نشانه ها
روماتوئید آرتروز یک بیماری مزمن ، التهابی و سیستمیک مفصل است. به صورت آشکار می شود درد، متقارن متشنج ، دردناک ، گرم و متورم است مفاصل، تورم ، و سفتی صبحگاهی که بیش از یک ساعت طول می کشد. در ابتدا ، دست ها ، مچ ها و پاها بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند ، اما بعداً تعداد دیگری از آنها تحت تأثیر قرار می گیرند مفاصل نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. با گذشت زمان ، تغییر شکل و گره های روماتوئید ایجاد می شود و مفصل از بین می رود. این امر منجر به ناتوانی می شود و فعالیتهای روزمره به شدت محدود می شوند. این بیماری ممکن است با احساس بیماری ، کم اشتهایی ، خستگی, تب و یک ژنرال ضعیف شرط.
علل
روماتوئید آرتروز یک بیماری التهابی خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن حمله به مفاصل. عوامل خطر شامل موارد زیر است:
- وراثت
- جنسیت زن
- سن
- سیگار کشیدن
تشخیص
تشخیص در معالجه پزشکی بر اساس شکایات ، سابقه بیمار ، با روش های تصویربرداری و آزمایشگاهی انجام می شود.
درمان غیر دارویی
- کاربرد گرما یا سرما
- ورزش ، ورزش
- تمرینات عضلانی و مفصلی ، مثلاً ورز دادن فانگو ، آب درمانی.
- ماساژ ، فیزیوتراپی
- عمل ، مفاصل مصنوعی
- ایدز، به عنوان مثال درب بازکن بطری
- ترک سیگار
درمان دارویی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs):
- مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و مهارکننده های COX-2 خاصیت ضد درد و ضد التهابی دارند و برای درمان علامتی استفاده می شوند. یک مشکل این است عوارض جانبی که می تواند اتفاق بیفتد ، به خصوص با استفاده طولانی مدت NSAID ها تاثیری در روند بیماری ندارند و نمی توانند از پیشرفت جلوگیری کنند. سایر مسکن ها مانند پاراستامول و مخدرها منحصر به فرد در برابر موثر هستند درد.
گلوکوکورتیکوئیدها:
- مانند پردنیزون و متیل پردنیزولون دارای خواص ضد التهابی هستند و بصورت موضعی مستقیماً در مفصل یا به صورت سیستمیک تجویز می شوند. آنها می توانند دوره را کمی تحت تأثیر قرار دهند ، اما در درمان طولانی مدت عوارض جانبی بی شماری و گاه جدی دارند.
درمان های اساسی غیر بیولوژیکی (DMARDs ، ضد رماتیسم اصلاح کننده بیماری) داروهای) روند بیماری را کند یا متوقف کنید. درمان باید در اسرع وقت شروع شود. DMARD ها از آسیب مفصل جلوگیری می کنند و بخشی از درمان استاندارد روماتوئید است آرتروز. این اثر گاهی به تأخیر می افتد. متوتروکسات اغلب به عنوان عامل خط 1 استفاده می شود. این گروه ناهمگن است و شامل ضد مالاریا ، سرکوب کننده سیستم ایمنی و آنتی بیوتیک است:
- متوتروکسات، سرنگ پر شده متوترکسات (به عنوان مثال ، Metoject).
- لفلونومید (آراوا ، عمومی).
- هیدروکسی کلروکین (پلاکنیل ، مواد غذایی عمومی)
- کلروکین (Nivaquine)
- سولفاسالازین (Salazopyrin EN)
- آزاتیوپرین (ایمورک ، مواد غذایی عمومی)
- سیکلوسپورین (Sandimmune)
- سیکلوفسفامید (اندوکسان)
- ترکیبات طلا (Tauredon)
- ماینوسایکلین (CH: بدون برچسب).
- پنی سیلامین (CH: بدون برچسب)
مهار کننده های ژانوس کیناز:
- باریسیتینیب (Olumiant)
- روکسولیتینیب (جاکاوی)
- توفاسیتینیب (خلجانز)
- اوپاداسیتینیب (Rinvoq)
DMARD های بیولوژیکی (بیولوژیک): مهارکننده های TNF-alpha از تعامل سیتوکین TNF-alpha با گیرنده های آن جلوگیری می کنند. TNF-alpha در فرآیندهای التهابی و ایمنی و تخریب بافت نقش مهمی دارد. اثرات آن به سرعت رخ می دهد. داروها سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند و ممکن است باعث بروز بیماریهای عفونی شوند:
- آدالیمیباب (هومیرا)
- Certolizumab (سیمزیا)
- اتانرپت (Enbrel)
- گلیمیماب (سیمپونی)
- Infliximab (Remicade)
سایر بیولوژیک ها:
- آباتاسپت (اورنسیا)
آنتی بادی های مونوکلونال:
- ریتوکسیماب (MabThera)
- ساریلوماب (کوزارا)
- توسیلیزوماب (Actemra)
آنتاگونیست های گیرنده اینترلوکین 1:
- آناکینرا (Kineret، CH: از نظر تجاری موجود نیست).
برای خوددرمانی ، داروهای متعددی مانند این موارد در دسترس است comfrey پماد، NSAID های موضعی ، Arnica پماد ، روغنهای اساسی ، روماتیسم وصله ها و چای.