معرفی
پمادهای چشم ماده فعال آن یک آنتی بیوتیک است که برای عفونت های باکتریایی قسمت جلوی چشم استفاده می شود. به عنوان یک قاعده ، آنتی بیوتیک پمادهای چشم تجویز شده توسط چشم پزشک. چندین تولید کننده با طیف گسترده فعال محلی وجود دارد آنتی بیوتیک ها.
تأثیر پمادهای آنتی بیوتیکی چشم
آنتی بیوتیک ها اثر مهاری در باکتری با ایجاد اختلال در تولید مثل یا تشکیل آنها تا حدی که سلولهای باکتری از بین بروند. به این ترتیب می توان با عفونت باکتریایی مبارزه کرد. که در پمادهای چشم، مواد موثره مانند آمینوگلیکوزید آنتی بیوتیک ها، مانند توبرامایسین یا جنتامایسین ، و آزیترومایسین استفاده می شود.
بسیار موثر است فلوروکینولون مانند سیپروفلوکساسین و افلوکساسین فقط در موارد پیشرفت شدید بیماری تجویز می شود. اگر التهاب چشم ناشی از عفونت کلامیدیا است ، تتراسایکلین ممکن است برای درمان استفاده شود. پمادهای چشم حاوی ترکیبی از آنتی بیوتیک و کورتیزون نیاز به نظارت دقیق پزشکی دارند ، زیرا ممکن است عوارض جانبی جدی مانند سوراخ شدن قرنیه یا افزایش فشار داخل چشم ایجاد شود.
در شرایطی که گلوکوم و عفونت های قارچی یا تب خال از چشم ، استفاده از پمادهای چشم با آنتی بیوتیک و کورتیزون نباید همزمان استفاده شود. آنها توسط چشم پزشک در صورت باکتری ملتحمه و بعد از عفونت های جدی بعد آسیب به چشم و اگر نیز وجود دارد واکنش های آلرژیک به چشم افزودن گلوکوکورتیکوئید کورتیزون با سرکوب موضعی چشم ، اثر ضد التهابی بر روی چشم دارد سیستم ایمنی بدن. نمونه ای از پماد چشم با آنتی بیوتیک و کورتیزون است پماد دگزا-جنتامایسین با مواد موثره دگزامتازون 0.3/5.0 میلی گرم در گرم و سولفات جنتامایسین XNUMX/XNUMX میلی گرم در گرم.
موارد مصرف پماد چشم با آنتی بیوتیک
در اصل ، آنتی بیوتیک ها فقط در برابر عوامل بیماریزای باکتریایی عمل می کنند و نه در برابر ویروس ها. به طور کلی ، استفاده از آنتی بیوتیک ها باید کاملاً کنترل شود تا از ایجاد مقاومت در بدن جلوگیری شود میکروب ها. اما حتی در آن صورت ، در مورد ساده ملتحمه، درمان نباید بلافاصله با پمادهای چشمی حاوی آنتی بیوتیک آغاز شود.
در بیشتر موارد ملتحمه همچنین می تواند با نسخه بدون نسخه ، غیرقطره چشمی آنتی بیوتیکی یا پماد با این حال ، اگر علائم بدتر یا بیشتر از 5 تا 7 روز طول بکشد ، بازدید از چشم پزشک توصیه می شود با این حال ، اگر عفونت کلامیدیا وجود داشته باشد ، بلافاصله پماد چشم با آنتی بیوتیک لازم است.
A خاردار کوچک است آبسه در لبه پلک، که معمولاً توسط استافیلوکوک ایجاد می شود باکتری. اگرچه معمولاً بسیار دردناک است اما به خودی خود بهبود می یابد. برای دانه های جو سرسخت ، استفاده از آنتی بیوتیک های محلی ممکن است لازم باشد.
به طور معمول ، مواد موثره جنتامایسین یا اریترومایسین استفاده می شود. تحت هیچ شرایطی جو جو نباید خرد شود یا فشرده شود ، زیرا این امر می تواند منجر به آن شود آسیب به چشم و به گسترش عوامل بیماری زا. ورم ملتحمه یکی از شایع ترین التهابات چشم است.
همیشه ناشی از عوامل بیماری زای باکتریایی نیست ، بلکه به دلیل کمبود آن است مایع اشک آور. در این حالت ، آنتی بیوتیک برای درمان مناسب نیست. در عوض ، باید به جایگزین های پارگی متوسل شد. داروهای حاوی کورتیزون نیز در ملتحمه غیر باکتریایی کاربرد کمی دارند زیرا دارای اثر سرکوب سیستم ایمنی و همچنین خشک شدن هستند. اما اگر عفونت باکتریایی یا ورم ملتحمه بسیار برجسته وجود داشته باشد ، استفاده از پماد چشم با آنتی بیوتیک مناسب توصیه می شود که توسط چشم پزشک تجویز می شود.
