آنزیم سیستمیک درمان یک روش درمانی مبتنی بر دهان است حکومت هیدرولیتیک حیوانات و گیاهان آنزیم هااست. اینها آنزیم ها پروتئازهایی هستند که به عنوان اصطلاحاً بیوکاتالیست می توانند تجزیه شوند پروتئین ها (پروتئین) در مکانهای مشخص شده یا به طور قاطع بر واکنشهای شیمیایی تأثیر می گذارد. آنزیم سیستمیک درمان باید از آنزیم درمانی جایگزین ، که جایگزین مفقود شده است ، متمایز شود آنزیم ها، به عنوان مثال در مورد غیردینی نارسایی لوزالمعده (لوزالمعده توانایی تولید آنزیم هایی مانند لیپاز - یک آنزیم تقسیم کننده چربی - به عنوان مثال در مورد التهاب و ناکافی می شود). اصل این روش بر این اساس استوار است که سلولهای تومور قادر به تکثیر بدون مانع در سرم بیماران هستند ، در حالی که این امر در سرم افراد سالم امکان پذیر نیست. بر این اساس ، در سال 1935 دانشمند Max Wolf (1885-1975) از آنزیم استفاده کرد درمان برای درمان بیماران توموری امروزه ، آنزیم درمانی یک روش درمانی علمی شناخته شده است که هدف آن تأثیرگذاری بر آن است سیستم ایمنی بدن.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- بیماری انسداد شریانی (aVK)
- روماتوئید آرتروز (مترادف: مزمن آرتروز) - شایعترین بیماری التهابی از مفاصل.
- بیماری های التهابی ، دژنراتیو
- بیماری های دایره فرم روماتیسمی - انواع بیماری ها ، برخی از آنها خود ایمنی هستند (به دلیل واکنش بیش از حد بدن به اجزای خود).
- ادم التهابی (آب احتباس در بافت).
- کبودی
- بیماری Bekhterev - انسداد اسپوندیلیت؛ بیماری روماتیسمی التهابی مزمن که منحصراً بر ستون فقرات و مرز آن تأثیر می گذارد مفاصل.
- عملیات
- تومورهای جامد
- تابش و شیمی درمانی - برای کاهش عوارض جانبی.
- عفونت های ویروسی
موارد منع مصرف
- اختلال انعقادی (به عنوان مثال ، هموفیلی).
- ماركومار تراپی
- آلرژی شناخته شده به آنزیم ها
- اختلال در عملکرد کبد
- عملکرد کلیه محدود شده است
- بارداری
روش
در ابتدا آنزیم درمانی بحث برانگیز بود ، زیرا روده جذب (جذب مواد از طریق غشای مخاطی دستگاه گوارش) از این مواد با وزن مولکولی بالا اثبات نشده است. امروزه این روند از نظر علمی تأیید شده است. به منظور در دسترس قرار دادن آنزیم های فعال برای جذب در روده ، آنها باید بدون عبور از معده زنده بمانند. به همین دلیل ، قرص یا قرص های روکش دار با پوشش روده ای تهیه می شوند. آنزیم های پروتئولیتیک سالم از طریق روده منتقل می شوند مخاط به خون or لنف و سپس به اصطلاح ضد پروتئاز متصل می شود. بنابراین فعالیت این مواد به طور موقت مسدود شده و فرایندهای عمل به حرکت در می آیند. اثرات زیر آنزیمی درمانی شناخته شده است:
- بهبود دفاع ایمنی: اثر ضد باکتری و ضد ویروسی.
- ویسکوزیته پلاسما بهبود یافته (بهبود خواص جریان از خون).
- کاهش تجمع پلاکت ها و گلبول های قرمز - تشکیل خون لخته مهار می شود.
- فیبرینولیز پیشرفته - فیبرین یک پروتئین ساختاری است که به طور قابل توجهی در تشکیل لخته های خون نقش دارد. فیبرینولیز انحلال داربست فیبرین و در نتیجه لخته است
- اثر ضد فلوژیستیک - ضد التهاب
- اثر ضد ورم - کاهش می یابد آب احتباس در بافت ها.
- تحلیل بهتر هماتوم ها - کبودی های بزرگ سریعتر بر می گردند
- اثر ضد درد جزئی - تسکین دهنده درد
- بهبود دفاع از تومور - با ماسک زدن سلول های تومور ، که به دلیل پوشش محافظ فیبرین ، شناسایی و از بین بردن آنها توسط سلول های دفاعی دشوار است.
- پروفیلاکسی متاستاز - گسترش و گسترش مشتقات تومور با تخریب چسبندگی به تأخیر می افتد مولکول ها (مولکولهای پیوست با کمک آنها سرطان سلولها می توانند آزادانه به آن بپیوندند عروق).
از آنجایی که آنزیم ها نیمه عمر بسیار کوتاهی دارند (یعنی خیلی سریع تجزیه می شوند) ، باید 2-3 بار در روز با معده خالی مصرف شوند. آنزیم ها را می توان برای مدت کوتاهی در دوزهای بالا برای فرآیندهای حاد و برای مدت طولانی (حدود 3-4 هفته) در غلظت های پایین برای شرایط مزمن تجویز کرد. علاوه بر این ، آنزیم درمانی می تواند به صورت پیشگیری و به عنوان یک داروی طولانی مدت در ترکیب با ریز مغذی ها (مواد حیاتی) تجویز شود.
سود
آنزیم درمانی یک روش درمانی بسیار متنوع است که از نظر علمی ثابت شده است و در درجه اول در تومور درمانی کمکی یا مکمل استفاده می شود. علاوه بر این ، این فرم درمانی نیز با موفقیت در زمینه بیماری های التهابی و تحلیل برنده اعمال می شود.
