دانه شنبلیله

نام لاتین: Trigonella Foenum-Graecum جنس: پروانه گیاهان گلدار نام های مشهور: Filigrazie ، یونجه یونانی ، شبدر شاخ گاو ، گیاه یک ساعته گیاه توضیحات گیاه: گیاهی پاپلیوناسی است که بوی بسیار تندی دارد. گیاه تقریباً تا ارتفاع زانو برگهای معمولی سه قسمت شبدر را نشان می دهد. گلها زرد و تک یا جفت هستند.

این میوه به طول حدود 10 سانتی متر رشد می کند ، به شکل سبزه است و تا 20 دانه تشکیل می شود. زمان گلدهی: از مه تا ژوئن منشا: این گیاه به طور وحشی در منطقه مدیترانه و آسیای میانه ، شمال آلپ در فرهنگ ها رشد می کند. از زمان های بسیار قدیم این گیاه دارویی استفاده می شده است.

قسمتهای گیاهی مورد استفاده دارویی

دانهها.

عناصر

20 تا 45 درصد موسیقی سبزیجات ، 25 درصد پروتئین ها، حدود 8٪ چربی ها ، آلکالوئیدها ، ساپونین.

اثرات درمانی و استفاده از دانه شنبلیله

در گذشته به دلیل داشتن مواد غنی از دانه ها به عنوان مقوی نیز استفاده می شد. به صورت پودر شده نیز برای تحریک حرکت روده. دانه شنبلیله تحریک می کند خون گردش خون و برای کمپرس برای بستر ناخن یا سایر مکش های سطحی یا پاهای باز استفاده می شود. همچنین از پاکت برای نرم کردن فرونکل و کاربنل استفاده می شود.

تهیه دانه شنبلیله

100 گرم بذر را در هاون به صورت درشت پودر کنید ، آنها را با 1 قاشق چای خوری سرکه و کمی آب به جوش بیاورید. این فرنی پماد مانند با ضخامت چاقو به یک تکه پارچه زده می شود ، به سرعت بر روی ناحیه چرک قرار می گیرد و کمی در باند گاز پیچیده می شود. باند هر 3 تا 4 ساعت تعویض می شود.

همچنین گفته می شود که دانه شنبلیله پودر شده دارای یک است معده- تقویت و تقویت اثر. به همین دلیل دانه شنبلیله به عنوان ادویه در آشپزخانه امتحان شده است. با این حال ، فقط تعداد کمی از آن ممکن است استفاده شود (شبیه به جوز) و خطر مصرف بیش از حد وجود دارد. در بسیاری از مخلوط ادویه ها بذر شنبلیله وجود دارد ، که اغلب در ترکیب با کاری است ، سایر ادویه ها از بروز آن جلوگیری می کنند طعم از دانه از تسلط.

عوارض جانبی

هیچ کدام مشخص نیست