اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی، و پارامترهای آزمایشگاهی اجباری - برای روشن شدن تشخیص افتراقی.
- uroflowmetry (اندازه گیری جریان ادرار) - روشی برای تعیین عینی اختلالات تخلیه مثانه (تعیین حجم ادرار خروجی در واحد زمان) [اختلال هماهنگی اسفنکتر خارجی دترسور؟ یا به طور قابل توجهی حداکثر سرعت جریان با افزایش منحنی شیب دار؟]
- تعیین ادرار باقیمانده (معمولاً توسط سونوگرافی) - برای حذف فعالیت بیش از حد مثانه و دیسینرژی detrusor-sphincter (اختلال در ادرار (اختلال در ادرار) ناشی از عدم آرامش اسفنکتر مثانه (اسفنکتر)).
- اورتروسیستوسکوپی (آندوسکوپی مجرای ادرار و مثانه) [وجود متاپلازی تریگونال ؟، دترسور ترابکولاسیون شده ؟؛ ظرفیت مثانه آناتومیک افزایش یافته است؟]
- سیستومتری (مترادف: سیستومانومتری) به یک روش معاینه ادراری گفته می شود که در آن فشار و ظرفیت ادرار مثانه اندازه گیری می شود - برای جلوگیری از مثانه بیش فعال و دیسینرژیک مثانه-اسفنکتر.
- الکترومیوگرام جریان (-EMG) ، یعنی اندازه گیری فعالیت عضله الکتریکی - برای تشخیص اختلالات ادرار (اختلالات ادرار) ناشی از اعصاب یا عضلات
- سونوگرافی شکمی (سونوگرافی اندام های شکمی) برای بررسی مثانه (ضخامت دیواره ، فضا ، ادرار باقیمانده) و کلیه ها - [ضخیم شدن دیواره مثانه؟ ادرار باقیمانده ، در صورت وجود؟]
توجه: تشخیص سندرم مجرای ادرار فقط در صورتی انجام می شود که سایر تصاویر بالینی با تشخیص دقیق حذف شده باشند!
