TNM برای سرطان پستان
طبقه بندی TNM به سه منطقه تقسیم می شود ، جایی که "T" مخفف اندازه تومور ، "N" برای تعداد مبتلایان است لنف گره ها و "M" برای دور متاستازها. مشخصات دقیق در هر گروه پیش بینی خوبی را فراهم می کند و همزمان گزینه های درمانی را تعیین می کند. به عنوان مثال ، یک تومور کوچک که هنوز گسترش نیافته است در درجه اول عمل می شود ، بنابراین به شانس خوب بهبودی دست می یابد.
از طرف دیگر ، ممکن است لازم باشد ابتدا یک تومور بزرگ تحت تابش قرار گیرد تا قبل از عمل حجم خود را از دست بدهد. از نظر پزشکی ، جزئیات مربوط به سرطان پستان باید بسیار دقیق تر باشد ، به طوری که اندازه تومور به T1 (<2 سانتی متر) ، T2 (2-5 سانتی متر) ، T3 (> 5 سانتی متر) و T4 (هر نوع سرطان پستان که دیواره پستان یا پوست را تحت تأثیر قرار دهد) تقسیم شود. تعداد مبتلایان لنف گره ها همچنین با نامگذاری دقیق منطقه دقیقاً مشخص می شوند (زیر بغل ، استخوان یقه، و غیره).
سپس طبقه بندی نهایی برای هر بیمار یک طرح منفرد ایجاد می کند ، که همیشه به عنوان یک مرجع برای دوره درمان عمل می کند. بنابراین بهبودها یا زوال ها از نظر پزشکی قابل عینیت است. با این حال ، این طبقه بندی به برخی از بیماران این فرصت را می دهد تا بیماری خود را بهتر بشناسند و تصوری تقریبی از میزان آن داشته باشند.
پیش آگهی چیست؟
پیش آگهی سرطان های پستان در اثر تعامل بسیاری از عوامل مهم به وجود می آید. بنابراین ، نمی توان آن را به شکل تعمیم داده شده داد. علاوه بر نوع سرطان پستان, لنف درگیری گره به ویژه نقش مهمی دارد.
اصولاً مهمترین فاکتور پیش آگهی درگیری غدد لنفاوی در زیر بغل است. از آنجا تومورهای پستان ایجاد می شود متاستازها در اندام های دیگر ، که بقا بسیار بدتر می شود. یک عامل پیش آگهی نامطلوب وجود گیرنده Her2 در سطح تومور است.
چنین سرطان های پستان تمایل به رفتار پرخاشگرانه دارند ، به همین دلیل پیش آگهی آنها در مقایسه با تومورهای فاقد گیرنده Her2 بدتر است. بدترین عامل پیش آگهی وضعیت گیرنده هورمون منفی است سرطان پستان. این بدان معنی است که هیچ گیرنده ای برای آن وجود ندارد هورمون مانند استروژن یا پروژسترون.
این بدان معناست که هیچ گزینه درمانی با داروهایی که این گیرنده ها را هدف قرار می دهند وجود ندارد. بنابراین پیش آگهی چنین تومورهایی نسبتاً ضعیف است. "G" در طبقه بندی پستان سرطان مخفف "grading" است و چیزی غیر از سلولهای نمونه تومور را توصیف نمی کند.
یک آسیب شناس از ویژگی های سلول مشخص شده برای ارزیابی میزان بدخیمی سلول ها استفاده می کند و آنها را از تمایز خوب به تمایز ضعیف طبقه بندی می کند. تمایز به معنای شباهت سلول ها به سلول های واقعی بافت اصلی است یا به عبارت ساده ، آیا هنوز شباهتی به سلول های سالم بدن دارند. هرچه بیشتر شبیه سلولهای خود بدن باشند ، پیش آگهی بهتر است.
G1 به این معنی است که سرطان به خوبی تمایز یافته است. بنابراین پیش آگهی از نظر بافت شناسی در اصل خوب است. G2 به این معنی است که سرطان سلولهای نمونه گرفته شده کمتر شبیه سلولهای درون زاد واقعی هستند.
بنابراین تخریب بافت شدیدتر از مرحله G1 در نظر گرفته می شود. در اصطلاحات پزشکی ، G2 به عنوان متوسط متفاوت توصیف شده است. یک ویژگی معمول در اینجا ، به عنوان مثال ، شکل و اندازه هسته سلول است ، که نسبت به G1 واضح تر از حد نرمال منحرف می شود.
درک می شود که G3 یک تومور با تمایز ضعیف است. بنابراین سلول ها دیگر هیچ شباهتی به سلول های اصلی در بافت پستان ندارند. این معمولاً به این معنی است که این سرطان بسیار تهاجمی است و به سرعت گسترش می یابد. بنابراین پیش آگهی نسبت به سایر مراحل G بدتر است. برای درمان ، این به معنای حفظ حواشی ایمنی کافی در حین جراحی و پس از آن است شیمی درمانی یا در صورت لزوم تابش
