اوریون (Parotitis Epidemica): آزمایش و تشخیص

پاروتیت اپیدمیکا (اوریون) معمولاً بر اساس تصویر بالینی تشخیص داده می شود.

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 2 - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمی، و غیره - برای انجام آزمایش تشخیص افتراقی

  • آنتی بادی در برابر اوریون ویروس (IgG ، IgM) در خون، احتمالاً در مایع مغزی نخاعی [آنتی بادی IgM در سرم یا تیتر آنتی بادی IgG قابل توجهی افزایش می یابد].
  • تشخیص مستقیم پاتوژن از مواد سواب ، بزاق، مایعات جیبی دندان (مایع دهانی) و مایع مغزی نخاعی با استفاده از اوریونRNA خاص توسط PRT-PCR.
  • آمیلاز در سرم ، لیپاز - اگر پانکراس (پانکراس) درگیر باشد.
  • CSF پنچر شدن (مجموعه ای از مایع مغزی نخاعی توسط سوراخ شدن کانال نخاعی) برای تشخیص CSF - در موارد مشکوک مننژیت.

توجه: در افراد واکسینه شده که به اوریون مبتلا می شوند ، IgM آنتی بادی اغلب در ابتدا قابل شناسایی نیستند ، به طوری که تیتر آنتی بادی IgM طبیعی به طور قابل اعتماد وجود عفونت اوریون را از بین نمی برد. سپس مدارک پس از 10-14 روز با افزایش تیتر یا با تشخیص مستقیم پاتوژن توسط PRT-PCR توسط نمونه دوم ارائه می شود.

پارامترهای سرولوژیک در عفونت پاروتیت اپیدمیکا

بررسی اجمالی و ارزیابی صورتهای فلکی نتیجه آزمایشگاهی:

سرولوژی ویروس اوریون تشخیص ژنوم ویروس اوریون وضعیت عفونت
IgG اوریون IgM اوریون
منفی منفی منفی حساس (پذیرا)
منفی منفی مثبت عفونت حاد
منفی مثبت مثبت عفونت حاد
منفی مثبت منفی عفونت حاد ، احتمالاً یافته های غیر مشخص نیز
مثبت مثبت مثبت عفونت حاد
مثبت مثبت منفی عفونت اخیر ، احتمالاً یافته های غیر اختصاصی
مثبت منفی مثبت ضد عفونی مجدد یا دستیابی به واکسن
مثبت منفی منفی عفونت یا واکسیناسیون در گذشته

وضعیت واکسیناسیون - بررسی عناوین واکسیناسیون

پاروتیت اپیدمیکا (اوریون) اوریون IgG ELISA <70 U / ml بدون واکسیناسیون واکسیناسیون اساسی قابل تشخیص است
70-100 U / ml محافظت از واکسیناسیون مشکوک → تقویت کننده توصیه می شود
> 100 U / ml محافظت کافی از واکسیناسیون