تشخیص آبسه در ناحیه تناسلی
پزشک معمولاً می تواند یک را تشخیص دهد آبسه با علائم معمول التهاب مانند قرمزی ، گرم شدن ، درد و تورم محلی سازی معمول در صورت ، گردن یا گردن یا حتی در ناحیه مقعد و صمیمی نیز به او کمک می کند تا تشخیص دهد. به منظور تشخیص یک بزرگ است آبسه از بیماری های دیگر ، سونوگرافی تشخیص می تواند در تأیید سوicion ظن در موارد منفرد کمک کند.
به ندرت سعی می شود پنچر شدن la آبسه با یک کانول به منظور برداشتن چرک با سرنگ. با این حال ، نمونه های بدست آمده از این طریق می توانند از نظر میکروبیولوژیکی بررسی شوند تا اطلاعاتی در مورد نوع پاتوژن بدست آورند. اگر به وجود آبسه در ناحیه دستگاه تناسلی مشکوک هستید ، اولین کاری که باید انجام دهید مراجعه به پزشک خانواده است.
این پزشک می تواند سو confirm ظن را تأیید کرده و شدت بیماری را ارزیابی کند. به عنوان یک قاعده ، اقدامات اولیه مانند تجویز پماد یا آنتی بیوتیک ها همچنین می تواند توسط پزشک عمومی انجام شود. در مورد آبسه های مداوم یا چندین یافته همزمان ، مشاوره با متخصص پوست می تواند برای روشن شدن بیماری مزمن یا بهینه سازی درمان.
آبسه های سطحی قابل دسترسی را می توان توسط پزشک عمومی یا متخصص پوست با تجربه باز کرد. برای محلی سازی های بزرگتر یا با دسترسی ضعیف باید با یک جراح مشورت شود. اگر این بیماری اندام های تناسلی را تحت تأثیر قرار دهد ، مراجعه به یک متخصص زنان یا متخصص ارولوژی ضروری است.
درمان آبسه در ناحیه تناسلی
درمان آبسه به اندازه و محل آن بستگی دارد. در موارد خفیف ، پماد کشنده کافی است. اگر آبسه از قبل پیشرفته باشد ، پزشک می تواند یک آنتی بیوتیک محلی برای شما تجویز کند.
اگر تهدید به ادامه بیماری باشد یا یافته ها بسیار زیاد باشد ، باید آنتی بیوتیک مصرف شود. در شرایط خاص ، ممکن است مداخله جراحی لازم باشد. در این حالت پزشک آبسه را با چاقوی جراحی تحت بی حسی موضعی برش می دهد به طوری که چرک می تواند تخلیه شود
سپس زخم حاصل کاملا تمیز و ضد عفونی می شود. برای جلوگیری از تشکیل مجدد آبسه در همان مکان ، پزشک تصمیم می گیرد در ابتدا زخم را نبندد ، بلکه یک درناژ را وارد می کند. این یا یک زبانه لاستیکی مخصوص است که روی آن تازه شکل گرفته است چرک می تواند تخلیه شود یا یک باند گاز آغشته به یک محلول ضد باکتری باشد.
این اجازه می دهد تا آبسه از عمق به آرامی بهبود یابد. تحت هیچ شرایطی فرد نباید خود به خود آبسه را در ناحیه دستگاه تناسلی دستکاری کند. با رعایت اقدامات دقیق بهداشتی باید دهانه ای توسط اشیا pointed نوک تیز یا نوک تیز انجام شود.
همچنین ضروری است که از تحت فشار قرار دادن آبسه خودداری شود. خطر بسیار زیاد است که کپسول آبسه در سطح پوست باز نمی شود بلکه در بافت اطراف آن باز می شود. نفوذ از میکروب ها در آبسه داخل بافت یا حتی داخل خون عروق می تواند منجر به گسترش التهاب یا در بدترین حالت به مسمومیت خونی.
پماد کشنده (به عنوان مثال پماد Ilon®) پمادی است که در درجه اول اثرات تقویت کننده گردش خون و ضد التهاب بر روی پوست دارد. علاوه بر این ، به طور کلی دارای خواص جذب و تحریک فاگوسیتوز است. این بدان معنی است که مواد خارجی موجود در پوست با سرعت بیشتری توسط سلول های پوستی جذب می شوند سیستم ایمنی بدن.
