشای مخاطی زیاد است و بنابراین برای مدت زمان طولانی ، بیش از 10 تا 12 ساعت م isثر است.
موارد مصرف
هگزتییدین در درجه اول برای بیماری های التهابی و عفونی مورد استفاده قرار می گیرد دهان و گلو علائم عبارتند از:
- ورم لوزه
- فارنژیت ، گلو درد
- التهاب زبان
- داروی اضافی برای آنژین استرپتوکوکی.
- قبل و بعد از درمان لوزه (عمل لوزه)
- آسیب به دهان و گلو
- التهاب لثه
- آدامس خونریزی
- ورم مخاط دهان
- آفت ها
- بوی بد دهان
- بهداشت دهان و دندان در بیماری های شدید عمومی
در برخی از کشورها نیز برای عفونت های قارچی حفره دهان.
مقدار مصرف
طبق جزوه بسته بندی اسپری و محلول معمولاً دو بار در روز بعد از غذا استفاده می شود. این محلول همچنین ممکن است به صورت محلی استفاده شود. محلول نباید بلعیده شود ، بلکه باید تف شود. هنگام استفاده از اسپری استنشاق نکنید.
موارد منع مصرف
- حساس بودن
- کودکان و نوجوانان (بدون داده بستگی به کشور دارد).
برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
هگزتییدین توسط صابون ها و مواد آنیونی موجود در خمیر دندان غیرفعال می شود.
عوارض جانبی
عوارض جانبی به ندرت تا خیلی نادر اتفاق می افتد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
