چند بار باید واکسینه شوم؟ | واکسیناسیون سرخک

چند بار باید واکسینه شوم؟

در کل دو واکسیناسیون علیه سرخک مورد نیاز هستند. اولین واکسیناسیون یک واکسیناسیون اساسی است و پس از آن از 94 تا 95٪ محافظت انجام شده است. این واکسیناسیون بین ماه های یازدهم و چهاردهم توصیه می شود ، اما می تواند برای کودکان بزرگتر یا بزرگسالان نیز بدون هیچ مشکلی تجویز شود.

با واکسیناسیون دوم ، پاسخ ثانویه ایجاد می شود ، یعنی پاسخ ایمنی تسریع و تقویت می شود. مقادیر بسیار کمی از واکسن برای این مورد لازم است ، زیرا بدن قبلاً تولید کرده است حافظه سلولها پس از اولین واکسیناسیون. پس از واکسیناسیون دوم ، بیش از 99٪ از واکسیناسیون محافظت می کند.

اگرچه بعد از اولین واکسیناسیون سطح محافظت نسبتاً بالایی وجود دارد ، تقویت کننده بسیار توصیه می شود و همچنین در صورت از دست رفتن تاریخ تقویت کننده ، بعداً می توان آن را انجام داد. باید بین واکسیناسیون اول و دوم چهار هفته فاصله داشته باشید. این فاصله نباید از چهار هفته کمتر باشد زیرا سرخک واکسیناسیون یک است واکسیناسیون زنده.

این بدان معنی است که پاتوژن های زنده و ضعیف شده به بدن تزریق می شوند و پاسخ ایمنی را تحریک می کنند. برای جلوگیری از بسیاری از موارد ویروس ها از ورود به بدن در فواصل خیلی کوتاه ، باید فاصله واکسیناسیون مشاهده شود. برعکس ، بیش از این چهار هفته لازم نیست. پس از واکسیناسیون دوم ، ایمنی مادام العمر در برابر وجود دارد سرخک ویروس.

واکنش / عوارض جانبی دارو

با واکسیناسیون سرخک، مانند تمام واکسن ها ، عوارض جانبی مختلفی می تواند رخ دهد. عوارض جانبی معمولی از واکسیناسیون سرخک در ناحیه محل تزریق قرمز می شوند ، که معمولاً پس از چند روز به خودی خود از بین می رود. علاوه بر این ، تورم ، گرم شدن بیش از حد و اندکی سوزش احساس در ناحیه محل تزریق ممکن است در چند روز اول پس از واکسیناسیون رخ دهد.

به عنوان واکسیناسیون سرخک همانطور که قبلاً گفته شد ، واکسیناسیون فعال است ، علائم عادی عفونت ممکن است در هفته اول پس از تزریق واکسن ظاهر شود. ناراحتی خفیف ، سردرد و تب نباید به عنوان یک سیگنال هشدار دهنده سو mis تعبیر شود. این یک واکنش طبیعی ارگانیسم است ، که با تولید عمدی شروع می شود آنتی بادی.

گاهی اوقات (در هر پنج مورد از هر پنج مورد) ، بثورات ، به اصطلاح سرخک واکسن ، تقریباً یک هفته پس از تزریق واکسن مشاهده می شود. از هر 100 فرد واکسینه شده ، یک نفر از تحریک ریسک رنج می برد. گوش میانی، شکایات مربوط به التهاب از دستگاه تنفسی و / یا شکایات دستگاه گوارش بدون عارضه. در موارد معدودی وقوع تشنج (اصطلاحاً تشنج تب دار) پس از واکسیناسیون سرخک مشاهده شده است. عوارض جانبی جدی ، مانند واکنش های آلرژیک ، بسیار نادر است.

در موارد منفرد (تقریباً از هر 1,000,000 XNUMX XNUMX مورد یک مورد) ، فرآیندهای التهابی در مغز, منینژ, مغز استخوان or سیستم عصبی می تواند پس از واکسیناسیون سرخک رخ دهد. فلج می تواند نتیجه این موارد باشد. در این زمینه ، با این حال ، باید توجه داشت که این عوارض در مورد سرخک خیلی بیشتر (1: 1000) رخ می دهد.

تقریباً از هر 100 فرد واکسینه شده یک نفر تحریک آن را نشان می دهد گوش میانی، شکایات مربوط به التهاب از دستگاه تنفسی و / یا شکایات دستگاه گوارش بدون عارضه. در چند مورد پس از واکسیناسیون سرخک ، وقوع تشنج (اصطلاحاً تشنج تب دار) مشاهده شده است. عوارض جانبی جدی ، مانند واکنش های آلرژیک ، بسیار نادر است.

در موارد منفرد (تقریباً از هر 1,000,000 XNUMX XNUMX مورد یک مورد) ، فرآیندهای التهابی در مغز, منینژ, مغز استخوان or سیستم عصبی می تواند پس از واکسیناسیون سرخک رخ دهد. فلج می تواند نتیجه این موارد باشد. در این زمینه ، با این حال ، باید توجه داشت که این عوارض در مورد سرخک خیلی بیشتر (1: 1000) رخ می دهد.

پس از واکسیناسیون سرخک ، اندکی تب مانند سایر واکسن ها می تواند رخ دهد. این را نباید یک عارضه جانبی نامطلوب دانست ، بلکه نشانه خوبی برای اثبات واکسیناسیون است. هنگامی که آنتی ژن ها عرضه می شوند ، مانند ضعیف شده ویروس ها در واکسیناسیون MMR ، بدن با واکنش ایمنی واکنش نشان می دهد.

این بدان معناست که آنتی بادی تشکیل می شوند که ویروس ها در صورت عفونت بعدی بلافاصله پس از ورود آنها به بدن بی ضرر است. سلول های دفاعی درگیر در پاسخ ایمنی در تماس با ویروس ها اصطلاحاً سیتوکین آزاد می کنند. این سیتوکین ها مواد دفاعی هستند که بدن را در صورت بروز عفونت در حالت آماده باش قرار می دهند ، به عنوان مثال با بالا بردن درجه حرارت هسته بدن برای مبارزه با عوامل بیماری زا. دقیقاً این فرآیند است که منجر به افزایش ناچیز دما پس از واکسیناسیون می شود. اگر تب بیش از 39 درجه سانتیگراد است (به طور مقعدی اندازه گیری می شود) ، که حتی با عوامل ضد تب نیز نمی تواند به طور دائمی کاهش یابد (مانند پاراستامول شیاف هر 4-6 ساعت) ، مراجعه به پزشک متخصص اطفال یا کلینیک سرپایی کودکان توصیه می شود.