پمادهای التهابی بیشتر از شیل روغنی ساخته می شوند و کمتر به صورت گیاهی تهیه می شوند. بیشترین عامل فعال مورد استفاده بیتومین سولفونات آمونیوم است که از شیل روغن تولید می شود. یک پماد کششی اساساً به بلوغ سریعتر آبسه کمک می کند تا بتواند در سطح بدن باز شود یا به خودی خود تخلیه شود.
برای افزایش اثر پماد ، برنامه های گرمایی می توانند از بلوغ آبسه نیز پشتیبانی کنند. نواحی احتمالی استفاده از یک پماد کشنده ، آبسه در ناحیه صمیمی و همچنین مواردی است که در قسمت های دیگر پوست یا در بافت ایجاد شده است. آکنه کنگلوباتا اجسام خارجی آلوده مانند خار یا ترکش هایی که به پوست نفوذ کرده اند نیز می توانند با استفاده از پماد کشنده سریعتر به سطح پوست برده شوند.
استفاده از پماد کشنده ساده است. ناحیه آسیب دیده پوست بطور سخاوتمندانه با پماد پخش می شود و با a گچ. از تماس پماد بر پایه شیل روغنی با لباس یا سایر منسوجات باید خودداری شود ، زیرا ممکن است لکه های لجبازی ایجاد شود.
اگرچه پماد های کششی به صورت آزاد در داروخانه ها موجود است ، قبل از استفاده باید با پزشک معالج مشورت شود. در صورت باز بودن پوست تحریک شده یا به شدت آسیب دیده ، نباید از پماد کششی استفاده شود. همچنین باید توجه داشت که بدتر شدن آشکار تصویر بالینی ممکن است در ابتدا در هنگام استفاده اتفاق بیفتد ، زیرا آبسه با بلوغ ممکن است متورم شده و به شدت قرمز شود.
La بتایسودونا پماد را باید از پمادهای کششی تشخیص داد. این ضد عفونی کننده است یدپماد مبتنی بر پایه که برای زخم های باز و زخم ها ، به ویژه زخم های تحت فشار یا پایین تر استفاده می شود پا زخم (پا) زخم) علاوه بر استفاده از آن برای التهاب بستر ناخن، همچنین می تواند برای عفونت های مایع استفاده شود حفره دهان یا عفونت های قارچی واژن.
در درمان آبسه ، بتایسودونا پس از باز شدن می توان از پماد به عنوان ضد عفونی کننده (عامل میکروب کش) استفاده کرد. روش استفاده مشابه پماد کشنده است. پماد بسیار سخت Betaisodona در ناحیه پوست آسیب دیده اعمال می شود و به دلیل ایجاد لکه های موجود در پارچه با دقت با گچ پوشانده می شود
- پماد Betaisodona®
- راه حل Betaisodona®
- بتایسودونا
در مورد آبسه های کوچک و سهل الوصول و سطحی ، کاربردهای گرما می توانند روند بلوغ را تسریع کرده و به تخلیه سریعتر سطح پوست کمک کنند.
کیسه های حریره گرم ساخته شده از بلغور جو دوسر یا بذر کتان برای این منظور مناسب است. فرنی گرم ساخته شده از دانه شنبلیله پخش شدن روی باند گاز برای حدود 20 دقیقه اثر مشابهی دارد. برشهای گرم از پیاز or سیر به دلیل اثر گرم شدن و روغنهای اساسی موجود در آنها ، دارای اثر تقویت گردش خون هستند و برای حمایت از بلوغ آبسه ها مناسب هستند. بابونه دارای خاصیت ضد عفونی کننده است ، بنابراین می توان از کمپرس آغشته به چای بابونه پس از باز شدن خود به خود آبسه استفاده کرد. گلودرد تنتور چای و دیزی می تواند باعث تسریع در ترمیم شود و باید به صورت موضعی روی ماده حامل مناسب مانند پشم پنبه یا بانداژ گاز قرار گیرد.
