امکانات عیب شناسی
تشخیص a تنگی مجرای ادرار شامل اندازه گیری جریان ادرار است. این نیز uroflowmetry نامیده می شود. جریان ادرار بیمار در توالت خاصی اندازه گیری می شود. منحنی به طور خودکار ایجاد می شود.
La مثانه سپس با استفاده از نمایش داده می شود سونوگرافی دستگاه و دکتر می تواند ادرار باقی مانده در مثانه را تشخیص دهد یا خیر. بر اساس اندازه گیری ها و مقدار ادرار باقیمانده ، متخصص اورولوژی می تواند مشخص کند که آیا باریک شدن قابل توجهی در ادرار وجود دارد مجرای ادرار. موقعیت و میزان محدود شدن در مجرای ادرار سپس تعیین می شود. این کار با کمک an انجام می شود اشعه ایکس یا سیستوسکوپی.
درمان
درمان الف تنگی مجرای ادرار می تواند بسیار متفاوت باشد ، زیرا روشهای مختلفی وجود دارد که در موارد مختلف استفاده می شود. کدام گزینه درمانی بهترین گزینه به عوامل مختلفی از جمله محل و طول باریک شدن و همچنین سن و بیماریهای ثانویه بیمار بستگی دارد. خواسته های بیمار نیز باید تا آنجا که ممکن است در نظر گرفته شود.
روشی که به عنوان بوژیناژ شناخته می شود یک روش ساده برای اتساع لومن است مجرای ادرار. با کاتترهای مخصوص مجرای ادرار ، که در اندازه های مختلف موجود است ، اتساع مجرای ادرار انجام می شود. درمان می تواند توسط متخصص ارولوژی یا طبق دستورالعمل های بیمار انجام شود.
با استفاده از آن می توان ناراحتی را برای مدت زمان مشخص کاهش داد ، اما بعد از مدتی این روش باید به طور منظم تکرار شود و همچنین با گذشت زمان اثر خود را از دست می دهد. علاوه بر این ، بوجینگی خطر آسیب بیشتر به مجرای ادرار را دارد ، که می تواند باریک شدن را بدتر کند. با این حال ، بسته به شرط و شدت باریک کردن ، این روش می تواند بسیار مفید باشد.
در این روش درمانی ، باریک شدن مجرای ادرار تحت کنترل بینایی شکاف دارد ، به طوری که اسکار به صورت کنترل شده شکافته می شود. این روش به ویژه برای نقاط باریک کوتاه مناسب است و نویدبخش بهبودی است. معمولاً با بیهوشی کوتاه انجام می شود.
همچنین می توان بسته به شرایط ، لیزر را به جای چاقو با کمک لیزر انجام داد. لیزر روشی ملایم و امیدوار کننده است. در شکاف ساکس ، انقباض به بافت سالم تحت کنترل بینایی بریده می شود تا از انقباض اسکار جدید جلوگیری کند.
در شکاف اوتیس ابتدا مجرای ادرار با کمک مجرای ادرار به عرض مناسب و دلخواه کشیده می شود. سپس یک تیغه از طریق مجرای ادرار خارج می شود و در ساعت 12 مجرای ادرار بریده می شود. روش اوتیس برای سازه های طولانی استفاده می شود و به احتمال زیاد به عنوان بخشی از درمان تسکین دهنده استفاده می شود تنگی مجرای ادرار.
احتمال دیگر درج a است استنت. این یک لوله کوچک و قابل انعطاف است که از فلز یا پلاستیک ساخته شده و در مجرای ادرار قرار می گیرد تا ناحیه باریک را باز نگه دارد. این روش یک ضرر هم دارد.
اسکار و غشای مخاطی مجرای ادرار می توانند به طور مکرر به آن واکنش نشان دهند استنت با رشد بیش از حد بافت اسکار یا التهاب. در بسیاری از موارد ، استنت باید دوباره برداشته شود بنابراین ، قرار دادن لوله فقط در شرایط خاص در هنگام تنگی مجرای ادرار انجام می شود.
در بیشتر موارد ، جراحی پلاستیک مجرای ادرار یا بازسازی مجرای ادرار در حین جراحی بهترین موفقیت و نتایج طولانی مدت در تنگی مجرای ادرار را نوید می دهد. در این عمل مجرای ادرار باز شده و باریک شدن برداشته می شود. سپس می توان انتهای مجرای ادرار باقیمانده را دوباره در یک آناستوموز انتها به انتها بخیه زد.
اگر انقباض بسیار طولانی بود و بنابراین باید مسافت بیشتری را طی کرد ، جایگزین مجاری ادرار قرار داده می شود. در بهترین حالت ، این بافت بدن خود بیمار است. این به طور قابل توجهی از بروز واکنش های التهابی مکرر جلوگیری می کند.
پوست ختنه گاه یا دهان آزاد مخاط برای پیوند استفاده می شود. این عملیات پیچیده و از نظر فنی سخت طلب است ، به همین دلیل ممکن است چهار ساعت طول بکشد. پس از آن سوند مثانه حدود یک تا سه هفته در مجرای ادرار جدید می ماند تا بخیه ها بهبود یافته و عفونت ایجاد نشود.
