کلسیم: گروههای خطر

گروه های در معرض خطر کمبود شامل افراد دارای

  • تأمین ناکافی در نتیجه مصرف کم و جذب.
  • مصرف کم شیر و محصولات لبنی - به ویژه گیاهخواران و گیاهخواران.
  • زیاد کلسیم ضرر - به دلیل كافئين، مصرف پروتئین زیاد (دریافت پروتئین) ، در حالت مزمن اسیدوز.
  • هورمون پاراتیروئید کمبود (به عنوان مثال ژنتیکی یا اکتسابی ، بعد از جراحی) ، که منجر به کاهش روده می شود کلسیم جذب در نتیجه افزایش دفع کلسیم و کاهش آن فسفات دفع سرانجام، کلسیم از طریق گم شده است کلیه.
  • نارسایی کلیه (کاهش کلسیم روده) جذب، که ممکن است منجر به هیپوکلسمی شود (کمبود کلسیم ؛ - <2.2/8.8 میلی مول در لیتر ؛ <XNUMX/XNUMX میلی گرم در دسی لیتر).
  • منیزیم کمبود (مهار می کند هورمون پاراتیروئید ترشح و می تواند رهبری از این طریق به هیپوکلسمی (کمبود کلسیم).
  • نقص ژنتیکی نادر گیرنده حساس به کلسیم با تغییر رو به پایین در آستانه کلسیم یونیزه (هیپوکلسمی غالب اتوزومال (کمبود کلسیم)) ، که باعث هیپوپاراتیروئیدیسم عملکردی می شود و می تواند منجر به هیپوکلسمی (کمبود کلسیم) شود.
  • مصرف زیاد اسید اگزالیک- حاوی مواد غذایی - چغندر ، جعفری, ریواس، اسفناج ، خرد ، آجیل - و غلات با محتوای فیتات بالا (غنی از غلات کامل) رژیم غذایی) ، زیرا هم اگزالات و هم فیتات با تشکیل کمپلکسهای محلول ضعیف مانع جذب کلسیم می شوند.
  • زنان شیرده - در دوران شیردهی (مرحله شیردهی) ، روزانه 250 تا 350 میلی گرم کلسیم از طریق آن آزاد می شود شیر.

توجه یادداشت در مورد وضعیت عرضه (مطالعه ملی مصرف II 2008) در گروه سنی 19-80 سال LJ. فقط 35-48٪ از زنان و فقط 39-67٪ مردان به مصرف توصیه می شوند ، با مصرف ضعیف تر با افزایش سن. بدترین منبع تأمین شده زنان و مردان حدود 500 میلی گرم کلسیم ندارند. (توصیه DGE 1,000 میلی گرم در روز).